Podniosłą uroczystość związaną z nadaniem imienia Jana Pawła II przeżywało 15 października Gimnazjum nr 1 w Płońsku. Uroczystości rozpoczęła Msza św. odprawiona w parafii św. Maksymiliana Kolbego, której przewodniczył biskup płocki prof. dr hab. Stanisław Wielgus.
Powitania zgromadzonych, Księdza Biskupa, kapłanów, przedstawicieli władz miejskich, oświatowych, przedstawicieli różnych instytucji działających na terenie Płońska, a także nauczycieli, uczniów i rodziców dokonał dziekan dekanatu płońskiego i jednocześnie proboszcz tejże parafii ks. kan. Mirosław Tabaka. Ksiądz Proboszcz na wstępie przypomniał, że pomysł nadania imienia tego wielkiego Polaka Gimnazjum nr 1 w Płońsku wypłynął przede wszystkim od młodzieży.
W homilii Ksiądz Biskup powiedział: „Dzisiejsza uroczystość jest z pewnością momentem historycznym w waszym życiu, w życiu waszej parafii i w historii waszego Gimnazjum. Dziękuję bardzo serdecznie waszemu Księdzu Proboszczowi za miłe słowa powitania przed Mszą św. Gratuluję tym wszystkim osobom, które podjęły decyzję o nadaniu szkole imienia Jana Pawła II, przede wszystkim młodzieży, która tak jednoznacznie i jednogłośnie za nią się opowiedziała, a także władzom szkolnym i kadrze nauczycielskiej. (…)
Młodzież ma swego rodzaju instynkt i kieruje się ku temu, co jest autentyczne. Młodzież potrzebuje autorytetu i każdy nauczyciel to dobrze wie. W naszych czasach, kiedy obalone są wszystkie autorytety i z różnych względów deptane, takim jedynym autorytetem moralnym, i to nie tylko dla nas, Polaków, ale również dla całego świata, bez względu na religię, kulturę, rasę, jest Jan Paweł II - największy z Polaków bez żadnej wątpliwości; Papież, o którym - jestem przekonany - historia będzie mówiła: Jan Paweł Wielki. Dlatego to zaszczyt mieć takiego Patrona, ale to jednocześnie wielkie zobowiązanie. Pod koniec Mszy św. poświęcimy sztandar. Pamiętajcie, że ten sztandar zobowiązuje, kosztuje. Tak samo i być uczniem Gimnazjum im. Jana Pawła II - to coś oznacza. Będziecie mieli świadectwa z tą właśnie nazwą i to zostanie wam na całe życie, że waszym patronem był Jan Paweł II Wielki. Ale to także zobowiązuje do życia, do działania zgodnego z tymi wartościami, które przez całe swoje życie ten wspaniały człowiek prezentuje. Wytrwać przy tych wartościach - to kosztuje. (…) Życzę wam, byście stali się takimi ludźmi, którzy czynią świat lepszym”.
Po homilii dyrektor szkoły Roman Gębarowski zwrócił się do Księdza Biskupa z prośbą o pozwolenie, aby patronem szkoły został Jan Paweł II, mówiąc: „W imieniu uczniów i ich rodziców oraz nauczycieli i pracowników zwracam się z uprzejmą prośbą, aby patronem naszej szkoły mógł zostać Ojciec Święty Jan Paweł II - namiestnik Chrystusa na ziemi, który, będąc „największym z rodu Polaków”, stał się jednocześnie przyjacielem i wspaniałym wzorem młodzieży. Nasza prośba jest pragnieniem serca całej społeczności szkolnej, jednak najbardziej pragnęła tego sama młodzież, o czym mogliśmy się przekonać, gdy poznaliśmy wyniki głosowania zorganizowanego w tej sprawie”. Biskup Stanisław po odczytaniu dekretu zezwalającego na nadanie imienia przekazał go na ręce Dyrektora Gimnazjum. Następnie przewodniczący Rady Miasta Zygmunt Aleksandrowicz odczytał uchwałę, mocą której Gimnazjum nr 1 w Płońsku będzie nosić imię Jana Pawła II.
Kolejnym punktem było odczytanie przez burmistrza Płońska Andrzeja Pietrasika aktu nadania sztandaru Gimnazjum nr 1, który ufundowany został przez Komitet Rodzicielski. Ksiądz Biskup po odmówieniu modlitwy poświęcił sztandar. Po uroczystej prezentacji nowego sztandaru uczniowie złożyli ślubowanie oraz odmówili akt zawierzenia Matce Bożej.
Druga część uroczystości miała miejsce w budynku Gimnazjum. Tam po okolicznościowych przemówieniach gości Ksiądz Biskup dokonał poświęcenia i odsłonięcia mieszczącej się w holu szkoły pamiątkowej tablicy poświęconej Papieżowi. Następnie młodzież zaprezentowała program słowno-muzyczny.
Ostatnim uroczystym punktem w programie tego dnia było poświęcenie kaplicy szpitalnej. Zwracając się do personelu szpitala, Ksiądz Biskup powiedział: „Każdy szpital to jest świątynia. To jest świątynia autentyczna, bo tu jest cierpienie, bo tu jest refleksja większa niż gdzie indziej. I dlatego religia jest bardzo potrzebna właśnie w takich placówkach jak szpitale, jak inne domy, gdzie są ludzie starzy, chorzy, niepełnosprawni. Bo w takich momentach człowiek zadaje sobie pytania egzystencjalne; pytania, na które nie odpowie nauka, filozofia, na które odpowiedzieć może tylko religia”.