Reklama

Zadania duszpasterskie w roku 2004

Zadaniom duszpasterskim i wydarzeniom czekającym nas w 2004 r. poświęcona była Konferencja z udziałem dziekanów, wicedziekanów i kanoników Kapituły Katedralnej, która odbyła się 15 grudnia w Legnicy.
Mszy św., a następnie spotkaniu przewodniczył biskup legnicki Tadeusz Rybak.

Niedziela legnicka 4/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obrady rozpoczęto od zaprzysiężenia powołanych ostatnio nowych księży dziekanów. Przysięgę złożyli ks. kan. dr Stanisław Araszczuk - dziekan nowo utworzonego dekanatu Legnica-Zachód oraz ks. Zbigniew Szymerowski SDB - dziekan dekanatu Chocianowiec.
Gościem spotkania był przybyły na zaproszenie Biskupa Legnickiego ks. prof. dr hab. Jan Krucina z Wrocławia, który wygłosił wykład zatytułowany: Zadania Kościoła według adhortacji apostolskiej Ecclesia in Europa. Ksiądz Profesor zwrócił uwagę na bolesne dramaty naszej epoki, m.in. schizmę między nowoczesnością a tradycją, dewastującą swawolę, panoszący się postęp, utratę pamięci dziedzictwa narodowego. Wszystko to często prowadzi do absencji Bożej obecności w świadomości ludzi i rodzi lęk o przyszłość. Czy mamy się przed tym ugiąć? Nie. Przedstawiając myśl Ojca Świętego, prelegent przypomniał, że przecież zwycięstwo Chrystusa nad złem już się dokonało. Chrześcijanie winni więc podjąć swoistą ofensywę i uprzedzać te pojawiające się problemy współczesności poprzez zaangażowanie się w dzieło nowej ewangelizacji. Nadzieją wszystkich jest Chrystus. Ewangelia nadziei wyraża się w entuzjazmie głoszenia Chrystusa. Mówiąc o jednoczącej się Europie, Ksiądz Profesor stwierdził, że Europejczycy są spragnieni tej Nadziei, która nigdy nie zawodzi. To właśnie Kościół - wspólnota ludu Bożego może zaoferować spragnionym wiarę w Chrystusa, jako najkosztowniejsze dobro, które mogą pozyskać w swym życiu. Ową żywotność wiary, nadziei, miłości osiąga się we wspólnocie rodzinnej i we wspólnocie parafialnej, dlatego tak ważna jest ciągła o nie troska i ich ochrona. To w nich, poprzez m.in. wspólnotę modlitwy, życie sakramentalne, można dopomóc innym do odnowienia wiary, aby w całej Europie wzrosło zrozumienie jej duchowego dziedzictwa. Kościół jest też głosicielem Słowa Bożego. Powinno się ono dokonywać nie jako moralizatorstwo, ale jako głoszenie Objawienia, które ma przemieniać się w świadectwo wiary. To wymaga od kapłanów troski o ciągłą własną formację, jak również towarzyszenia z opieką duszpasterską wspólnocie i grupom parafialnym na czele z każdą rodziną.
Po wykładzie, przyjętym z wielkim entuzjazmem przez wszystkich obecnych, Biskup Legnicki przedstawił zadania, przed którymi staje diecezja w nowym roku. Z wydarzeń, które nas czekają w roku 2004, na plan pierwszy wysuwa się peregrynacja - czyli wędrówka po diecezji - relikwii św. Wojciecha i św. Stanisława - głównych Patronów Polski. Relikwie św. Stanisława zostały przekazane naszej diecezji przez kard. Franciszka Macharskiego podczas ubiegłorocznej pielgrzymki duchowieństwa naszej diecezji do Krakowa i sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Natomiast po relikwie św. Wojciecha uda się delegacja kapłanów wraz z Księżmi Biskupami w dniu 25 marca br. do Gniezna. Uroczyste wprowadzenie relikwii tego Świętego do legnickiej katedry nastąpi dwa dni później, 27 marca.
O potrzebie prowadzenia katechezy parafialnej i troski o ruchy młodzieżowe w parafiach przypomniał bp Stefan Regmunt. On też poinformował o ustanowieniu przez Biskupa Legnickiego egzorcysty diecezji legnickiej. Został nim o. Bogdan Słyś - franciszkanin z Legnicy. Kościół zna przypadki opętania, które wyraźnie odróżnia od zwykłych dolegliwości psychicznych. Dlatego też, przyjmując od Chrystusa władzę i obowiązek wypowiadania egzorcyzmów, Kościół w ten sposób strzeże osób i przedmiotów od napaści Złego i uwalnia od jego panowania (por. KKK 1673).
O możliwościach skorzystania w przyszłości ze środków akcesyjnych na potrzeby szczególnie ochrony dóbr kultury znajdujących się w parafiach naszej diecezji, a także o działalności diecezjalnej Caritas mówił ks. prał. Józef Lisowski - kanclerz Kurii i zarazem dyrektor Caritas. Ks. inf. Władysław Bochnak przedstawił sytuację księży emerytów i działalność Bratniej Pomocy Kapłańskiej, a także sprawy Wydziału Gospodarczego Kurii. Ks. prał. Marek Mendyk, mówiąc o sprawach katechetycznych, przypomniał, że w naszej diecezji jest aktualnie 12 stypendystów Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia (na poziomie gimnazjum) oraz 1 osoba korzystająca ze stypendium im. Biskupa Chrapka na Uniwersytecie Kardynała Wyszyńskiego. Ks. dr Dominik Drapiewski zwrócił uwagę księży na nowe Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin, zachęcając do zapoznania się z nim i zastosowania w pracy duszpasterskiej.
Na zakończenie obrad Księża Biskupi udzielili zgromadzonym pasterskiego błogosławieństwa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: jakich zmian dokona Leon XIV w Kurii Rzymskiej

9 maja, dzień po swoim wyborze na Stolicę Piotrową papieża, „Leon XIV wyraził wolę, aby szefowie i członkowie instytucji Kurii Rzymskiej, a także sekretarze i przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego tymczasowo kontynuowali pełnienie swoich urzędów donec aliter provideatur. Ojciec Święty pragnie bowiem zapewnić sobie pewien czas na refleksję, modlitwę i dialog przed dokonaniem jakichkolwiek nominacji lub ostatecznego potwierdzenia”. Tym niemniej zdaniem Marco Manciniego można w najbliższym czasie oczekiwać kliku nominacji.

Jednym z pierwszych stanowisk do obsadzenia w Kurii będzie z pewnością stanowisko prefekta Dykasterii ds. Biskupów oraz przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, które do swego wyboru pełnik kard. Robert Francis Prevost.
CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników. Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę... Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego. W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.
CZYTAJ DALEJ

Każde powołanie jest nadzieją dla całego Kościoła

2025-05-15 16:24

[ TEMATY ]

Częstochowa

powołania

Wyższe Międzydiecezjalne Seminarium Duchowne

klerycy WMSD

W ramach trwającego tygodnia modlitw o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne w kościele seminaryjnym Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Częstochowie została odprawiona Godzina Święta w intencji powołań.

Wzięli w niej udział nie tylko seminarzyści wraz ze swoim rektorem Ks. Ryszardem Selejdakiem, ale również przedstawiciele zgromadzeń żeńskich i męski z terenu archidiecezji, a także kapłani i osoby świeckie. Modlitwie przewodniczył Bp Andrzej Przybylski, delegat KEP ds. powołań. Główny celebrans zauważył, jak bardzo ważna jest wspólna modlitwa o powołania osób reprezentujących różne drogi powołania i różne charyzmaty zakonne. „Niesłychanie ważna jest każda modlitwa w tej intencji – stwierdził Bp Przybylski- Ale nie mam najmniejszej wątpliwości, że Bóg cieszy się gdy modlimy się razem zostawiając gdzieś na drugim planie nasze wspólnoty i charyzmaty. To Bóg powołuje, a kiedy modlimy się wzajemnie za siebie to On hojnie nas obdarowuje”. Po dośpiewaniu litanii loretańskiej główną treścią rozważań przed Najświętszym Sakramentem były słowa z ostatniego Orędzia papieża Franciszka na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Papież podpisał te rozważania już w czasie swojego pobytu w poliklinice Gemelli. Była to też okazja do modlitwy i wdzięczności za zmarłego papieża Franciszka i za powołanie na Stolicę Piotrową papieża Leona XIV. Na zakończenie modlitwy kapłani i seminarzyści modlili się o powołania do zgromadzeń żeńskich, a siostry zakonne o powołania kapłańskie. Podkreślono potrzebę takiej wymiany darów modlitewnych. „W dobie kryzysu powołań do kapłaństwa nie możemy zapomnieć również o modlitwie o powołania do małżeństwa, do zgromadzeń żeńskich, instytutów świeckich czy indywidualnych form życia konsekrowanego, a także o powołania misyjne. Bez tej wymiany wzajemnej modlitwy o powołania grozi nam niezdrowa rywalizacja i zamiast towarzyszyć młodym w wolnym wyborze drogi powołania, możemy ich nieświadomie.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję