Red. Lidia Dudkiewicz: - Niełatwo jest pogodzić aktywność z kontemplacją, postawę Marii z postawą jej siostry Marty z Betanii, życie ukryte Świętej Rodziny w Nazarecie z działalnością ewangelizacyjną.

Br. Stanisław Rybicki FSC: - Znamienne, że aż do trzydziestego roku życia Chrystus wiódł życie ukryte w Nazarecie, że znany tam był jako cieśla i syn cieśli. Jego rodacy mówili o Nim: „Czyż to nie jest cieśla, syn Maryi?” (Mk 6,3). Ziarno pszenicy musi obumrzeć w ziemi, aby potem wydać obfite owoce. Oto obraz zintegrowania kontemplacji z aktywnością. Permanentnym przejawem tej postawy jest w Kościele życie wspólnot klauzurowych, będących „niczym miasta na górze i światła na świeczniku”. Jest to „znak wyłącznego zespolenia Kościoła-Oblubienicy ze swoim Panem, umiłowanym ponad wszystko” - czytamy w Vita consecrata (nr 59).

- Troska o duszę nie ma w swej istocie innego celu jak szukanie Boga, by innym, bliskim i dalekim, wskazywać drogę do Niego.

- Jakże wzruszającym tej prawdy wyrazem jest natchniony przez Ducha Świętego psalm: „Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało”, cała moja istota. To takie ważne, by w tym hałaśliwym świecie nie zapomnieć o duchowym głodzie, o pragnieniu nadprzyrodzonym, by zasłużyć na pochwałę Boskiego Nauczyciela za pilne wsłuchiwanie się w Jego słowo. W ślad za Bożym natchnieniem danym św. Augustynowi mówimy z wiarą i miłością: „In interiore homine habitat veritas” - „W samym wnętrzu człowieka mieszka prawda”.

- Słuszna pochwała kontemplacji i uwewnętrznienia nie koliduje jednak z walorami autentycznego pielgrzymowania.

- Nie koliduje również z postawą ewangelizacyjną i misyjną. Wiemy jednak, że prawdziwy apostoł musi być zarazem człowiekiem modlitwy, trwałego zjednoczenia z Panem Bogiem. Ewangelia raz po raz mówi nam, że Jezus-Nauczyciel nawet całe noce trwał na modlitwie. Czynił to zwłaszcza w momentach przełomowych swojego posłannictwa, by zaakcentować swoje zjednoczenie z Ojcem. Wiemy, że Ojciec Święty jest dla nas zdumiewającym przykładem harmonijnego zintegrowania kontemplacji i apostolskiej aktywności, służby Bożej i bliskości człowiekowi. Stąd jego postawa liturgiczna i różańcowa. Wciąż obowiązuje program: „Contemplata aliis tradere” - „Wartości przemodlone innym przekazywać”.

- Dziękuję za rozmowę.