Ks. Rafał Witkowski: Homilia, którą papież Polak wygłosił podczas Liturgii Słowa 12 czerwca 1999 r. w Zamościu to esencja teologii stworzenia, w której naczelne miejsce znajduje troska o świat przyrody powierzony człowiekowi przez Boga Stwórcę. Wołanie św. Jana Pawła II nie może pozostać bez odpowiedzi. Przypomnijmy, że już wtedy usłyszeliśmy ważny apel papieża: „Zwracam się w szczególny sposób do tych, którym powierzona została odpowiedzialność za ten kraj i za jego rozwój, aby nie zapominali o obowiązku chronienia go przed ekologicznym zniszczeniem! Niech tworzą programy ochrony środowiska i czuwają nad ich skutecznym wprowadzaniem w życie! Niech kształtują nade wszystko postawy poszanowania dobra wspólnego, praw natury i życia! Niech ich wspierają organizacje, które stawiają sobie za cel obronę dóbr naturalnych! W rodzinie i w szkole nie może zabraknąć wychowania do szacunku dla życia, dla dobra i piękna. Wszyscy ludzie dobrej woli winni współdziałać w tym wielkim dziele”. Jak wygląda nasza odpowiedź na ten apel św. Jana Pawła II?
Ks. dr Zbigniew Kucharski: Trzeba się przyznać, że jako wspólnota Kościoła trochę przespaliśmy temat związany z ekologią. Kwestie ekologiczne już dawno wybrzmiały na arenie międzynarodowej, zarówno w życiu społecznym, jak i politycznym. Z punktu widzenia teologii pastoralnej należy zauważyć, że – kiedy pojawiają się ważne spraw
Pomóż w rozwoju naszego portalu