Bp Piotr Greger przewodniczył Mszy św. inaugurującej rok przygotowań do jubileuszu 50-lecia poświęcenia kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Bujakowie.
Parafia jest wspólnotą eucharystyczną, czyli wspólnotą wiary zdolną do sprawowania Eucharystii będącej żywym źródłem jej wzrostu i sakramentalnym węzłem doskonałej komunii z całym Kościołem – cytował św. Jana Pawła II bp P. Greger. I wyjaśnił, że kiedy gromadzimy się w kościele na Mszy św., wtedy zbliżamy się do istoty tego zagadnienia. – W uczcie świętej prostota znaków kryje niezmierzoną pełnię świętości Boga – stwierdził hierarcha. Jednocześnie przypomniał, że symbolika znaków zawartych w liturgii wymaga pełnego ich zrozumienia, niczym interpretacja znaków drogowych. – Nie tylko przychodzimy na Mszę św., aby słuchać Słowa Bożego, ale też po to, by siebie umacniać tym, co jest w Kościele najcenniejsze, Jezusem, który nam zostawił siebie w tajemnicy Eucharystii – podkreślił. Wraz z głównym koncelebransem przy stole eucharystycznym stanęli: ks. Zdzisław Stwora, ks. Józef Zwoliński, ks. Michał Ciemięga i gospodarz miejsca ks. Stanisław Kobiałka. Mszę św. 22 września zwieńczyło zapalenie jubileuszowej świecy, której dokonał proboszcz ks. S. Kobiałka. – Biskupie Piotrze, następco apostołów, tam, gdzie apostoł, tam Kościół, tam Eucharystia, tam pełnia sukcesji. Dzięki, że podjąłeś się tego trudu, by ogłosić nam Zbawiciela – mówił ks. S. Kobiałka. Szczególne podziękowania za przygotowanie do uroczystości proboszcz skierował w stronę miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich oraz Ochotniczej Straży Pożarnej. Wyrazy wdzięczności przekazał również na ręce budowniczych parafialnego kościoła Józefa Madejskiego i Juliana Talara. – Własnymi rękami przemieniali kupę kamieni na przybytek Boga Najwyższego – zaznaczył ks. S. Kobiałka. Liturgię awizującą nadchodzący jubileusz poprzedziły misje połączone z intronizacją Najświętszego Serca Jezusa, które poprowadził sercanin ks. Michał Ciemięga.
Za nimi konsekracja kościoła. Przed nimi upamiętnienie kard. Karola Wojtyły.
Idea powstania świątyni w Malcu sięga ponad stu lat. Pomysły rodziły się i upadały, aż w końcu w 1983 r. ruszyła budowa. Wizja zmaterializowała się w 1997 r. gdy bryłę kościoła pokryto dachem i miedzianą blachą. Przysłowiową kropką nad i była konsekracja parafialnego domu Bożego, którą 15 października dokonał bp Roman Pindel. – Od powstania idei o budowie własnego kościoła w Malcu, aż do osiągnięcia zamierzonego celu, trzeba było czekać ponad sto lat. Chyba mało kto wie, jak wiele kosztowało to starań, wyrzeczeń, ale przede wszystkim pracy rąk naszych dziadów i ojców. Dzięki ich wytrwałości oraz współczesnego pokolenia Malcan dążeniu do szczytnego celu możemy poszczycić się piękną świątynią – mówił Bolesław Paw, powiązany z miejscową Ochotniczą Strażą Pożarną. – Dorastałam wraz z pnącymi się w górę murami tego kościoła. W jego wnętrzu przyjmowałam I Komunię św., byłam bierzmowana. Tak więc jest to dla mnie bardzo ważne miejsce. Czuję z nim sentymentalną więź. Uczestniczę duchowo w życiu mojej parafii i tego nie ukrywam. Jestem jednocześnie nauczycielem w Szkole Podstawowej w Malcu. Dla lokalnej społeczność społeczności nie jestem więc anonimowa – mówi Barbara Naglik.
Nieznani ludzie oddają mocz za ołtarzem, załatwiają swoje „potrzeby” w kościele lub na jego terenie np. w chrzcielnicach. W Moguncji (Niemcy) wiele kościołów zmaga się z problemem wandalizmu.
Kapłan Thomas Winter, jest przerażony: „Naprawdę denerwuje mnie sposób, w jaki traktowane są kościoły w Moguncji!” 51-latek opiekuje się pięcioma parafiami w Moguncji: św. Ignacego, św. Piotra, św. Stefana, św. Kwintyna i parafią katedralną św. Marcina. Twierdzi, że wolałby całkowicie zamknąć kościoły na dwa tygodnie i otworzyć je wyłącznie na czas nabożeństw.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
