Od kilkunastu lat w miejscu urodzenia bł. ks. Edwarda Grzymały, jednego ze 108. błogosławionych męczenników II wojny światowej, na terenie dawnej gajówki Klin w parafii Sadowne, odbywają się nabożeństwa i uroczystości z nim związane.
Jest to miejsce położone w pobliżu linii kolejowej Warszawa-Białystok, w lesie, z dala od zabudowań zwartych wsi. O błogosławionym mieszkańcu gajówki przypomina głaz z pamiątkową tablicą, granitowy ołtarz z masywnym dachem, tablica informacyjna z planem sytuacyjnym miejsca i archiwalnymi zdjęciami oraz dąb szypułkowy „Edward” – pomnik przyrody, który był świadkiem dzieciństwa i młodości błogosławionego. Do niedawna była tam również mała, drewniana kapliczka z wizerunkiem bł. ks. Edwarda Grzymały.
W środowy wieczór 29 maja na tej leśnej polance zgromadzili się księża parafii Sadowne, służba liturgiczna, strażacy OSP z Sadownego oraz parafianie. Nabożeństwo modlitewne rozpoczęło się o godz. 20.30 pieśnią maryjną Chwalcie łąki umajone w wykonaniu zespołu Sadowianki. Następnie proboszcz parafii Sadowne ks. Antoni Kunicki przedstawił zebranym krótki życiorys bł. ks. Edwarda Grzymały. Zwrócił również uwagę na nowy, metalowy krzyż stojący obok pamiątkowego głazu. W połowie długości pionowej belki krzyża znajduje się kapliczka z wizerunkiem błogosławionego. Krzyż ufundowali i wykonali parafianie sadowieńscy. Pomysłodawcą i współtwórcą kapliczki był ks. Karol Lipczyński. Postawienie krzyża zbiegło się z 25. rocznicą beatyfikacji 108. błogosławionych męczenników II wojny światowej. Mija również 20 lat od upamiętnienia miejsca urodzenia bł. ks. Edwarda. W obecności zebranych proboszcz poświęcił nowy krzyż, który będzie trwale świadczył o pobożności parafian i przywiązaniu do tradycji. W tym miejscu została odśpiewana pieśń ku czci bł. ks. Edwarda Grzymały. Dalsze modlitwy poprowadził ks. Krzysztof Rzepczyński: Litanię loretańską i cząstkę Różańca świętego. O godz. 21 zebrani stanęli do Apelu Jasnogórskiego. Wybrzmiała również pieśń Bogurodzica. W atmosferze nadchodzącej nocy Sadowianki z akompaniamentem akordeonu intonowały pieśni maryjne. Po błogosławieństwie udzielonym zebranym, wszyscy zaśpiewali pieśń: Panience na dobranoc. Wieczornemu nabożeństwu towarzyszył ponad stuletni obraz Matki Bożej Częstochowskiej umieszczony na pomnikowym dębie. Proboszcz parafii Sadowne podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania uroczystości, w szczególności ks. Piotrowi Pędzichowi i strażakom za przygotowanie miejsca pod względem technicznym oraz parafianom, którzy mimo niepewnej pogody przybyli na uroczystość.
Ks. Edward Grzymała, jeden ze 108. błogosławionych męczenników II wojny światowej, przyszedł na świat w otoczeniu pięknej, mazowieckiej przyrody.
Był rok 1906. Wokół gajówki Klin szumiał sosnowy las, w gałęziach drzew śpiewały ptaki, na dębie pracował dzięcioł, gdzieś w kniejach przechadzały się jelenie, dziki, łosie, po piaszczystej drodze nieśpiesznie przejeżdżały wozy konne, a nieopodal sunęły pociągi z Warszawy do Białegostoku lub odwrotnie. W gospodarstwie państwa Grzymałów zapewne nie brakowało zwierząt hodowlanych, ogródka warzywnego i ozdobnego, sadu i pola z ziemniakami albo zbożem. W takim to świecie swoje dziecięce lata spędził Edward. Jego późniejsze życie to nauka w Warszawie, seminarium włocławskie, święcenia kapłańskie, studia w Rzymie i posługa wikariuszowska. Aż nastał czas wojny. Ksiądz Edward został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen, a następnie w Dachau. Tam, 10 sierpnia 1942 r., przydzielony został do transportu inwalidów i zamordowany w komorze gazowej. W roku 1999 ks. Edward Grzymała został beatyfikowany przez Jana Pawła II w grupie 108. błogosławionych męczenników.
Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej Niezbędnika Katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca. Dostępna jest również wersja PDF naszego Niezbędnika!
Dr Branca Pereira Acevedo, która przez 15 lat opiekowała się się Łucją dos Santos, mówi, że wizjonerka z Fatimy stała się narzędziem głębokiego nawrócenia w jej życiu. „Byłam jej lekarką od ciała, ale ona była moją lekarką duchową” - powiedziała Pereira, opisując swoją relację z siostrą Łucją dos Santos. Swoimi doświadczeniami podzieliła się podczas prezentacji filmu dokumentalnego „Serce Siostry Łucji”, która miała miejsce w pałacu arcybiskupim w Alcalá de Henares. Film jest nakręciła katolicka HM Television.
Służebnica Boża Łucja, jedyne z trojga pastuszków, które dożyło późnej starości, w 1925 roku przeniosła się do miasta Tuy, w prowincji Pontevedra, w północno-zachodniej Hiszpanii gdzie mieszkała przez ponad dekadę, zanim wróciła do Portugalii i w 1949 r. wstąpiła do karmelitanek. W tym mieście wizjonerka otrzymała „nową wizytę z nieba” – objawienia Matki Bożej i Dzieciątka Jezus.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
