Wielka olimpiada kompetencji

Wiadomo, wyposażony w szerokie kompetencje człowiek to ktoś poszukiwany na rynku pracy, w dodatku znacznie lepiej opłacany. Pisząc tutaj, wiele razy dotykałem kwestii edukacji. Zawsze mniej lub bardziej było to osadzone w nurcie poszukiwania, pielęgnowania, rozwijania indywidualnych predyspozycji dzieci i młodzieży, późniejszych studentów. Jeśli ktoś nie zauważa tego, że wraz z rozwojem technologii, zmianami stylu życia, czymś, co nazywamy wymieraniem, a może raczej wygaszaniem pewnych zawodów, ich miejsce zajmują nowe, w których potrzebna jest nowa wiedza, świeże umiejętności – ten nie rozumie rozwoju cywilizacyjnego. W Gdańsku od 5 września, przez niemal tydzień, rywalizują młodzi ludzie kształcący się w obrębie czegoś, co niegdyś nazwalibyśmy szkolnictwem zawodowym. O tym, że dzisiaj tak samo trudno dostać się do renomowanego technikum z branży motoryzacyjnej, szkoły skoncentrowanej na informatyce – tej szeroko pojmowanej (w szczególności związanej z zarządzaniem i sterowaniem procesami produkcji) albo placówki uczącej o krawiectwie czy gastronomii, wiedzą ci, którzy ustawiają się w kolejkach rezerwowych. Chętnych nierzadko jest znacznie więcej niż miejsc w takich szkołach czy na wydziałach uczelni wyższych. Działa prosta zasada: nie świadectwo, a fach w ręku. Liczy się wiedza praktyczna, a nie zaliczone klasówki czy egzaminy.

Najlepsi z całej Europy właśnie stoją w szrankach w ramach EuroSkills Gdańsk 2023. Polska pierwszy raz organizuje to wielkie przedsięwzięcie. A liczby mówią same za siebie. Zdradził je Niedzieli przed wydarzeniem dr hab. Paweł Poszytek, szef głównego organizatora Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji. – Do Polski przybędą reprezentacje z trzydziestu dwóch krajów, a zawodnicy będą ze sobą konkurować w czterdziestu siedmiu dyscyplinach. I choć wydarzenie to de facto konkurs umiejętności zawodowych kompetencji, zbudowany na fundamencie rywalizacji w stricte sportowym duchu, to można mówić, że obok weryfikacji doświadczenia uczestników stymuluje on liczne, pozornie odległe sfery życia zawodowego. Pokuszę się wręcz o stwierdzenie, że można mówić o istotnym wpływie uczestników na gospodarki ich państw. Konkurs przygotowuje wybitnych fachowców do wejścia na rynek pracy, a to rzecz trudna do przecenienia – zauważa nasz rozmówca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Zawodnicy rywalizują w specjalnościach zawodowych skupionych w sześciu obszarach: technologia wytwarzania i inżynieria; technologia informacyjna i komunikacyjna; technologia budowlana; usługi społeczne; transport i logistyka; oraz sztuka i moda. Ot, od florystyki, mechatroniki, budownictwa i gastronomii po logistykę. Jest tu jednak jeden element łączący: konkurencje idą w parze z aktualnie największym zapotrzebowaniem na rynku pracy, jeśli chodzi o fachowców w danych specjalizacjach, a EuroSkills zwiększa liczbę wykwalifikowanych młodych ludzi przez wsparcie ich rozwoju osobistego. Ważne, że dochodzi też do standaryzacji w obrębie edukacji zawodowej nie tylko w Europie, ale przez ideę WorldSkills na całym świecie. Łącznie impreza w AmberExpo gromadzi 650 zawodników w wieku od 18 do 25 lat, a towarzyszy im ok. 10 tys. trenerów. Tak jak szacowano, w AmberExpo i Polsat Plus Arenie Gdańsk imprezie przygląda się ok. 100 tys. widzów, a konkurujących ocenia ok. 600 ekspertów. Z kolei widzowie, którzy śledzą rywalizację w poszczególnych konkurencjach, mają okazję samemu zmierzyć swoje siły w strefie Try-a-Skill.

Polska odsłona EuroSkills jest sukcesem, zorganizowano ją bowiem w jeden rok, kiedy dotychczas trwało to po 4 lata. Dlaczego? Prawo do organizacji odebrano Rosji i rywalizację o zorganizowanie tego przedsięwzięcia z innym dwoma państwami z Europy Zachodniej wygrała właśnie Polska.

Jest to również szansa na poszerzenie naszego dorobku medalowego. Nasza obecność w strukturach EuroSkills i WorldSkills ma swój początek w 2017 r., a rok później wystawiliśmy już pierwszą drużynę podczas EuroSkills Budapest 2018. Udany debiut zwieńczyliśmy medalem doskonałości w gotowaniu. Kolejny strat (WorldSkills Kazań 2019) to srebrny medal (ponownie w gotowaniu). W Grazu przed dwoma laty zdobyliśmy trzy medale doskonałości (spawalnictwo, florystyka, gotowanie).

Jak będzie teraz? Trzymamy kciuki za wszystkich uczestników, ale za biało-czerwonych szczególnie mocno!

W dwunastym dniu Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi wyłoniono medalistów w ośmiu konkurencjach. Polacy wystartowali w pięciu z nich, jednak nie udało im się wywalczyć żadnego krążka. Najbliżej tego celu była para biegaczek, Justyna Kowalczyk i Sylwia Jaśkowiec, które zajęły 5. miejsce w sprincie sztafetowym. W klasyfikacji medalowej Niemców na prowadzeniu zmienili Norwegowie, którzy mają na swoim koncie już 9 złotych krążków, a poza tym 4 srebrne i 7 brązowych. Drugie miejsce zajmują dotychczasowi liderzy z 15 medalami (8-3-4), trzecie – Amerykanie (7-5-11).
Na liście startowej slalomu giganta mężczyzn było aż 109 nazwisk. Pierwszego przejazdu nie ukończyło aż 26 alpejczyków, drugiego kolejnych 6 (w tym dwukrotny medalista z Soczi, obrońca wicemistrzostwa olimpijskiego w tej konkurencji z Vancouver Norweg Kjetil Jansrud), do tego 2 zawodników w ogóle nie pojawiło się na starcie i 3 zdyskwalifikowano. Wcześniej było wiadomo że w gigancie nie wystąpi Aksel Lund Svindal (brązowy medalista z Kanady), Norweg bowiem w ostatnich dniach nie czuje się najlepiej. Z podobnego powodu do giganta nie planował przystąpić również Maciej Bydliński.
Po pierwszym przejeździe najbliżej złotego medalu był Amerykanin Ted Ligety, który mimo że zanotował dopiero 14. czas drugiego przejazdu, zachował na tyle bezpieczną przewagę nad rywalami, że ostatecznie triumfował w całych zawodach z czasem 2.45.29. Na drugim i trzecim stopniu podium stanęli dwaj Francuzi – 10. po pierwszym przejeździe i najszybszy w drugim Steve Missillier oraz Alexis Pinturault. Obrońca tytułu sprzed czterech lat, Szwajcar Carlo Janka zakończył zawody na 27. pozycji.
Po raz pierwszy w historii biathlonu na zimowych igrzyskach olimpijskich odbyła się sztafeta mieszana na dystansie 2x 6km i 2x 7,5 km (jako pierwsze na trasę wybiegły dwie panie, a następnie dwóch panów; zawodnicy strzelali dwukrotnie, w pozycji leżącej i stojącej, mając do dyspozycji 8 nabojów – jeżeli po wykorzystaniu wszystkich nabojów przez biathlonistę któraś z tarcz wciąż pozostawała odkryta, skutkowało to wizytą „w ogródku”, czyli liczącą 150 m karną rundą). Do rywalizacji przystąpiło 16 drużyn. Najlepsi okazali się główni pretendenci do zwycięstwa, Norwegowie, którzy w swoim składzie mieli samych medalistów olimpijskich z Soczi – Torę Berger, zdobywczynię srebrnego medalu w biegu pościgowym, Tiril Eckhoff – trzecią w biegu masowym, Ole Einara Bjoerndalena, mistrza sprintu i Emila Hegle Svendsena, zwycięzcę biegu masowego. Faworyci nad drugimi na mecie Czechami mieli przeszło 30 sekund przewagi. Na trzecim stopniu podium stanęli Włosi. Reprezentacja Polski, w składzie Krystyna Pałka, Magdalena Gwizdoń, Łukasz Szczurek i Krzysztof Pływaczyk zajęła odległą, 14. pozycję ze stratą 4 minut i 19 sekund, choć biegnąca na drugiej zmianie Gwizdoń „pałeczkę” Szczurkowi przekazywała jako 4. zawodniczka na trasie.
Ćwierćfinały hokeistów wyłoniły dziś pary półfinałowe. Szwedzi rozgromili Słoweńców 5:0 i w półfinale zmierzą się z Finami (obrońcami brązowych medali z Kanady), którzy poradzili sobie z reprezentacją gospodarzy, zapisując na swoim koncie 3 bramki wobec tylko jednego trafienia Rosjan. W drugim półfinale zmierzą się wicemistrzowie z Vancouver Amerykanie (pokonali Czechów 5:2) i triumfatorzy turnieju sprzed czterech – Kanadyjczycy, którzy spotkanie z reprezentacją Łotwy zakończyli dziś wynikiem 2:1.
3. i 4. ślizg dwójek bobslejowych kobiet wyłoniły medalistki w tej konkurencji. Złote krążki powędrowały zatem do obrończyń tytułu, Kanadyjek Kaillie Humphries i Heather Moyse (czas: 3:50.61). podium uzupełniły dwie pary reprezentantek USA – srebro wywalczyły prowadzące na półmetku zawodów Elana Mayers i Lauryn Williams (3:50.71), brąz natomiast Jamie Greubel/ Aja Evans (3:51.61), które zachowały pozycję zajmowaną po dwóch ślizgach.
W biegach narciarskich rywalizowali dziś zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Na starcie sprintu drużynowego stanęło 16 par biegaczek, podzielonych na dwa półfinały, z których do finału awansowało 10 drużyn. Reprezentacja Polski, w składzie Justyna Kowalczyk i Sylwia Jaśkowiec zajęły 2. miejsce w swoim półfinale, przybiegając do mety za plecami Finek. Norweżki, faworytki finału sprintu, nie zawiodły swoich kibiców – Ingvild Flugstad Oestberg i Marit Bjoergen prowadziły niemal od początku biegu i nikt nie zdołał im go już odebrać. Wicemistrzyniami olimpijskimi zostały Finki – Aino-Kaisa Saarinen i Kerttu Niskanen, brąz wywalczyła para Szwedek: Ida Ingemarsdotter i Stina Nilsson. Polki zakończyły zawody na piątej pozycji. Wśród mężczyzn triumfowali Finowie (Sami Jauhojaervi i Iivo Niskanen), przed parą Rosjan – Nikitą Kriukovem i Maximem Vylegzhaninem, który do samej mety dzielnie walczył o zwycięstwo z Finem, oraz reprezentantami Szwecji – Emilem Joenssonem i Teodorem Petersonem. Polacy, Maciej Kreczmer i Maciej Staręga nie zdołali awansować do finału.
W hali Ice Cube swój dzień mieli dziś półfinaliści zmagań curlerów. W rywalizacji kobiet Brytyjki uległy 4:6 Kanadyjkom, które zmierzą się w finale ze Szwedkami (pokonały reprezentację Szwajcarii 7:5). Najważniejsze spotkanie turnieju odbędzie się więc w takim samym składzie jak przed czterema laty w Vancouver – tytułu bronią Szwedki, reprezentantki Kanady zajęły w swojej ojczyźnie drugie miejsce na podium.
W pierwszym męskim półfinale Szwedzi, czwarta drużyna poprzednich igrzysk, ulegli Brytyjczykom 5:6 (mimo że w początkowej fazie turnieju wygrali 8:4), Kanadyjczycy (obrońcy złota z Vancouver) wygrali z reprezentacją Chin 10:6, w finale zmierzą się więc drużyny Wielkiej Brytanii i Kanady (w meczu dziewiątej sesji górą byli ci drudzy – spotkanie zakończyło się wynikiem 7:5).
Zarówno mężczyźni, jak i kobiety (wśród nich dwie Polki, jednak z marnym skutkiem) walczyli dziś również w snowboardowym slalomie gigancie równoległym. Triumfatorem zmagań w konkursie męskim został reprezentant gospodarzy Vic Wild (2. w kwalifikacjach), srebrny medal zdobył Szwajcar Nevin Galmarini, brązowy – Słoweniec Zan Kosir. Zwycięzca kwalifikacji, Andrey Sobolev, zakończył rywalizację na 9. pozycji, obrońca tytułu z Kanady – Jasey Jay Anderson był 14.
W rywalizacji kobiet, do której przystąpiły 32 zawodniczki, najlepsza okazała się Szwajcarka Patrizia Kummer, przed Japonką Tamoką Takeuchi i Aleną Zavarziną z Rosji. Polki swój udział w zawodach zakończyły na poziomie kwalifikacji – Karolinę Sztokfisz sklasyfikowano ostatecznie na 28. pozycji, Aleksandra Król m.in. z powodu upadku i ominięcia jednej z bramek została zdyskwalifikowana.
Kolejne medale do bogatej holenderskiej kolekcji dołożyły dziś łyżwiarki szybkie – w biegu na 5000 m najlepsza, i to wyraźnie, w czasie 6:51.54, okazała się wprawdzie obrończyni tytułu w tej konkurencji z Kanady, Czeszka Martina Sablikova, jednak pozostałe miejsca na podium zajęły reprezentantki Pomarańczowych (warto nadmienić, że przed czterema laty na tym samym dystansie najlepsza z Holenderek uplasowała się na 10. pozycji): druga była Ireen Wust (to jej 4. krążek w Soczi, 7. w ogóle), trzecia – Carien Kleibeuker. Jedyna Polka w stawce, Katarzyna Woźniak, zakończyła zawody na przedostatniej, 15. pozycji ze statą blisko 37 sekund do zwyciężczyni.
Łyżwiarki figurowe walczyły dziś w programie krótkim – po jutrzejszym, dowolnym, zostaną wyłonione medalistki. Na półmetku rywalizacji pierwsze miejsce w klasyfikacji zajmuje Koreanka Kim Yuna (obrończyni złotego medalu z Vancouver), przed Adeliną Sotnikovą z Rosji i Włoszką Caroliną Kostner. Zawodniczki z czołowej trójki mają wyraźną, oscylującą wokół 5-6 punktów przewagę nad pozostałą częścią stawki. W programie krótkim zaprezentowało się 30 zawodniczek, spośród których 24 dostały przepustkę do dalszej rywalizacji.