W Księdze Rodzaju czytamy, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 26). Już w tym fakcie kryje się obraz miłości Boga, który jest charakterystycznym rysem istnienia człowieka. Bóg jest miłością, gdyż w Nim samym odwiecznie tworzą się relacje miłości między trzema osobami Boskimi. Obraz Trójcy Świętej został udzielony człowiekowi, gdyż jego wielkim pragnieniem jest kochać i być kochanym. Ludzie odkrywają w sobie ogromne pragnienie budowania różnych relacji i życia w relacjach. Na kartach Pisma Świętego jawi nam się Bóg, który nie chce ludzkiej samotności, ale pragnie wspólnoty. W Starym Testamencie Bóg zawiera przymierze z ludem Bożym. W Nowym Testamencie Jezus powołuje dwunastu uczniów, posyła ich i tworzy nowy lud Boży – Kościół. Między Bogiem a Jego ludem tworzy się relacja, która rządzi się prawem miłości. Prawo to polega nie na wzajemnym rozliczaniu się z wystawionych sobie rachunków, lecz na bezinteresowności. Najdoskonalszym wyrazem takiej miłości Boga do ludu jest ofiarowanie mu swojego Syna. Jezus – Syn Boży tak bardzo kocha swój lud, że oddaje za niego swoje życie. Kościół nazwany jest zatem Oblubienicą Chrystusa.

Papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia ujął sprawę obrazu miłości Boga w małżeństwie takimi słowami: „Zawsze mówiliśmy o przebywaniu Boga w sercu osoby, która żyje Jego łaską. Dzisiaj możemy ponadto powiedzieć, że Trójca Święta jest obecna w świątyni komunii małżeńskiej” (n. 314). Odkrycie tej Bożej miłości prowadzi do zrozumienia tajemnicy przymierza, które Bóg niejednokrotnie zawierał z człowiekiem. Miłość Boża nie pozwoliła na trwanie w zerwanym przymierzu, ale zmierzała do odnawiania go. Grzeszny człowiek upadał, odchodził od Boga, zrywał przymierze, Bóg natomiast cierpliwie je odnawiał, aż w końcu raz na zawsze zawarł z człowiekiem przymierze, które zostało przypieczętowane na krzyżu. Ze strony Boga jest zapewnienie miłości, która nigdy nie ustanie ani nie zawiedzie pomimo grzeszności człowieka.

W Kościele katolickim małżeństwo nie tylko nazywane jest sakramentem, ale przyznana jest mu godność świętego sakramentu. Małżeństwo jest bowiem znakiem i symbolem, jakby uosobieniem, więzi między Chrystusem a Kościołem i ma swój udział w tej właśnie zbawczej tajemnicy. W małżeńskim przymierzu, na co wskazuje Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 1055, §1.), „mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia”. Przez tę ścisłą wspólnotę małżonkowie „już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem” (Mt 19, 6). Oblubieńcze przymierze życia mężczyzny z kobietą włączone jest w zbawczy porządek Chrystusowy, przez co staje się sakramentem. Małżeństwo jest – zgodnie z zamysłem Bożym – znakiem, obrazem i wyrazem oblubieńczej wspólnoty, do której Chrystus powołuje swój Kościół, lud Boży Nowego Przymierza (por. 1 Kor 3).