Reklama

Niedziela Rzeszowska

Będziemyski duszpasterz

Parafia św. Jacka w położonym nieopodal Sędziszowa Małopolskiego Będziemyślu została erygowana 27 lipca 1927 r. W swojej historii miała wielu duszpasterzy. Jednym z najdłużej posługujących w niej był ks. Józef Mleczko.

Niedziela rzeszowska 18/2023, str. V

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

Archiwum diecezji rzeszowskiej

Ks. Józef Mleczko (1932 – 2022)

Ks. Józef Mleczko (1932 – 2022)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na świat przyszedł 2 marca 1932 r. w Dołach w parafii Porąbka Uszewska. Nad jego dzieciństwem i młodością cieniem położyła się najpierw II wojna światowa i okupacja niemiecka, a później okres stalinowski. Mimo zewnętrznych trudności w tym czasie w rodzinnej parafii rozpoczął edukację, którą później kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym (1945-50) i Seminarium Duchownym w Tarnowie (1950-56). Etap formacji intelektualnej, duchowej i pastoralnej zwieńczył 24 czerwca 1956 r. w katedrze tarnowskiej, przyjmując sakrament kapłaństwa z rąk bp. Karola Pękali.

Święcenia zaprogramowały jego dalsze życie, które skoncentrowane zostało na posłudze duszpasterskiej. Jej realizację rozpoczął od pracy wikariuszowskiej. Wykonywał ją w następujących parafiach: Lubzinie, Pleśnej, Cmolasie, Łęgu Tarnowskim i Rzepienniku Biskupim. Głównym miejscem jego posługi były tamtejsze kościoły, sale szkolne i parafialne punkty katechetyczne. Podejmował też szereg zadań związanych z duszpasterstwem nadzwyczajnym, m.in. koordynował pracę różnych grup religijnych. Dał się poznać jako gorliwy i pracowity duszpasterz, prowadzący także głębokie życie religijne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

20 sierpnia 1973 r. rozpoczął się nowy etap jego kapłańskiej misji, czas samodzielnej pracy duszpasterskiej, jako proboszcza parafii w Będziemyślu. Jego proboszczowanie przypadło na czas wielkich zmian na płaszczyźnie politycznej i kościelnej. W pierwszym przypadku były to protesty społeczne, stan wojenny, upadek systemu komunistycznego i wprowadzenie rządów demokratycznych. Natomiast na płaszczyźnie kościelnej, m.in. wybór kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową i jego pielgrzymki do Ojczyzny, reorganizacja struktur kościelnych w Polsce i powstanie diecezji rzeszowskiej, w której znalazła się jego parafia, powrót nauczania religii do szkół.

Zapisał się jako zaangażowany, gorliwy duszpasterz i administrator. Ważnym polem jego działania była troska o obiekty sakralne, m.in. kościół parafialny ubogacono o kaplicę św. Jacka, wyposażono w ogrzewanie, dach pokryto blachą miedzianą, zainstalowano nowe witraże i położono marmurową posadzkę oraz wyremontowano organy i stacje drogi krzyżowej. W 1998 r. wzniesiono tutaj grotę Matki Bożej z Lourdes, a od 1983 r. w Klęczanach zainicjowano budowę kościoła filialnego, który w 1987 r. został świątynią parafialną erygowanej tam nowej parafii. Jego dokonania doceniła władza duchowna, przyznając mu wyróżnienia: Expositorium Canonicale i przywilej noszenia Rokiety i Mantoletu.

Po blisko trzydziestu latach 21 sierpnia 2002 r. przeszedł na emeryturę. Pozostał w Będziemyślu wspierając swoich następców w pracy duszpasterskiej. Ponadto przez kilka lat był dekanalnym ojcem duchownym kapłanów. W 2022 r. z uwagi na stan zdrowia zamieszkał w Domu Księży Seniorów w Rzeszowie. Tam zmarł 9 grudnia 2022 r. Jego doczesne szczątki złożono na cmentarzu w Będziemyślu.

2023-04-25 15:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nieustraszony budowniczy kościołów

Niedziela zamojsko-lubaczowska 44/2024, str. VI

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

Krystyna Sowierszenko

Liturgii przewodniczył ks. prał. dr Tadeusz Pajurek

Liturgii przewodniczył ks. prał. dr Tadeusz Pajurek

Rok temu pożegnaliśmy ks. Stanisława Chomicza – kanonika honorowego Kapituły Lubelskiej, kanonika honorowego Kapituły Zamojskiej, wyjątkowego kapłana i niezmordowanego budowniczego nowych i odnowiciela zdewastowanych obiektów sakralnych w Hrubieszowie – mieście, któremu poświęcił w posłudze kapłańskiej ponad 17 lat swojego życia.

Msza św. pogrzebowa, której przewodniczył bp Mieczysław Cisło, została celebrowana w bazylice mniejszej Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Parczewie – rodzinnym mieście kapłana, a doczesne szczątki zostały złożone w rodzinnym grobie na miejscowym cmentarzu parafialnym.
CZYTAJ DALEJ

Jak papież przyjmował gości? Jak mieszkał? Czym zaskakiwał?

Jak mieszkał papież Franciszek? Jak wyglądał jego przedpokój? Jak przyjmował gości? Czym zaskakiwał? O swoich wspomnieniach ze spotkań z Franciszkiem opowiada kard. Grzegorz Ryś.

- Prywatnie - trzeba powiedzieć - że był bardzo bezpośredni. Dobre kilka razy byłem u niego w mieszkaniu, ponieważ bardzo często papież przyjmował w swoim prywatnym mieszkaniu - relacjonował kardynał Ryś.
CZYTAJ DALEJ

W dzisiejszej Ewangelii mamy dwie różne sceny

2025-04-24 08:39

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

commons.wikimedia.org

W dzisiejszej Ewangelii mamy dwie różne sceny. Pierwsza z nich ukazuje Chrystusa, który udziela apostołom daru Ducha Świętego i wraz z nim władzę odpuszczania grzechów. Mówi im: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Druga z kolei scena koncentruje się na niedowiarstwie Tomasza, jednego z apostołów.

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję