Reklama

Niedziela Sandomierska

Bajtel w folklorze

W Baranowie Sandomierskim odbył się XXVIII Ogólnopolski Festiwal Folklorystycznej Twórczości Dziecięcej.

Niedziela sandomierska 27/2022, str. V

[ TEMATY ]

festiwal

folklor

Baranów Sandomierski

ks. Wojciech Kania/Niedziela

XXVIII Ogólnopolski Festiwal Folklorystycznej Twórczości Dziecięcej

XXVIII Ogólnopolski Festiwal Folklorystycznej Twórczości Dziecięcej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Cieszymy się bardzo, że wreszcie możemy się spotkać i obejrzeć występy uczestników na żywo.

W 2020 r. festiwal został odwołany, w ub.r. odbywał się w formie hybrydowej, a teraz ponownie mogliśmy gościć młodych artystów z całej Polski. Do Baranowa przyjechało ponad 350 uczestników, którzy swoje programy prezentowali na scenie Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury. W niedzielę na scenie plenerowej odbywały się występy folklorystyczne, a dopełnieniem festiwalu był koncert tegorocznej „gwiazdy”, czyli zespołu Turnioki, grającego muzykę, będącą połączeniem góralskiego folku z rockiem. W sobotę natomiast na stadionie lekkoatletycznym zorganizowaliśmy kino plenerowe. Wyświetlony został film animowany W głowie się nie mieści – mówił Mirosław Smykla, dyrektor MGOK w Baranowie Sandomierskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jak mówią przedstawiciele komisji konkursowej, poziom artystyczny z roku na rok wzrasta, więc ciężko wyłonić tych najlepszych. – Oceniamy przede wszystkim element transmisji tradycji do współczesności, który z pewnością jest najważniejszy w sensie merytorycznym, ale naturalnie należy również dostrzec elementy estetyczne, czyli sposób i kulturę wykonania. W tym przypadku dla mnie, badacza szukającego autentyczności, którą trudno dzisiaj znaleźć, rodzi się pewien problem. W przypadku prezentacji festiwalowych mamy do czynienia z pewnym dostosowaniem do wymogów sceny. Naturalnie biorę to pod uwagę, niemniej zawsze szukam jakichś elementów autentyczności – mówił prof. Jan Adamowski. Wśród 47 zespołów i solistów, którzy zaprezentowali się w Baranowie Sandomierskim, jednymi z pierwszych były: Zespół Regionalny „Ciardasie” i „Małe Ciardasie” ze Szkoły Podstawowej nr 1 z Czarnej Góry. Młodzi artyści zaprezentowali folklor spiski odmiany jurgowskiej. Dla przedstawicieli Spisza nie był to, pierwszy występ w Baranowie, bo już kilkakrotnie opuszczali wcześniejsze festiwale z pierwszymi nagrodami. Marian Kikla, opiekun zespołów, zwrócił uwagę na specyfikę i pewne trudności w ich działalności, które jako jedyne podtrzymują i kontynuują tradycje folkloru spiskiego w odmianie jurgowskiej, bliskość Podhala powoduje bowiem, że większość zespołów ciągnie ku tamtej odmianie folkloru góralskiego. Tradycji musiała stać się zadość, bo również w tym roku Zespół Regionalny „Cardasie” zdobył pierwsze miejsce w kategorii zespołów obrzędowych. „Małe Cardasie” zdobyły trzecie miejsce. Wśród kapel pierwszą nagrodę otrzymała Kapela „Jedlicka” z Piwnicznej Zdrój, a grup śpiewaczych – Zespół Wokalny „Ożarowianeczki” z Ożarowa w powiecie wieluńskim. Pierwsze miejsca w kategorii solistów jury przyznało ex aequo Milenie Jargieło i Katarzynie Rączce z Gminnego Ośrodka Kultury w Biłgoraju, a spośród solistów instrumentalistów Przemysławowi Dyndale z Majdanu Sienawskiego.

Reklama

W tegorocznym jury zasiedli: prof. dr hab. Jan Adamowski, językoznawca, folklorysta, badacz kultury regionalnej z Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie, dr Jolanta Dragan, etnografka, muzyk z Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej i dr Kinga Strycharz-Bogacz, etnomuzykolog z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Festiwal „Dziecko w folklorze” zapoczątkowała przed 30 laty Alina Szymczyk i jest to jedyne tego typu wydarzenie w Polsce.

2022-06-29 06:16

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dźwięki z przedsionka nieba

[ TEMATY ]

festiwal

muzyka

Kraków

archiwum organizatora

W czasie tego wydarzenia będzie można poczuć się jak w niebie... Wiem, bo w ubiegłym roku uczestniczyłam w czymś, co dało tej inicjatywie koncepcję: Festiwalu Muzyki Niezwykłej. – Taka opinia bardzo nam schlebia – mówi Łukasz Serwiński z Fundacji inCanto, dyrektor artystyczny festiwalu Musica Divina, który zagości w Krakowie 9-14 sierpnia. – W pewnym sensie jest to prawda, bo zabrzmi wtedy wyłącznie muzyka sakralna, a więc skierowana ku Panu Bogu i z taką myślą tworzona poprzez wieki. Jeśli człowiek jest w stanie coś powiedzieć Bogu w śpiewie, to chyba właśnie w takiej formie. Muzyki niebiańskiej nie znamy, ale chcemy się do niej zbliżać... – uśmiecha się mój rozmówca.

A ten muzyczny raj będzie otwarty dla wszystkich. – Taka jest idea festiwalu, żeby muzyka sakralna, szczególnie ta wykonywana w kościołach, była udostępniana nieodpłatnie. Nie chcemy tworzyć ze świątyni przestrzeni komercyjnej. Wstęp jest nieograniczony wejściówkami i darmowy – zapewnia Łukasz Serwiński. Co ważne, podczas koncertów panuje skupienie, publiczność nie robi zdjęć, nie nagrywa komórką, nie rozprasza. Można więc modlić się muzyką... – To przestrzeń do spojrzenia w głąb siebie, odnalezienia się w tekstach utworów i dźwiękach – przyznaje dyrektor artystyczny wydarzenia.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

To praca jest dla człowieka

2024-04-29 15:37

Magdalena Lewandowska

Do parafii na Nowym Dworze przybyły liczne poczty sztandarowe i przedstawiciele Dolnośląskiej Solidarności.

Do parafii na Nowym Dworze przybyły liczne poczty sztandarowe i przedstawiciele Dolnośląskiej Solidarności.

W parafii Opatrzności Bożej na Nowym Dworze we Wrocławiu modlono się w intencji ofiar wypadków przy pracy.

Eucharystii, na którą licznie przybyły poczty sztandarowe i członkowie Solidarności, przewodniczył o. bp Jacek Kiciński. – Dzisiaj obchodzimy Światowy dzień bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy oraz Dzień pamięci ofiar wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Cieszę się, że modlimy się razem z bp. Jackiem Kicińskim i przedstawicielami Dolnośląskiej Solidarności – mówił na początku Eucharystii ks. Krzysztof Hajdun, proboszcz parafii i diecezjalny duszpasterz ludzi pracy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję