Reklama

Niedziela Podlaska

Służył Bogu i ludziom

„Z obowiązków swoich wywiązywał się nienagannie, w zajęciach solidny, pobożność pewna” – tak o ówczesnym al. Romanie Trusiaku w 1967 r. pisał jeden z przełożonych.

Niedziela podlaska 27/2022, str. VI

[ TEMATY ]

kapłan

kapłan

rocznica śmierci

Archiwum parafii w Klichach

Ks. Roman Trusiak podczas głoszenia homilii w kościele w Nurcu-Stacji

Ks. Roman Trusiak podczas głoszenia homilii w kościele w Nurcu-Stacji

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przeczytamy także, że: „Zachowanie jego nie budziło żadnych obaw ani zastrzeżeń co do powołania kapłańskiego i zakonnego”. Kim był i czym zasłużył się społeczeństwu przyszły proboszcz i budowniczy kościołów?

Okres dzieciństwa

Roman Trusiak urodził się 23 czerwca 1944 r. w Łuzkach (parafia Jabłonna Lacka). Jego rodzicami byli Jan Trusiak oraz Janina zd. Młynarczuk. Był najstarszy z rodzeństwa. Wraz z nim wychowywały się siostry: Mirosława, Maria i Krystyna. Został ochrzczony w kościele parafialnym 1 lipca 1944 r. W wieku 8 lat przyjął sakrament bierzmowania. Po ukończeniu w 1958 r. szkoły podstawowej wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Sokołowie Podlaskim. W 1960 r., idąc za głosem powołania, wstąpił do Nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego. W roku 1964 zdał maturę uzyskując świadectwo dojrzałości. Po ukończeniu asystencji został skierowany do odbycia studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Czerwińsku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Formacja seminaryjna

Reklama

Pod wpływem sugestii ks. Stanisława Piętki, proboszcza z Jabłonnej Lackiej oraz rodziców postanowił przerwać studia filozoficzno-teologiczne. Nie zrezygnował jednak z drogi ku kapłaństwu, mając głębokie pragnienie służby Panu Bogu. Na mocy specjalnego pozwolenia prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego z 25 sierpnia 1967 r. kontynuuował studia w Wyższym Seminarium w Drohiczynie. Został alumnem tegoż seminarium 7 września 1967 r. Święcenia subdiakonatu przyjął z rąk bp. Władysława Jędruszuka 24 czerwca 1970 r., w nowo wybudowanej świątyni w Grannem. W tym samym roku, 13 listopada, w odnowionej kaplicy seminaryjnej otrzymał święcenia diakonatu. Uroczystość jego święceń kapłańskich miała miejsce 20 czerwca 1971 r. w rodzinnej parafii Jabłonna Lacka. Jak podaje ówczesny kronikarz seminaryjny, wydarzenie to cieszyło się dużym zainteresowaniem mieszkańców: „Parafianie i okoliczna ludność tłumnie zebrała się, aby uczestniczyć, z pewnością po raz pierwszy, w tak podniosłej uroczystości”.

Posługa kapłańska

Ksiądz Roman służył diecezji najpierw jako gorliwy wikariusz i katecheta, a następnie proboszcz i budowniczy kościołów. Przygoda rozpoczęła się najpierw od pracy w parafii Domanowo. Po roku został przeniesiony do parafii w Pobikrach. Po dwóch latach bp Władysław Jędruszuk posłał go do Śledzianowa. Rok później trafił na trzy lata do Topczewa. W dotychczasowej pracy dał się poznać jako wspaniały katecheta, osoba utalentowana artystyczne, tworząca piękne dekoracje w kościołach przy okazji różnych świąt. Dwa ostatnie wikariaty to parafia w Bielsku Podlaskim, gdzie ks. Roman zaangażował się jako moderator Ruchu Światło-Życie oraz parafia w Siemiatyczach, gdzie został posłany 26 czerwca 1980 r.

Po 10 latach kapłaństwa został mianowany rektorem kościoła w Siemiatyczach Stacji. Zadanie to wiązało się z budową nowej świątyni oraz plebanii. 10 grudnia 1983 r. otrzymał zgodę Kurii Diecezjalnej na budowę nowej świątyni według projektu inż. Zdzisława Kazimierczuka. Problemów jednak nie brakowało, ponieważ w 1985 r. naczelnik miasta i gminy Siemiatycze wstrzymał budowę kościoła i połączonej z nim plebanii.

Doświadczenie zdobyte w dotychczasowej pracy pozwoliło mu od 1989 r. posługiwać w Nurcu-Stacji, podjąć się zadana budowy wieży oraz uposażenia wnętrza kościoła. Przyjmował i pomagał organizować miejsce dla przybyłych w 1995 r. sióstr urszulanek z Gandino.

Ostatnim miejsce pracy ks. Romana była parafia w Klichach. Placówkę objął 28 sierpnia 1997 r. i już po roku przedstawił projekt nowej murowanej świątyni. Nie zważając na pojawiające się dolegliwości zdrowotne, prowadził duszpasterstwo oraz prace budowlane aż do 2002 r. Ksiądz Roman Trusiak zmarł 30 czerwca 2002 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Klichach. W tym roku minęło 20 lat od tego wydarzenia.

2022-06-29 06:16

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O kapłanie, który niczego nie musiał ukrywać

Niedziela przemyska 7/2015, str. 4

[ TEMATY ]

kapłan

Archiwum

Śp. ks. prof. Stanisław Górecki

Śp. ks. prof. Stanisław Górecki
Dzisiaj chcę przybliżyć Czytelnikom postać ks. prof. Stanisława Góreckiego (1909-96). Tytuł artykułu został zainspirowany wydarzeniem, które przed laty zdarzyło się w parafii Pysznica koło Stalowej Woli. Ksiądz Profesor przyjechał tam odebrać zeznania w ramach swojej pracy w Sądzie Biskupim. Został w Pysznicy na noc i wieczorem, kiedy Ksiądz Proboszcz zaprowadził go do pokoju, w którym miał spać, i chciał zasunąć zasłony, ks. Stanisław powiedział: „Nie trzeba, Władziu, ja nie mam nic do ukrycia”.
CZYTAJ DALEJ

Św. Grzegorz Wielki, papież i doktor Kościoła

Wikipedia.org

Grzegorz I znany też jako Grzegorz Wielki

Grzegorz I
znany też jako
Grzegorz Wielki

Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.

Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru. Wybór na papieża W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi. Pracowity pontyfikat Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi. Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
CZYTAJ DALEJ

Konopnica. Świadectwo żywej wiary

2025-09-03 19:45

Paweł Wysoki

Wiara, tradycja i wspólnota to wartości, które są fundamentem życia parafii w Konopnicy – powiedział proboszcz ks. Grzegorz Bogdański.

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Konopnicy świętuje w tym roku jubileusz 650-lecia powstania. Uroczystości rozpoczęły się sierpniowym odpustem ku czci Matki Bożej, a zakończą listopadowym odpustem ku czci drugiej patronki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję