Biskup płocki Piotr Libera wręczył wyróżnienie przyznane przez papieża Franciszka trzem kobietom związanym z Kościołem płockim. Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice” (dla Kościoła i Papieża) wraz z dyplomem za szczególną służbę Kościołowi otrzymały: misjonarka Świętej Rodziny s. Romana Grażyna Józefowicz z Mławy, Teresa Krowicka z Płocka i Sylwia Juszkiewicz z Krakowa. Uroczystość odbyła się w Opactwie Pobenedyktyńskim w Płocku.
– To dostrzeżenie geniuszu kobiety w Kościele powszechnym. Wiele uwagi w swoim nauczaniu i pracy poświęca mu Franciszek, który nominuje kobiety do wielu funkcji. Bóg zapłać za to wszystko, co robicie w różnych formach dla Kościoła i papieża – powiedział bp Libera.
Siostra Romana Grażyna Józefowicz (od Matki Bożej Nieustającej Pomocy) ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny od prawie 21 lat posługuje jako zakrystianka w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Mławie. Organizuje pomoc duchową i materialną dla potrzebujących. Teresa Krowicka mieszka w Płocku. Jako dziecko była więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego – KL Soldau w Działdowie. Od lat troszczy się o zachowanie pamięci o ofiarach zagłady w tym obozie. Sylwia Juszkiewicz mieszka i pracuje w Krakowie, ale pochodzi z diecezji płockiej. Jest pielęgniarką w pogotowiu ratunkowym. Chętnie spieszy z pomocą pielęgniarską m.in. zakonnikom w podeszłym wieku.
Krzyż Zasługi „Pro Ecclesia et Pontifice” jest jednym z najważniejszych odznaczeń papieskich dla osób duchownych, zakonnych i świeckich. Przyznawany jest przez Ojca Świętego na wniosek biskupa diecezjalnego – jako dowód uznania za właściwą postawę moralną i zaangażowanie w pracę na rzecz dobra wspólnego.
Rekolekcje w parafii pw. Ducha Świętego we Wrocławiu głosi bp Jan Sobiło, biskup pomocniczy charkowsko-zaporoski
W parafii Ducha Świętego rekolekcje wielkopostne głosi bp Jan Sobiło, biskup pomocniczy charkowsko-zaporoski.
Na początku Wielkiego Postu do kościoła parafialnego powrócił niezwykły fragment krucyfiksu, popiersie Pana Jezusa z głową w koronie cierniowej, bez rąk i nóg, ze śladami kul z czasów II wojny światowej. Obiekt został przekazany przez Muzeum Archidiecezjalne, na prośbę ks. Andrzeja Nicałka, proboszcza parafii, za zgodą abp. Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego. Pochodzi z kościoła Ducha Świętego, zbombardowanego podczas Festung Breslau. Fragment krucyfiksu to jedyne znane nam sakralie z tego kościoła, ocalałe z wojennej pożogi. Okaleczony krucyfiks znajduje się obecnie w prezbiterium kościoła pw. Ducha Świętego.
„Dziękuję wszystkim, którzy na wzór Zbawiciela, są dla bliźniego narzędziami uzdrowienia przez swoje słowo i swoją wiedzę, przez serdeczność i modlitwę” - stwierdził Franciszek w rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański”. Ojciec Święty zaapelował też o pokój na Ukrainie i w innych regionach świata ogarniętych wojną. Tekst jego przesłania opublikowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.
W dzisiejszej Ewangelii (Łk 15, 1-3. 11-32) Jezus zauważa, że faryzeusze, zamiast być zadowoleni, że grzesznicy przychodzą do Niego, oburzają się i szemrają za Jego plecami. Tak więc Jezus opowiada im o ojcu, który miał dwóch synów. Jeden opuszcza dom, ale później, gdy popada w nędzę, wraca i zostaje przyjęty z radością. Drugi, „posłuszny” syn, oburzony na ojca, nie chce wejść na ucztę. Jezus w ten sposób objawia serce Boga - zawsze miłosierne wobec wszystkich; leczy nasze rany, abyśmy mogli kochać się jak bracia.
Mieszkam ostatnio w samym środku placu budowy. Przyjechały maszyny, kopią rowy, zrywają starą trylinkę. Czasem zjawi się telewizja, by wysłuchać narzekań lokatorów. Na odcinku ulicy Wierzbowej, między Placem Pokoju a ulicą Jaracza (gdzie mieszkamy od 1979 r.) wre praca. Wzdłuż starych bloków prowadzona jest droga dojazdowa, którą ma zakończyć małe rondo. Szare realia PRL-owskiego mini-osiedla, do których – przyznaję to z zakłopotaniem – przywiązałem się przez te lata, legły (dosłownie) w gruzach. Znalazłem się w sytuacji ekspatrianta, którego nie tyle, że wysiedlili z jego stron rodzinnych, ale którego otoczenie tak radykalnie się zmieniło, że czuje się tu obco, pozbawiony znajomych punktów orientacyjnych. Otoczenie naszego bloku przypomina fragment scenografii katastroficznego filmu. Ale to chwilowe wrażenie. Bywa tak przy każdym remoncie: Przyszło Nowe, nieuchronne jak odlot bocianów, jak podatki, jak entropia. Nowe, na które nie ma się wpływu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
