Konieczne jest odpowiednie napompowanie kół, sprawdzenie stanu opon, dopasowanie siodełka oraz sprawdzenie ogólnego stanu roweru. Konieczne jest zaopatrzenie się w specjalne odblaski.
Ważny jest strój
Osoba wybierająca się na trasy rowerowe powinna się zaopatrzyć przynajmniej w koszulkę i spodenki. Obecnie tego typu stroje wykonywane są ze specjalnych tworzyw umożliwiających swobodny przepływ powietrza. Muszą bowiem umożliwiać odprowadzanie potu. Niezwykle ważny jest kask. Ma za zadanie chronić głowę. Powinien być zatem dobrze dopasowany do obwodu głowy, nie może się zsuwać przy jej ruchach. Warto też zaopatrzyć się w okulary przeciwsłoneczne i specjalne rękawiczki rowerowe, zapobiegające ślizganiu się dłoni po kierownicy.
Przed wyruszeniem w dłuższą trasę warto przeprowadzić krótką rozgrzewkę, aby uniknąć ewentualnych kontuzji. Można zrobić kilka skłonów, przysiadów i wymachów, a na końcu – kilka ćwiczeń rozciągających. Jazdę powinno się zaczynać od krótkich tras, a później coraz bardziej wydłużać dystans. Dzięki temu organizm będzie się stopniowo przyzwyczajał do wysiłku. Umożliwi to zmniejszenie ryzyka wystąpienia zakwasów. Najlepsze efekty daje jazda w spokojnym, równym tempie po prostej drodze z prędkością ok. 15 km na godzinę.
Odpowiednie nawodnienie
Bardzo ważne jest częste nawadnianie organizmu. Warto zabrać ze sobą butelkę z wodą lub napojem izotonicznym, który uzupełni utratę soli mineralnych. Należy wypijać kilka łyków co jakiś czas, nie czekając na moment, aż pojawi się uczucie pragnienia.
Korzyści dla zdrowia
Systematyczna jazda na rowerze (3-4 razy w tygodniu) pozwala uregulować właściwy poziom cholesterolu. Zwiększa się pojemność płuc, dzięki czemu krew staje się bardziej dotleniona. Taka krew dociera do narządów wewnętrznych, w tym do serca, czego efektem jest lepsze funkcjonowanie tych organów. Skutkuje to ogólnie zwiększoną wydolnością organizmu. Korzystnie wpływa też na stawy oraz profilaktykę żylaków. Jazda na rowerze – zwłaszcza po pięknych lub zalesionych okolicach – poprawia również stan psychiczny człowieka –
pozwala na wyciszenie się oraz odprężenie. Przez dotlenienie mózgu oraz poprawę krążenia w naczyniach mózgowych poprawiają się też koncentracja i zdolność zapamiętywania. Aktywność zwiększa wydzielanie endorfin, które są hormonem szczęścia. Dzięki temu człowiek jest w stanie lepiej znosić sytuacje stresowe.
2022-03-15 11:44
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Zasłonięty krzyż - symbol żalu i pokuty grzesznika
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
„Ziarna pokoju i nadziei" - to ogłoszony dziś przez Dykasterię do spraw Służby Integralnemu Rozwojowi Człowieka temat tegorocznych obchodów Światowego Dnia Modlitw o Ochronę Świata Stworzonego. Jak zaznaczono temat ten wybrał Ojciec Święty.
W opublikowanym z tej okazji komunikacie przypomniano, że Czas dla Stworzenia to ekumeniczna inicjatywa, która staje się zwyczajem i ma miejsce w dniach od 1 września do 4 października. Tematem przewodnim edycji 2025, roku jubileuszowego i dziesiątej rocznicy publikacji encykliki „Laudato si'", jest „pokój ze stworzeniem”, a jako biblijny tekst odniesienia dla tej inicjatywy został wybrany fragment z proroka Izajasza 32,14-18. Jak podkreśla Magisterium papieża Franciszka i jego bezpośrednich poprzedników, związek między pokojem a troską o stworzenie jest bardzo ścisły (por. Orędzia na Światowy Dzień Pokoju 1990 i 2010). Podobnie ścisły jest związek między wojną i przemocą z jednej strony, a degradacją wspólnego domu i marnotrawieniem zasobów (niszczenie i zbrojenia) z drugiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
