Wokół świątecznie nakrytego stołu gromadzi się rodzina. Na środku stołu umieszczone jest siano, a na nim – złożona księga Pisma Świętego. Obok Pisma ustawiamy udekorowaną świecę, symbolizującą obecność w rodzinie Chrystusa, który przyszedł na ziemię jako „światłość świata”. Wszyscy stoją, a najstarsza osoba w rodzinie zapala świecę.

Prowadzący: Światło Chrystusa!
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki!

Następnie odczytuje się Ewangelię wg św. Łukasza (2, 1-14). Oto jej treść:

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. I rzekł do nich anioł: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał”. Oto słowo Boże.

Wszyscy: Chwała Tobie, Chryste!
Zgromadzeni śpiewają kolędę: np. Wśród nocnej ciszy.

Wszyscy składają sobie życzenia i dzielą się opłatkiem. Następnie jeden z uczestników przewodniczy modlitwie w zaproponowanych poniżej intencjach. Uczestnicy wieczerzy wigilijnej mogą podać własne intencje.
Prowadzący: Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posłałeś nam swego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela.
Prosimy Cię, udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.

Wszyscy: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
P: Obdarz także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy.
W: Ciebie prosimy...
P: Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy.
W: Ciebie prosimy...
P: Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały.
W: Ciebie prosimy...
P: Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego; spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Wszyscy odmawiają modlitwę Ojcze nasz, po czym zasiadają do stołu.

Spożywanie wieczerzy powinno przebiegać w atmosferze rodzinnej życzliwości.
Należy wyłączyć telewizor i odłożyć telefony komórkowe.

Gdy wieczerza dobiegnie końca, ktoś z rodziny odmawia modlitwę:

Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Twojego Syna Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten wieczór wigilijny i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki. Amen.

Po wieczerzy świąteczny nastrój podtrzymujemy śpiewem kolęd i wzajemnym obdarowywaniem się upominkami. Przy choince, w świątecznej atmosferze, oczekujemy na Pasterkę, na którą w miarę możliwości wybieramy się całą rodziną.