Wspólnotę wrocławską tworzy pięć Brazylijek: Eliane, Renata, Bianca, Maria i Ana. Jest to pierwsza w Polsce wspólnota, a jej działalność zainicjował abp Józef Kupny, metropolita wrocławski.
We Wrocławiu
– Jesteśmy osobami świeckimi, które poświęciły swoje życie misji ewangelizacyjnej przez złożone wobec Kościoła zobowiązanie do życia według rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Przyjechałyśmy na zaproszenie metropolity wrocławskiego i za jego zgodą otworzyłyśmy 26 października ub.r. swój pierwszy dom misyjny w Polsce. Zostałyśmy bardzo ciepło przyjęte w parafii św. Bonifacego we Wrocławiu, gdzie rozpoczęło się nasze życie wspólnotowe i nasza misja. Zaczyna się ona u stóp Jezusa przed Najświętszym Sakramentem. Modlitwą kładziemy podwaliny pod działalność apostolską. Modlimy się za młodzież i rodziny. Bardzo chcemy się zintegrować z wrocławską wspólnotą Kościoła i archidiecezją wrocławską, abyśmy mogły głosić Chrystusa tym, którzy są z dala od Kościoła i służyć tym, którzy pragną pogłębiać z nim swoją więź – mówią siostry. Ich dzieło apostolskie zakłada m.in.: organizowanie adoracji Najświętszego Sakramentu, spotkania z grupami i rodzinami, spotkania ewangelizacyjne. – Chcemy organizować spotkania w szkołach i na wyższych uczelniach, rekolekcje dla młodych, duchowe towarzyszenie, pielgrzymki i inne. Zorganizowałyśmy niedawno spotkanie z młodzieżą w parafii w Sulistrowicach. Chętnie będziemy się też modlić we wszystkich waszych intencjach – zapewniają.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Z nadzieją patrzymy na naszą misję we Wrocławiu. Mamy wiele marzeń i projektów, dzięki którym chcemy uczynić Jezusa bardziej znanym i kochanym.
Wymiana darów
W tym roku wspólnota Palavra Viva świętuje 25-lecie istnienia. – Zjednoczyłyśmy się z całą naszą wspólnotą i z nadzieją patrzymy na naszą misję we Wrocławiu. Mamy wiele marzeń i projektów, dzięki którym chcemy uczynić Jezusa bardziej znanym i kochanym – mówią siostry. Jubileuszowa Msza św. dziękczynna odbyła się z udziałem wikariusza generalnego ks. dr. Adama Łuźniaka, kapłanów z parafii św. Bonifacego i parafian. Ks. Łuźniak zauważył, że mamy do czynienia z pewnego rodzaju wymianą darów: polscy misjonarze jeżdżą do Brazylii, do Ameryki Łacińskiej, a chrześcijanie stamtąd przyjeżdżają do nas. To jest bogactwo Kościoła. – Nie jesteśmy samowystarczalni. Otrzymaliśmy wiarę od kogoś i jesteśmy zobowiązani, by ją dalej przekazywać. Najtrudniej jest być jednak prorokiem u siebie w domu. Potrzebujemy zatem kogoś, kto przyjedzie z zewnątrz i opowie nam o Chrystusie. Nas potrzebują w Argentynie, Chile, Peru, Brazylii. A my potrzebujemy innych – mówił wikariusz generalny. Proboszcz parafii św. Bonifacego, ks. dr Jerzy Żytowiecki zauważa z kolei, że dzisiaj w Polsce zamyka się klasztory z powodu braku powołań, a zgromadzenie istniejące dopiero 25 lat już ma swoje wspólnoty i placówki misyjne we Francji, Hiszpanii, Rzymie, Belgii, Holandii i pierwszą placówkę w naszym kraju. – Dziękujmy za te pięć dziewcząt, które są darem od Boga danym naszej ojczyźnie, naszej diecezji i naszej parafii – mówi ks. Żytowiecki.
Reklama
Jak bardzo potrzeba dziś dojrzałych chrześcijan, świadomych swojej tożsamości nadanej im przez chrzest, świadomych swojego powołania i misji w Kościele i w świecie!
Członkowie wspólnoty Palavra Viva żyją dzięki Bożej Opatrzności, polegając na darowiznach, owocu hojności tych, którzy wierzą w ich misję. Potrzebują zatem również naszej pomocy w zakresie pozyskania żywności, środków czystości i środków higieny osobistej. – Dziękujemy wszystkim za przyjaźń, którą nas obdarzacie, za pomoc duchową i materialną. Chcemy razem z wami ukazywać światu piękno i radość płynące z bycia własnością Pana Boga, chcemy ukazywać światu miłosierdzie naszego Pana Jezusa Chrystusa – mówi Eliane Almuda, pełniąca funkcję przełożonej wrocławskiej wspólnoty.
Początki wspólnoty
Wspólnota Palavra Viva (Żywe Słowo) jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych, podlegającym Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Składa się z młodych osób żyjących w celibacie, rodzin i duchownych. Wspólnota nie jest zgromadzeniem zakonnym. Została założona 6 sierpnia 1995 r. w Brazylii przez Alyssona Norberta da Costa. Alysson miał wtedy 21 lat i przeżył swoje osobiste spotkanie z Panem Jezusem, doświadczając wylania Ducha Świętego w czasie rekolekcji dla młodzieży. Odtąd zaczął organizować spotkania modlitewne i formacyjne dla młodzieży ze swojej parafii, później również w innych miastach. W 1998 r. podczas czuwania przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego, na Placu św. Piotra w Rzymie papież Jan Paweł II mówił do przedstawicieli ruchów kościelnych: „Jak bardzo potrzeba dziś dojrzałych chrześcijan, świadomych swojej tożsamości nadanej im przez chrzest, świadomych swojego powołania i misji w Kościele i w świecie!”. Te słowa spowodowały poruszenie w sercu Alyssona i doprowadziły do otwarcia w 2008 r. szkoły ewangelizacyjnej z zadaniem formowania „dojrzałych liderów chrześcijańskich”. Szkoła prowadzi formację ludzką, duchową i intelektualną, przygotowuje młodych do ewangelizacji, ale również do obrony wiary i nauczania Kościoła. Przyjmuje młodych z całej Brazylii i innych krajów na rok formacji i misji. W przyszłym roku we Francji zostaną otwarte dwie kolejne szkoły dla młodych z Europy, również dla młodych z Polski.
Reklama
Chcemy razem z wami ukazywać światu piękno i radość płynące z bycia własnością Pana Boga, chcemy ukazywać światu miłosierdzie naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Charyzmat
Charyzmatem wspólnoty jest ewangelizacja – szczególnie ludzi młodych i rodzin. Wspólnota głosi Słowo Boże, które jest zawsze żywe i skuteczne.
– Chcemy ukazywać to, co najcenniejsze w Kościele – wiarę w Jezusa Chrystusa. Pragniemy strzec tego, co najświętsze – Boga obecnego w swoim Kościele i w sercach kobiet i mężczyzn. To wszystko chcemy podejmować w duchu posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu, Ojcu Świętemu i magisterium Kościoła – mówią siostry. – Wszyscy członkowie naszej wspólnoty są poświęceni Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny, którą czcimy szczególnie jako Matkę Bożą z Fatimy. Za naszych szczególnych patronów obraliśmy również św. Franciszka z Asyżu i św. Teresę z Lisieux. Rytm naszej codziennej modlitwy wyznacza Msza św., adoracja Najświętszego Sakramentu, rozważanie Pisma Świętego – lectio divina, Różaniec. Bliskie jest nam nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia. W ten sposób codziennie polecamy Jezusowi i Maryi wszystkich tych, do których Pan Bóg nas posyła.
