Pytanie czytelnika:
Czy po ewentualnym popełnieniu jakiegoś grzechu uznanego przez Magisterium Kościoła za grzech przeciwko Duchowi Świętemu, pomimo szczerego żalu i chęci poprawy życia, człowiek ma już zamkniętą drogę do zbawienia? Czym jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu?
W Ewangelii Pan Jezus mówi słowa, które są dla nas niewątpliwie trudne, a nawet wstrząsające: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego” (Mk 3, 28-29; por. Łk 12, 10; Mt 12, 31-32). Dopóki jednak jesteśmy na tym świecie, mamy szansę na nawrócenie. Jeśli staniemy w prawdzie przed Bogiem, wyrazimy szczery żal i pragnienie poprawy życia, to nie będziemy mieli zamkniętej drogi do zbawienia. Czym jest zatem grzech przeciwko Duchowi Świętemu?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Chociaż wiemy, że miłosierdzie Boże jest nieskończone i dla Boga możliwe jest nawrócenie nawet najbardziej zatwardziałego grzesznika, to jednak „ten, kto świadomie odrzuca przyjęcie ze skruchą miłosierdzia Bożego, odrzuca przebaczenie swoich grzechów i zbawienie darowane przez Ducha Świętego. Taka zatwardziałość może prowadzić do ostatecznego braku pokuty i do wiecznej zguby” (KKK, n. 1864). Istotą grzechu przeciwko Duchowi Świętemu jest odrzucenie miłosierdzia Bożego, co wiąże się z radykalną odmową nawrócenia się. „«Bluźnierstwo» przeciw Duchowi Świętemu jest grzechem popełnionym przez człowieka, który broni rzekomego «prawa» do trwania w złu, we wszystkich innych grzechach, i który w ten sposób odrzuca Odkupienie” (św. Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, n. 46). W nauczaniu Kościoła odnajdujemy sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu: 1. grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego; 2. rozpaczać albo wątpić w łaskę Bożą; 3. sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej; 4. nie życzyć lub zazdrościć bliźniemu łaski Bożej; 5. mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia; 6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci. Do takiej sytuacji prowadzi również utrata poczucia grzechu.
Bóg pragnie naszego zbawienia. Musimy jednak otworzyć się na dar przebaczenia, na działanie Ducha Świętego i nie pozostawać w rozpaczy.
Pytania do teologa prosimy przesyłać na adres: teolog@niedziela.pl .
