"Wystawa jest chronologiczną prezentacją dorobku twórczego Dunikowskiego, od prac najstarszych z okresu impresjonizmu i symbolizmu, poprzez okres paryski, dwudziestolecie międzywojenne do realizmu i socrealizmu. Najstarszymi rzeźbami są: Portret Henryka Szczyglińskiego - praca dyplomowa artysty nagrodzona złotym medalem ASP w Krakowie oraz dziewczęcy portret Prymulka, kwintesencja młodości i młodzieńczego uroku, oba z 1898 r." - powiedziała Niedzieli Joanna Torchała. Licznie reprezentowane są także portrety osób współczesnych artyście, m.in. Portret Kazimierza Kamińskiego, Popiersie Witolda Jodko-Narkiewicza, Portret Antoina Cierplikowskiego, Popiersie prof. Zygmunta Zaleskiego i portrety historyczne: m.in. Głowa Adama Mickiewicza, Dante oraz liczne portrety z dwóch cyklów "Głów wawelskich". Na uwagę zasługuje praca zatytułowana Madonna. Została stworzona przez artystę na konkurs sztuki kościelnej i uzyskała II nagrodę. Okres symboliczny reprezentuje jedna z najbardziej znanych rzeźb Kobieta brzemienna II z 1906 r. oraz Ewa I z lat 1906-08, Umierająca kobieta (fragment kompozycji Macierzyństwo) z lat 1906-08 i kubizujące w formie a symboliczne w treści Tchnienie z 1903 r. Dopełnieniem ekspozycji są malarskie portrety z XX-lecia międzywojennego: Autoportret w szacie wschodniej, Portret córki Xawery Dunikowskiej i portret Kobiety przy sztalugach.
Jednymi z najbardziej znanych i uznanych dzieł artysty są dwa cykle "Głów wawelskich". Pierwszy z lat 1925-29 tworzony z przeznaczeniem do uzupełnienia kasetonów stropu Sali Poselskiej na Wawelu i powojenny z lat 1953-57. Wystawa w sosnowieckim muzeum prezentuje 18 popiersi znaczących dla historii i kultury polskiej postaci z obu cykli. Ekspozycję można zwiedzać do 30 czerwca br.