Rozpoczynający się tydzień, skłania do refleksji. Na progu tego tygodnia chciałbym zaproponować głębsze przemyślenie słów Jezusa Chrystusa, wypowiedziane w Wieczerniku, podczas Modlitwy Arcykapłańskiej. Powracam dziś do tych słów, bo tydzień, który rozpoczynamy przynosi dwie piękne inicjatywy, które nie mogą umknąć naszej uwadze.
W czwartek, 25 stycznia, kończy się Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan. Choć w momencie, kiedy bierzemy do ręki obecny numer „Niedzieli”, jest już połowa tego szczególnego czasu modlitwy o jedność, to być może dla wielu z nas słowa wypowiedziane przez Chrystusa będą przypomnieniem i mobilizacją do tego, by prosić wraz z Jezusem, aby w świecie rozdartym przez walki i niezgodę wszyscy stanowili jedno. Najpiękniejszym wzorem modlitwy o jedność jest wspominana modlitwa Arcykapłańska Chrystusa w Wieczerniku, której tekst odnajdziemy w siedemnastym rozdziale Ewangelii według św. Jana. W tej modlitwie Pan Jezus modli się za swoich uczniów, czyli Kościół żyjący w świecie, który narażony jest na różne niebezpieczeństwa. Nic nie stoi na przeszkodzie abyśmy, jako wyznawcy Chrystusa, dołączyli do Niego z wołaniem, „aby nieprzyjaciele szukali zgody, przeciwnicy podali sobie rękę i ludy doszły do jedności” – do czego nas zachęca trzecia modlitwa eucharystyczna.
Drugą, godną uwagi intencją jest modlitwa, jaką powinniśmy zanosić w intencji wyznawców Islamu. I tutaj w wielu z nas, może zrodzić się myśl: czy warto modlić się za tych, którzy przyczyniają się do cierpienia mieszkańców Europy i innych części świata? Czy trzeba modlić się za tych, którzy zabijają w imię religii? Tak! Warto i trzeba. Taką okazją jest Dzień Islamu, który już po raz XVII w Kościele katolickim w Polsce obchodzimy 26 stycznia. Towarzyszyć nam będzie hasło „Chrześcijanie i muzułmanie: adresaci i narzędzia Bożego miłosierdzia”.
W orędziu Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego możemy przeczytać m.in., że „Miłosierdzie to temat bliski sercu zarówno muzułmanów, jak i chrześcijan”, bo przecież chrześcijanie, jak i muzułmanie wierzą w miłosiernego Boga, który okazuje swoje miłosierdzie i współczucie wszystkim stworzeniom, szczególnie człowiekowi.
W dniach od 18 do 25 stycznia obchodzimy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. W tym roku odbywa się on pod hasłem: „Pojednanie – miłość Chrystusa przynagla nas”, co daje kolejną możliwość zwrócenia uwagi na stan dialogu ekumenicznego, także w naszej diecezji
Jak co roku w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywają się spotkania i nabożeństwa ekumeniczne. Za nami nabożeństwa w gorzowskiej katedrze i w seminarium w Paradyżu. 25 stycznia pod przewodnictwem bp. Stefana Regmunta odbędzie się natomiast nabożeństwo ekumeniczne w kościele pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze. – Doświadczenie ekumeniczne w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej oceniam jako bardzo dobre. Oczywiście nie brakuje różnych problemów i tematów do rozmowy, jednak to, co nas łączy, to przede wszystkim wzajemna życzliwość i pragnienie, żeby głoszony był Chrystus. W takim też duchu będziemy przeżywać tegoroczne nabożeństwa, również to w Zielonej Górze – mówi przygotowujący spotkanie ks. Tomasz Gierasimczyk. – Tematem wyznaczonym przez kalendarz oraz przez osoby, które przygotowywały materiały na nabożeństwa ekumeniczne w skali ogólnoświatowej, jest 500-lecie reformacji. Jedni chrześcijanie akcentują tutaj motyw do swojego świętowania, inni widzą w nim bolesny rozdział w historii Kościoła. Niewątpliwie jest to znacząca rocznica i na jej tle będzie sprawowane to nabożeństwo ekumeniczne w Zielonej Górze; najpierw w duchu pokuty za wszystkie grzechy, które przyniosły podział w łonie chrześcijaństwa zachodniego, z prośbą o ducha jedności, pojednania i przebaczenia, bo sami z siebie nie umiemy zjednoczyć Kościoła. Jednocześnie będziemy też świętować to, że tak wiele udało się już zrobić, że po pięciuset latach jesteśmy w zupełnie innej sytuacji niż poprzednie pokolenia generacji chrześcijan, właśnie dzięki temu, że istnieje ruch ekumeniczny. W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej referentem ds. ekumenizmu jest ks. Tadeusz Kuźmicki. – Pierwszym ważnym elementem w dialogu ekumenicznym jest to, aby się wzajemnie poznać; poznać naszych braci i siostry w wierze, a więc drugą wspólnotę – kwestie teologiczne, praktykę i liturgię – sposób, w jaki ona żyje i funkcjonuje. Następnie należy maksymalnie wykorzystać to, co jest wspólne, a zatem wspólną modlitwę, jak chociażby „Ojcze nasz”, która nas jednoczy. Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan pokazuje, że są elementy nam wspólne, że nie ma wprawdzie pełnej, ale że po części jest już pewna jedność – tłumaczy ks. Kuźmicki.
Styryjscy biskupi i inni przedstawiciele Kościołów w Austrii, a także politycy wyrazili swoje przerażenie wtorkową strzelaniną w szkole w Grazu. Kościoły zapewniły o swojej modlitwie i wsparciu dla poszkodowanych. Według wstępnych szacunków nie żyje co najmniej 10 osób, a co najmniej 28 jest rannych. Liczba ofiar może jeszcze wzrosnąć. Policja przekazała, że sprawca masakry, były uczeń szkoły, popełnił samobójstwo.
Biskup Grazu Wilhelm Krautwaschl i biskup pomocniczy Johannes Freitag wyrazili swój szok natychmiast po strzelaninie. „Ten szalony czyn w szkole w Grazu pozostawia nas oszołomionych i wstrząśniętych”, napisali biskupi w komunikacie prasowym. „Nasze najgłębsze współczucie kierujemy do uczniów, kadry nauczycielskiej i ich rodzin”, podkreślili hierarchowie. „Towarzyszymy wszystkim naszymi modlitwami i jesteśmy tutaj dla wszystkich dotkniętych, na ile możemy. Jednocześnie dziękujemy wszystkim, którzy pomagają”, zapewnili.
Wczoraj zapomniałem powiedzieć o jednym ze świętych, który towarzyszył nam przez cala drogę. Gdy rozpoczynaliśmy wędrówkę z Sutri na placu była figura tego świętego. Podobnie w kościele, w którym sprawowaliśmy Mszę świętą tak żeby jego obraz i figura. Święty ten jest bardzo charakterystyczny ponieważ obok jego nóg jest świnia. Patrząc oddali na tę figurę myślałem że to Święty Roch a zwierzę pod jego stopami to pies. Przyjrzałem się jednak bliżej okazało się że jest to prosiaczek.
A wspomnianym świętym jest święty Antoni Opat, znany także jako Pustelnik. Swoje wspomnienie liturgiczne ma 17 stycznia a dlatego jest ukazywany z prosiaczkiem ponieważ według pewnej historii, gdy podróżował drogą morską pewna locha przyniosła do niego chory prosię, on uczynił na nim znak krzyża. Prosię wyzdrowiało. Co ciekawe dzisiejszy dzień, także jest z prosiakiem w tle. A związany jest on z sanktuarium, które mijaliśmy po drodze. Santuario Madonna della Sorbo. Swoje początki sakralne to miejsce ma w 1427 roku, kiedy to papież Marcin V przekazał to miejsce karmelitom. Według miejscowych opowieści krąży historia o objawieniu Matki Bożej i dlatego jest w tym miejscu kult maryjny Historia opowiada o człowieku z jedną ręką, który pasł świnie w dolinie Sorbo. Pewnego dnia, szukając jednej z zabłąkanych świń, znalazł ją w pobliżu jarzębiny, gdzie ukazała mu się Madonna. Maryja sprawiła, że ręka młodzieńca odrosła i powiedziała do niego: „Idź do wsi i przekonaj ich, aby zbudowali sanktuarium na tym wzgórzu. Każdy, kto przyjdzie tu w procesji, otrzyma moją łaskę. Jeśli ci nie uwierzą, pokaż im swoją rękę”. Nie znając tej historii, mogę powiedzieć, że Via Francigena pomaga, aby tę prośbę zrealizować. Do sanktuarium prowadzi 14 krzyży, na których znajdują się tabliczki z numerami stacji. Pierwszy krzyż czyli pierwsza stacja jest już około 3,5 km od sanktuarium. To idealny dystans, aby między poszczególnymi stacjami rozważać te ważne wydarzenia, związane z misterium naszego zbawienia. Idąc między stacjami była idealna przestrzeń, aby te 14 stacji odnieść do życia swojego oraz wydarzeń, które dzieją się obecnie w Kościele, świecie, czy też w sposób szczególny mnie dotykają. Takie myśli wypływające z serca i wlewające nadzieję. Żałuję tylko, że nie udało mi się ich nagrać, bo chętnie bym do nich jeszcze wrócił, a pamięć niestety bywa ulotna.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
