Stara tradycja chce, by nowi ambasadorzy akredytowani przy Stolicy Apostolskiej po wręczeniu papieżowi listów uwierzytelniających udali się z wizytą do Bazyliki św. Piotra, do grobu Apostoła. Tak było również w przypadku ambasadora Janusza Kotańskiego, który bezpośrednio z Pałacu Apostolskiego pojechał do bazyliki. w progach świątyni powitało go jako gościa Kapituły Bazyliki kilku kanoników, a wśród nich Polak – abp Edward Nowak, dawny sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, obecnie kanonik watykański. Z okazji przyjęcia ambasadora zostały specjalnie otwarte środkowe, najstarsze drzwi bazyliki, wykonane w brązie w 1445 r. przez słynnego florenckiego rzeźbiarza Filarete. Janusza Kotańskiego powitano w drzwiach święconą wodą, co miało symbolizować jego chrzest. Następnie mały orszak, w którego skład oprócz ambasadora i jego małżonki wchodzili pracownicy ambasady, kanonicy watykańscy, papiescy „gentiluomini” i Gwardia Szwajcarska, udał się do kaplicy Najświętszego Sakramentu na krótką modlitwę, po czym boczną nawą przeszedł do kaplicy Gregoriańskiej przed oblicze Matki Bożej Nieustającej Pomocy – to był akcent maryjny wizyty. Na koniec ambasador przeszedł do centrum bazyliki, przed ołtarz Konfesji. Tutaj dla niego i jego małżonki przygotowano klęcznik przed grobem św. Piotra. Modlitwa u grobu Apostoła zakończyła to „duchowe” rozpoczęcie misji ambasadora Kotańskiego przy Stolicy Apostolskiej. Jego delegacja wyszła z bazyliki drugim wyjściem – Bramą Modlitwy, która znajduje się przy lewym transepcie świątyni.