20 listopada 2016 r. zakończył się Rok Święty Miłosierdzia. Wcześniej w wielu kościołach naszej ojczyzny i świata zamknięto Bramy Miłosierdzia. Podsumowaniem tego wyjątkowego czasu będzie czteroodcinkowy cykl pt. „Zamykamy bramy, otwieramy serca”. Autor cyklu – ks. dr hab. Robert Nęcek, pracujący naukowo na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, zachęca nas do pogłębionej refleksji nad tajemnicą Bożego Miłosierdzia, która ogarnia całe nasze życie
Ojciec Święty Franciszek, gdy pozdrawiał dziennikarzy, podkreślił, że w Kościele chodzi o ewangeliczny styl komunikowania, który wyraża się w umiejętności łączenia prawdy i miłosierdzia. Prawda uwalnia człowieka z pozorów i makijaży duszy. Wyprowadza ze wszelkich złudzeń. Tymczasem ileż jest złudzeń „sprzedawanych pod pretekstem wolności i jak wiele nowych form niewolnictwa pozostaje w naszych dniach w imię fałszywie pojmowanej wolności!”. Wówczas kanapowy styl życia paraliżuje społeczne relacje, oddala ludzi od siebie, niweczy smak wzniosłych marzeń, pozbawia radości ze wspólnie przeżywanej przyjaźni i prowadzi donikąd.
Lekceważenie prawdy prowadzi do rzeczywistości wypełnionej bólem, wyobcowaniem i oszołomieniem pozbawionym łaski. Nawet wśród młodych ludzi mogą zdarzyć się „przedwcześni emeryci”, idący przez świat ze smutną twarzą, którzy dali się uwieść sprzedawcom dymu. Papieskie uwagi są niezwykle istotne, gdyż w każdym środowisku są specjaliści od intryg i blokad, którym dobro wspólne pasuje dopóty, dopóki im się opłaca. Wówczas pojawia się komunikacja mętnej wody, w której im mniej pewników, tym większe przekonanie ludzi, że jedynymi rzeczami trwałymi są te, które przedstawia się w mediach i reklamach. Tymczasem w życiu chodzi o twardy grunt. W ten sposób prawda zawsze łączy się z miłosierdziem. Mając tego świadomość, Papież stwierdził w Krakowie, że człowiek mający serce miłosierne wychodzi na spotkanie innych i potrafi być dla nich oparciem. Dlatego miłosierdzie to: szansa, przyszłość, zaangażowanie, zaufanie, otwartość, gościnność, współczucie i marzenia.
Papieskie pojmowanie miłosierdzia jako szansy oznacza, że wszystko można jeszcze uratować. Nic nie ma straconego. Z tej racji, zwracając uwagę na osoby, świadek miłosierdzia stara się budować harmonię i pokój, promować solidarność i braterstwo, a przez to tworzyć dobry fundament pod wzajemną współpracę. Oznacza to, że ten, kto służy, „nie jest niewolnikiem ustanowionego porządku dnia, ale jest gotów uczyć się całym sercem, jest gotów na to, co niezaprogramowane, jest gotów spotkać brata i jest otwarty na to, co nieprzewidziane, czego nigdy nie brakuje i co często jest codzienną niespodzianką Boga”. Świadomość Bożych niespodzianek staje się przejawem kultury prawdy i miłosierdzia.
Najbliższa niedziela – druga Niedziela Wielkanocna – rozpocznie 70. Tydzień Miłosierdzia. W liście pasterskim z tej okazji biskupi dziękują wiernym za wszystkie dzieła miłosierdzia, szczególnie zaś za inicjatywy Caritas, które ukazują „jak wiele wrażliwości i dobra kryje się w sercu człowieka żyjącego na co dzień duchem Ewangelii”.
Święto Miłosierdzia Bożego to także święto Caritas, która przez swoja posługę upodabnia się do uczniów Chrystusa. Tydzień Miłosierdzia jest również wezwaniem do refleksji, rozejrzenia się wokół i dostrzeżenia tych, którzy szczególnie potrzebują naszej pomocy.
Obchody Tygodnia Miłosierdzia odbywają się przede wszystkim w diecezjach. Zazwyczaj przewodniczy im biskup diecezjalny, a organizują je diecezjalne Caritas. Jest to zawsze okazja do radosnego i świątecznego spotkania tych, którzy na co dzień oddają się pracy charytatywnej, niosąc pomoc bliźnim. Chodzi tu przede wszystkim o wolontariuszy, zwłaszcza tych, którzy pracują w Szkolnych Kołach i Parafialnych Zespołach Caritas.
To także święto wszystkich, którzy czują się wewnętrznie wezwani do tego, żeby naśladować Chrystusa, jako Dobrego Samarytanina. Dla samej Caritas jest to natomiast okazja do wyrażenia wdzięczności ofiarodawcom.
Tegoroczny Tydzień Miłosierdzia jest wyjątkowy ze względu na kanonizację błogosławionego Jana Pawła II, który dla Caritas stał się żywym wzorem, zachętą, orędownikiem i drogowskazem działalności charytatywnej.
- Caritas z radością przyjęła decyzję Komisji Charytatywnej Konferencji Episkopatu Polski, aby patronem tegorocznego święta Caritas, wypadającego w dniu kanonizacji Jana Pawła II, jak też patronem całego Tygodnia Miłosierdzia, był właśnie Jan Paweł II jako świadek miłosierdzia – mówi ojciec Hubert Matusiewicz, sekretarz Caritas Polska.
W liście pasterskim na drugą Niedzielę Wielkanocną, biskupi podkreślają, że Jan Paweł II wielokrotnie wzywał do bycia apostołem i świadkiem Bożego Miłosierdzia. „Poprzez świadectwo życia, słowo i żarliwą modlitwę, stał się tak czytelnym znakiem Boga dla świata. Jako pasterz Kościoła przewodniczył mu przez 27 lat, a na progu trzeciego tysiąclecia zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu” - piszą biskupi.
Caritas Polska współdziała z 44 Caritas diecezjalnymi, powołanymi przez biskupów diecezjalnych jako autonomiczne struktury charytatywne. Wspiera je w wykonywaniu zadań związanych z bezpośrednią pomocą potrzebującym i pełni rolę koordynującą, z zachowaniem zasady pomocniczości.
Caritas koncentruje swoją działalność wokół następujących priorytetów: wsparcie rodziny, dzieci i młodzieży, ochrona życia, pomoc ubogim, bezdomnym, chorym starszym i niepełnosprawnym, migrantom i uchodźcom oraz poszkodowanym w sytuacjach kryzysowych.
Caritas wspomaga potrzebujących poprzez wolontariuszy, którzy stanowią jej potencjał i siłę na całym świecie. W Polsce są oni zrzeszeni w Szkolnych Kołach oraz Parafialnych Zespołach Caritas. Caritas rozumie swoją misję nie tyle jako powinność, zadanie czy pracę, ale jako charyzmat, służbę i sposób życia.
W Pałacu Apostolskim rozpoczęła się w środę po południu uroczysta procesja 133 kardynałów elektorów do Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie odbędzie się konklawe. Po wejściu do kaplicy kardynałowie składają przysięgę na dochowanie tajemnicy wyboru papieża.
Po krótkiej modlitwie kardynałowie wyruszyli w procesji z Kaplicy Paulińskiej Pałacu Apostolskiego; wszyscy w stroju nazywanym chórowym. Składa się z czerwonej sutanny z czerwonym mucetem, czyli pelerynką, czerwonego pasa z jedwabnymi frędzlami, czerwonej piuski i biretu.
O godz. 16:30 w Pałacu Apostolskim rozpoczęła się liturgia wejścia na konklawe. Wzięło w niej udział 133 kardynałów elektorów, a poprowadził ją – zgodnie z przepisami – najstarszy precedencją kardynał biskup – Pietro Parolin. Kardynałowie wybiorą 267. Papieża.
Liturgia rozpoczęła się znakiem krzyża i krótkimi obrzędami wstępnymi, po których kardynałowie, modląc się Litanią do Wszystkich Świętych, przeszli procesyjnie do Kaplicy Sykstyńskiej. Tam, po odśpiewaniu hymnu „Przybądź Duchu Święty” i odmówieniu modlitwy w intencji elektorów, złożyli oni uroczystą przysięgę. Najpierw wspólnie odczytali jej rotę, która dotyczy zarówno sytuacji, w której na któregoś z nich padnie wybór, jak też dochowania tajemnicy konklawe. Następnie każdy z kardynałów osobiście dopełnił przysięgi, kładąc dłoń na Ewangelii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
