Prawie jeden procent mieszkańców naszej planety to uchodźcy. Od 1 do 8 października br. pod hasłem „Umrzeć z nadziei” w Polsce trwać będzie tydzień modlitwy w ich intencji. Inicjatywa zyskała rekomendację Rady KEP ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek
Z danych Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) wynika, że liczba osób, które zostały zmuszone do opuszczenia swoich domów, przekroczyła w 2015 r. 65 mln i jest najwyższa w historii. Setki tysięcy mieszkańców Afryki i Bliskiego Wschodu nadal ryzykują niebezpieczne morskie przeprawy, usiłując przedostać się do Europy z krajów ogarniętych wojną i cierpiących biedę. Według Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM), do końca lipca br. ponad 3,1 tys. uchodźców utonęło w wodach Morza Śródziemnego.
Przez cały tydzień – od 1 do 8 października 2016 r. w wielu miastach w Polsce odbywać się będą nabożeństwa „Umrzeć z nadziei”. To modlitwy w intencji uchodźców – przede wszystkim tych, którzy zginęli w drodze do Europy, ale także wszystkich odbywających właśnie swoją podróż nadziei oraz tych, którzy już znaleźli bezpieczne schronienie.
W Warszawie 1 października 2016 r. o godz. 20.00 ekumenicznej liturgii w archikatedrze św. Jana przewodniczył będzie kard. Kazimierz Nycz. Liturgia będzie ważnym punktem obchodów Roku Świętego Miłosierdzia w archidiecezji warszawskiej.
Reklama
Podobne modlitwy w pierwszym tygodniu października odbędą się również m.in. w Poznaniu, Gnieźnie i Krakowie. Poznańskiej liturgii w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła przewodniczył będzie 2 października o godz. 17.00 abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. W Gnieźnie modlitwa pod przewodnictwem prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka odbędzie się w sobotę 8 października o godz. 19.30 w kościele farnym pw. Świętej Trójcy.
Treść nabożeństwa „Umrzeć z nadziei” przygotowała Wspólnota Sant’Egidio. Podczas liturgii Słowa wymieniane będą imiona i prezentowane krótkie historie uchodźców, którzy zginęli podczas rozpaczliwych prób wydostania się z miejsc ogarniętych wojną, oraz prośby o pokój i wyobraźnię miłosierdzia.
O modlitwę w intencji uchodźców i migrantów we wszystkich polskich parafiach prosił papież Franciszek podczas spotkania z polskimi biskupami w katedrze na Wawelu w lipcu br. „W odpowiedzi na apel Ojca Świętego zachęcamy wszystkich, aby w pierwszym tygodniu października włączyli się w modlitwę za uchodźców oraz wspólną refleksję nad tym, w jaki sposób możemy im pomagać” – piszą organizatorzy. Osoby, wspólnoty i środowiska zainteresowane zorganizowaniem modlitwy „Umrzeć z nadziei” w swoim mieście/parafii proszone są o kontakt ze Wspólnotą Sant’Egidio. Scenariusz nabożeństwa i wszystkie potrzebne materiały można uzyskać, pisząc na adres: santegidio.waw@gmail.com.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Na grobie św. Piotra Konstantyn kazał wznieść świątynię. Bazylika Konstantyna przetrwała ponad tysiąc lat, ale była w tak złym stanie, że na początku XVI w. Juliusz II podjął decyzję o zburzeniu grożącej zawaleniem bazyliki. Prace przy budowie nowego kościoła trwały ponad sto lat – nowa bazylika św. Piotra została konsekrowana 18 listopada 1626 r. przez Urbana VIII. Następnie należało przebudować plac przed nową, monumentalną świątynią.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
