Reklama

Głos z Torunia

Z żałobnej karty

Na początku lutego do domu Ojca odeszli dwaj kapłani posługujący w diecezji toruńskiej. W Roku Miłosierdzia, wypełniając uczynek miłosierdzia względem duszy: „Modlić się za żywych i umarłych”, zachęcamy do modlitwy za wspominanych zmarłych oraz ich bliskich

Niedziela toruńska 9/2016, str. 4

[ TEMATY ]

odszedł do Pana

Helena Maniakowska, Archiwum Diecezji Toruńskiej

Śp. ks. Jacek Kwiatkowski, śp. ks. kan. Józef Błaszczyk

Śp. ks. Jacek Kwiatkowski, śp. ks. kan. Józef Błaszczyk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Jacek Kwiatkowski (1969 – 2016)

Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Praktykę diakońską odbył w parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej w Toruniu. Po przyjęciu święceń kapłańskich w 1994 r. przez rok posługiwał w Nowym Mieście Lubawskim. Przez następne 10 lat związany z parafią pw. Matki Bożej Zwycięskiej jako wikariusz i rezydent. W 2002 r. został sekretarzem Wydziału Konserwacji Zabytków Kurii Diecezjalnej Toruńskiej, w latach 2011-15 był dyrektorem Muzeum Diecezjalnego, organizując tę placówkę. Równocześnie w latach 2013-14 był administratorem parafii katedralnej w Toruniu.

Ks. Jacek jako proboszcz przybył do Łążyna 1 lipca 2015 r. Odjechał do szpitala 2 lutego 2016 r. Posługiwał więc pół roku. Ze szpitala wrócił już po śmierci. Prosto do kościoła, gdzie głosił swoje ostatnie kazanie: przypominał naukę Jezusa o życiu, które jest darem Boga, o życiu wiecznym, które jest naszym celem i spełnieniem, o przebaczeniu, które jest potężnym orężem w Roku Miłosierdzia. Młodym mówił o ich powołaniu, kapłaństwie. Słyszycie? Ks. Jacek pozostawił puste miejsce. Potrzebni są następcy. Czy umarli nie mówią najgłośniej?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Co pozostaje w pamięci? Pozostają małe gesty, w których kryje się wielka wiara. Dzieci zapamiętają go jako tego, który błogosławi. Po zakończeniu odprawianej przez niego Mszy św. ustawiały się długie kolejki, aby otrzymać krzyżyk na czole.

Reklama

Pragnął dokończyć swoją pierwszą w parafii łążyńskiej kolędę. Czuł się źle już jakiś czas, miał gorączkę, ale jeszcze do niedzieli powtarzał: „Jak tu odwołać odwiedziny? Przecież nie wszyscy się dowiedzą, przecież będą czekali”. Dociągnął do końca kolędę i swoje życie. Proboszcz, który umarł na posterunku.

Ks. kan. Rajmund Ponczek

Ks. kan. Józef Błaszczyk (1940 – 2016)

Urodził się we wsi Klon, powiat ostrzeszowski. Wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, a następnie do Wyższego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1965 r. w katedrze pelplińskiej. Jako wikariusz pracował w parafiach: Wisin, Strzepcz, Kielno, Kościelna Jania, Brodnica n. Drwęcą. Od 1 lipca 1972 r. posługiwał w parafii pw. św. Józefa w Turznicach – najpierw jako administrator, a w latach 1976 – 2011 jako proboszcz. Był dobrym i pracowitym kapłanem, służył pomocą zwłaszcza w konfesjonale. Dzięki swoim staraniom odzyskał kościół w Piaskach i przywrócił do działalności duszpasterskiej. W dekanacie Grudziądz II był referentem ds. misji. Doceniając zaangażowanie w pracę duszpasterską, w 1998 r. bp Andrzej Suski odznaczył ks. Błaszczyka godnością kanonika Kapituły Kolegiackiej Grudziądzkiej. Po prawie 39 latach pracy w Turznicach zmorzony chorobą przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Domu Kapłana Emeryta w Chojnicach.

Zmarł 7 lutego w Chojnicach; pochowany został w rodzinnej parafii w Czajkowie.

Ks. Bogdan T.

2016-02-25 09:59

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pamięć codziennym wiatrem smagana

Niedziela przemyska 13/2019, str. IV

[ TEMATY ]

kapłan

kapłan

odszedł do Pana

Archiwum parafii

W beskiej świątyni modlili się za duszę śp. ks. Szczepana Semenowicza parafianie, kapłani, rodzina i wierni z parafii, w których posługiwał

W beskiej świątyni modlili się za duszę śp. ks. Szczepana Semenowicza parafianie, kapłani, rodzina i wierni z parafii, w których posługiwał

„Zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie; i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał” (Koh 12,6). Mówi się, że czas leczy rany. A my wciąż, tak po ludzku pytamy, ile czasu potrzeba, żeby zaleczyć ranę powstałą po śmierci kogoś, kogo znaliśmy, z kim spotykaliśmy się, kto był synem, bratem, przyjacielem czy kolegą. 13 grudnia 2018 roku, z niezbadanych Boskich wyroków, zakończył swą ziemską wędrówkę młody kapłan – ks. Szczepan Semenowicz. Przywołując jego osobę, powróćmy raz jeszcze, choćby na chwilę, do słów homilii wygłoszonej podczas jego pogrzebu 15 stycznia 2018 roku, w parafii Podwyższenia Krzyża świętego w Besku

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? A on odparł: „Tak, Panie, kocham Cię” J 21,15. I przyszedł Pan w miniony czwartek, przyszedł tak cicho jak kiedyś z darem życia, przyszedł dyskretnie jak z łaską powołania, przyszedł cicho, bo nie lubi rozgłosu, przyszedł, aby godziną śmierci uwielbić Boga, i wypowiedział te słowa: „Pójdź za Mną”.

CZYTAJ DALEJ

Twórca pierwszej reguły

Niedziela Ogólnopolska 19/2023, str. 20

[ TEMATY ]

Św. Pachomiusz Starszy

commons.wikimedia.org

Św. Pachomiusz Starszy

Św. Pachomiusz Starszy

Ojciec Pustyni, ojciec monastycyzmu.

Urodził się w Esneh, w Górnym Egipcie. Jego rodzice byli poganami. Kiedy miał 20 lat, został wzięty do wojska i musiał służyć w legionach rzymskich w pobliżu Teb. Z biegiem czasu zapoznał się jednak z nauką Chrystusa. Modlił się też do Boga chrześcijan, by go uwolnił od okrutnej służby. Po zwolnieniu ze służby wojskowej przyjął chrzest. Udał się na pustynię, gdzie podjął życie w surowej ascezie u św. Polemona. Potem w miejscowości Tabenna prowadził samotne życie, jednak zaczęli przyłączać się do niego uczniowie. Tak oto powstał duży klasztor. W następnych latach Pachomiusz założył jeszcze osiem podobnych monasterów. Po pewnym czasie zarząd nad klasztorem powierzył swojemu uczniowi św. Teodorowi, a sam przeniósł się do Phboou, skąd zarządzał wszystkimi klasztorami-eremami. Pachomiusz napisał pierwszą regułę zakonną, którą wprowadził zasady życia w klasztorach. Zobowiązywał mnichów do prowadzenia życia wspólnotowego i wykonywania prac ręcznych związanych z utrzymaniem zakonu. Każdy mnich mieszkał w oddzielnym szałasie, a zbierano się wspólnie jedynie na posiłek i pacierze. Reguła ta wywarła istotny wpływ na reguły zakonne w Europie, m.in. na regułę św. Benedykta. Regułę Pachomiusza św. Hieronim w 402 r. przełożył na język łaciński (Pachomiana latina). Koptyjski oryginał zachował się jedynie we fragmentach.

CZYTAJ DALEJ

Papież na 40-lecie Fundacji Jana Pawła II na rzecz Sahelu: trzeba działać!

2024-05-10 16:14

[ TEMATY ]

papież

fundacja

św. Jan Paweł II

fot. Adam Bujak Biały Kruk

„Już nie ma czasu na czekanie, trzeba działać!” - czytamy w papieskim przesłaniu na 40-lecie Fundacji Jana Pawła II na rzecz Sahelu. Dołączając się do apelu swojego świętego poprzednika wygłoszonego 10 maja 1980 r. w Wagadugu w Burkina Faso, Franciszek wzywa do wysłuchania głosu ubogich i cierpiących. „Niektóre kraje w tym regionie Afryki Zachodniej nadal doświadczają kryzysów coraz bardziej zagrażających pokojowi, stabilności, bezpieczeństwu i rozwojowi” - czytamy w tekście.

„Zjawiska te, związane z terroryzmem, niepewnością gospodarczą, zmianami klimatycznymi i walkami między społecznościami, pogłębiają wrażliwość państw i ubóstwo ich obywateli, powodując migrację młodych ludzi” - zaznacza dalej Ojciec Święty.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję