Nakładem wydawnictwa Ikona ukazało się siódme wydanie książki „W obronie wiary. Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy, innych sekt i wyznań niekatolickich”. Jej autor – Włodzimierz Bednarski jest wyjątkowym specjalistą w zakresie podejmowanej tematyki, a książka jest owocem jego wieloletnich badań. Jak pisze, ze Świadkami Jehowy zetknął się po raz pierwszy w 1973 r. Zaskoczyło go wtedy ich gorączkowe oczekiwanie Armagedonu w 1975 r., „fachowość” w prowadzeniu dyskusji oraz fakt, że działalność Świadków Jehowy staje się coraz bardziej widoczna, przywódcy bowiem stale mobilizują ich do różnych form aktywnego głoszenia swoich tez, a także do kolportowania pism „Strażnica” oraz „Przebudźcie się!”. „Tylko niewielu katolików zdaje sobie sprawę z kłopotów duchowych, w jakie wpada człowiek, który sięga po te publikacje – pisze autor w słowie wstępnym. – Czasopisma te, pomijając ich tendencyjność, są prawie całkowicie polemiczne. Zwalcza się w nich najbardziej oczywiste nauki chrześcijańskie. Chrześcijanin, który nie zna dogłębnie prawd wiary, a na dodatek podatny jest na sugestię innych, może łatwo stać się ofiarą manipulacji”.
Reklama
Zamiar dostarczenia wiernym rzetelnej wiedzy w dyskusji z przedstawicielami Świadków Jehowy, innych sekt oraz wyznań niekatolickich stał się motywem przewodnim podjęcia prac nad książką, której pierwsze wydanie ukazało się w 1992 r. pod tytułem „Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy”, a począwszy od 1997 r. zmieniło tytuł na obecny. W trakcie przygotowań do kolejnych – szybko znikających z księgarń – wydań książka jest doskonalona i szlifowana, autor wprowadza do niej nowe argumenty. Wskutek tego jej objętość wzrosła blisko dwukrotnie w stosunku do wydania z 1997 r. We wprowadzeniu do obecnej edycji, zatytułowanym „Co świadczy o wyjątkowości tej książki?”, Ireneusz Kamiński z UMK w Toruniu zauważa: „Ta niestrudzona praca przypomina działania wirusologów, którzy starają się nadążyć i opracować odpowiednią szczepionkę przeciwko szybko i nieustannie mutującym się wirusom grypy”. Podkreśla również: „Profesjonalizm autora nie podlega żadnym wątpliwościom, albowiem już od ok. 1981 r. prowadzi on intensywne badania nad doktryną, wierzeniami i życiem Świadków Jehowy, a refleksji tej dokonuje w świetle wiary chrześcijańskiej. Jest posiadaczem najpełniejszej, gromadzonej od lat biblioteki w tym zakresie, zarówno jeśli chodzi o dzieła krytyczne, jak też materiały źródłowe. Jest pasjonatem w swojej dziedzinie i temu też zadaniu podporządkował całe swoje życie”.
Książka napisana jest w sposób przystępny, a zarazem kompetentny. Jej zaletą jest forma dialogu. W 57 rozdziałach autor wskazuje błędy w interpretacji konkretnych tekstów Biblii, odpowiada na ataki, wskazuje przypadki naginania faktów i manipulacji. Cenne są bibliografia i aneksy zawierające teksty źródłowe, a zwłaszcza Indeks niektórych wersetów biblijnych fałszywie interpretowanych przez Świadków Jehowy oraz Indeks zarzutów Świadków Jehowy wobec katolicyzmu według rozdziałów i podrozdziałów. Oba indeksy bardzo ułatwiają poruszanie się po obszernej książce.
Świadkowie Jehowy są najliczniejszą, mającą ok. 120 tys. członków sektą w Polsce. Ze względu na ich aktywność oraz specjalne, prowadzone regularnie szkolenia do głoszenia swoich tez – zarówno pod względem ich treści, jak i formy – wielu katolików staje wobec konieczności podjęcia z nimi dialogu. W prowadzeniu takiego dialogu należy korzystać z kompetentnych źródeł, do których należy książka Włodzimierza Bednarskiego.
* * *
Włodzimierz Bednarski, „W obronie wiary. Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy, innych sekt i wyznań niekatolickich” – wydawnictwo Ikona, 2015. Szydłówek 15 A, 26-500 Szydłowiec, tel. (48) 617-51-53, 691-473-439, 501-694-549, 605-565-152, www.wydawnictwoikona.pl, e-mail: info@wydawnictwoikona.pl.
Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.
Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
15 sierpnia obchodzimy w Kościele uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny. Uroczystość ta należy do centralnych świąt maryjnych
w roku kościelnym. O ile święto Bożego Narodzenia jest najwspanialszym
i największym świętem Boga Ojca, Wielkanoc - Syna Bożego, Zielone
Świątki - świętem Ducha Świętego, o tyle Wniebowzięcie jest największym
świętem Matki Bożej.
Pierwotnie było to święto dla uczczenia Maryi jako Matki
Boga. Na początku VI wieku w Palestynie i Syrii święto to staje się
wspomnieniem zaśnięcia Maryi i pod tym tytułem przyjęło się w Rzymie
w połowie VII wieku, a w VIII wieku zaczęto je obchodzić jako Wniebowzięcie
Najświętszej Maryi Panny.
Uroczystość ta koncentruje naszą uwagę na zakończeniu ziemskiego
życia Maryi, obejmuje wspomnienie Jej narodzin dla nieba (dies natalis)
. 1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu
Konstytucją Apostolską "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy
Bóg): "Na chwalę Boga Wszechmogącego, który szczególną swą łaskawość
Maryi Pannie okazał (...), ogłaszamy, określamy i definiujemy jako
objawiony przez Boga dogmat wiary, że Niepokalana Boża Rodzicielka,
zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu żywota ziemskiego, została
wzięta z ciałem i duszą do chwały niebieskiej". Powyższe słowa potwierdziły
prawdę, w którą od wieków wierzyli chrześcijanie. My dziś wypowiadamy
Bogu i Kościołowi wdzięczność za uroczyste ogłoszenie tej prawdy.
Fakt, że Maryja została wzięta z ciałem i duszą do nieba
nadaje dzisiejszemu świętu charakter niespotykanej radości. Dlatego
śpiewem dominującym w uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi
Panny jest "Magnificat" (Łk 1, 39 - 56). Nie zaznała skażenia grobu,
a ten nowy przywilej wypływa z pierwszego. Maryja zachowana została
od zmazy grzechu pierworodnego, dlatego też teraz nie ponosi jego
skutków. Porodziła Syna Bożego, Dawcę wszelkiego życia, dlatego śmierć
nie może Jej dotknąć. Uczestniczyła najpełniej w zbawczej tajemnicy
Chrystusa i stąd w Niej już teraz objawia się pełnia zbawienia przyniesionego
przez Chrystusa. Maryja pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się obrazem
Kościoła w chwale, a dla ludu pielgrzymującego - znakiem nadziei. "
Na koniec Niepokalana Dziewica - jak mówi Konstytucja dogmatyczna
o Kościele - zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej,
dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została
do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego,
aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy
grzechu i śmierci" (nr 59).
"W odniesieniu do osoby Maryi Wniebowzięcie (tajemnica eschatologiczna)
oznacza osiągnięcie kresu, pełnionego przez Nią w Bożym planie zbawienia,
posłannictwa i uwieńczenie wszystkich Jej przywilejów. Z punktu widzenia
chrystologicznego, chwała Wniebowzięcia i królewskości Maryi oznacza
wypełnienie owego jedynego przeznaczenia, które wiąże życie, przywileje,
współpracę Maryi nie tylko z historycznym życiem i dziełem Chrystusa,
ale również- z Jego królewskością i chwałą Pana. Wniebowzięcie jest
eschatologiczną konkluzją owego stopniowego upodobnienia się do Chrystusa,
które na etapach historycznej drogi Maryi wyraziło się w bolesnych
próbach, przez jakie przeszła Jej wiara. Jej nadzieja i miłość, w
Jej zgodzie i gotowości wobec zbawczej woli Boga, w Jej wspaniałomyślności
i odpowiedzialnej służbie odkupieńczemu dziełu Syna" (Jan Paweł II)
.
Z uroczystością Wniebowzięcia łączy się zwyczaj święcenia
w tym dniu ziół i pierwocin płodów rolnych, zwłaszcza zbóż i owoców.
Zwyczaj ten powstał w X wieku i nawiązuje genetycznie do ogólnoludzkiej
wiary w dobroczynne, terapeutyczne działanie ziół. Dokonuje się to
w sierpniu, gdy żniwa wieńczą trud pracy rolnika, a zioła i owoce
osiągają szczytowa fazę letniej wegetacji. Błogosławienie ich staje
się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieniem Boga za
coroczne zbiory, za wszystko, "co z Bożej mamy ręki". Wybór dnia
Wniebowzięcia dla ich benedykcji wykazuje związek z porą żniwną i
odnoszoną do Maryi pochwałą Kościoła, który nazywa Matkę Bożą Kwiatem
pól i Lilią dolin (Pnp 2, 1), spośród zaś wszystkich kwiatów łączy
z Jej postacią wdzięk róży i lilii.
Nastąpiło przedziwne zespolenie w duszy ludu polskiego Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny z dożynkami. Piękny wyraz daje temu poetka:
Zamroczyło nam Panną Nietkniętą
rozmarynem, maruhą t miętą
od kadzideł i kwiatów, i zielska
zachorzała nam Panna Anielska!
Zachorzała chwalebnie przy święcie
na tęsknotę i sen i wniebowzięcie,
w kwietnym durze, w obciążeniu powiek,
śmierć ze snem Ją naszły po połowie.....
Nim Ją błękit kadzidłem podpłynął,
z rąk nam parną zwisła zieleniną,
z rąk Ją potem żywą a umarłą -
srebrny poszum skrzydłami podgarnął...
Oczadziułą tak w kwiatach i pieśni
Śpiacą w niebo Anieli ponieśl (B. Obertyńska)
Czy Jezus naprawdę chce rozłamu? Dlaczego mówi o ogniu, który ma podpalić ziemię? Poznasz proroka, którego chciano uciszyć, biskupa, który stawił czoła Gestapo i komunistom, oraz świętego, który oddał życie za wiarę.
Jeśli czujesz, że wiara jest dziś zbyt często wygładzana i rozcieńczana – ten odcinek doda Ci odwagi, aby płonąć bez kompromisów. Posłuchaj, bo to jest o Tobie, o mnie, o nas wszystkich – i o tym, że ogień Jezusa może podpalić świat. Dlaczego czasem trzeba odebrać „święty spokój”, by ocalić prawdziwy pokój serca. To odcinek o odwadze. O tym, że chrześcijaństwo nie jest pluszową zabawką, ale płonącą pochodnią. O tym, że w czasach, gdy wielu woli gasić iskry Ewangelii, my jesteśmy wezwani, by je rozniecać.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.