Z Gen Rosso po raz pierwszy zetknęłam się podczas ich „Trasy Koncertowej” w Chinach. O ruchu Focolare słyszałam już dużo wcześniej, ale w Polsce nie miałam okazji osobiście go doświadczyć. W Chinach działa bardzo prężnie, choć trochę czasu zajęło mi odkrycie, jaką wspólnotę Chińczycy nazywają „Wielką Rodziną”.
Gen Rosso
Lata 60. XX wieku – czas buntu młodych, którzy jednocześnie poszukują sensu życia i autorytetów. Z profetycznej wizji założycielki ruchu Focolare – Chiary Lubich powstaje Gen Rosso – międzynarodowa grupa artystów estradowych. Przez muzykę chcą szerzyć wartości pokoju i powszechnego braterstwa, przyczynić się do budowania świata bardziej sprawiedliwego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Osiemnastu bezhabitowych zakonników dziewięcu różnych narodowości (Brazylia, Tanzania, Argentyna, Republika Demokratyczna Konga, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Filipiny i Polska) nierzadko różnych wyznań, żyjący w małej miejscowości Loppiano pod Florencją, a często w nieustannych podróżach po całym świecie z występami, zwykle poprzedzanymi warsztatami. Nikt z nich nie jest profesjonalistą, ale wykonują swoją pracę z wielkim oddaniem i dokładnością.
„Streetlight”
Reklama
To musical wykonywany obecnie na całym świecie, także na festiwalu w Tiencinie k. Pekinu. Jest to prawdziwa historia ludzi ulicy, chłopców żyjących marzeniami, którzy stają w obliczu wyboru między przyjaźnią a zemstą, strachem przed szefem gangu a lojalnością wobec siebie samego, ucieczką a stawieniem czoła otaczającej rzeczywistości.
Warsztaty
Musical, poprzedzony jak zwykle prawie tygodniowymi warsztatami, w skróconej wersji trwa 3 dni. Uczestnicy uczą się tańczyć i śpiewać fragmentów musicalu, następnie występują w scenach zbiorowych, razem z członkami zespołu.
Pierwsze wrażenie? Świetna zabawa. Ale nie dla mnie. Grupowe wykonywanie tego samego układu tanecznego to nie moja pasja. Trafiłam na te warsztaty zupełnym przypadkiem, miałam robić coś innego. W czasie ich trwania nie padło ani słowo o Bogu czy religii. Trudno było połapać się, jak Gen Rosso ma się do Kościoła. Później Polak – członek zespołu tłumaczył, że w Chinach część uczestników warsztatów stanowiły osoby nie mające nic wspólnego z jakąkolwiek religią. Artyści z Gen Rosso nie chcą się ze swoją wiarą narzucać. Codziennie uczestniczą we Mszy św. i modlą się wspólnie przed wyjściem na scenę, a chętni mogą do nich dołączyć. Wyznają jednak zasadę, że chrześcijaństwo nie ma być czymś ekspansywnym.
Przesłanie do wszystkich
Reklama
Treść piosenek i musicalu „Streetlight” opiera się na prostych wartościach, znanych wyznawcom większości ideologii – dobro, przyjaźń, miłość, przebaczenie. Z taką treścią mogą wystąpić zarówno w Chińskiej Republice Ludowej, jak i w Brazylii. Albo w Niemczech, gdzie uczestnicy warsztatów byli tak bardzo zafascynowani tym, co przeżyli, że pojechali aż do siedziby zespołu w Loppiano i oznajmili, że nie wyjdą stamtąd, dopóki nie zostanie im wytłumaczone, o co tutaj chodzi. Charyzmat wiary członków Gen Rosso sprawia, że ludzie sami zaczynają jej poszukiwać. Widzą – będące efektem życia z Bogiem – szczęście, pomimo codziennych problemów.
Kierują swoje przesłanie do wszystkich. Do ludzi różnych kultur, nierzadko skłóconych ze sobą. Manager zespołu Valerio Gentile poruszony opowiadał mi o warsztatach w Jerozolimie, w których wzięli udział członkowie trzech od dawna trwających w nieporozumieniu nacji. Albo o tym, jak przed wyborami prezydenckimi w Kenii, gdzie ludzie wręcz mordowali się nawzajem, zrealizowali nagranie i koncert piosenki „Jivunie” – „Bądźmy dumni”, o jedności narodu, która leży we wspólnych korzeniach i pochodzi od jednego dla wszystkich Ojca w niebie.
Na jednej scenie
Reklama
Można w tym momencie spytać, jak kilka utworów miałoby rozwiązać trudne problemy, z którymi zmagają się ludzie w dzisiejszym świecie. Na pozór rzeczywiście jest to porywanie się z motyką na słońce. Jednak siła tkwi w dużym poczuciu jedności. Słowa cytującej Pismo Święte założycielki ruchu Focolare, Chiary Lubich, wciąż, po ponad 60 latach, brzmią żywo w uszach członków ruchu na całym świecie: „Otrzymaliście ducha braterstwa”. Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, wszyscy jesteśmy rodziną. Bycie razem, dzielenie się, pomaganie sobie nawzajem jest ważne, piękne i oczywiste. To słyszałam, kiedy za cokolwiek dziękowałam moim przyjaciołom z chińskiego Kościoła. To zobaczyłam w działalności Gen Rosso. W nazwie ich projektu: „Cały świat na jednej scenie”. W rzeczywiście otwierających się na siebie nawzajem ludziach, ich serdeczności i uwadze. Nie sądziłam, że będę kiedykolwiek zdolna wziąć udział w takim przedsięwzięciu. A jednak.
Schodząc ze sceny po ostatnim występie, byłam jakby innym człowiekiem. Dużo bardziej wewnętrznie radosnym.
Żeńskim odpowiednikiem Gen Rosso są Gen Verde.
* * *
Maria Magdalena Sztuka
Studentka sinologii na Uniwersytecie Gdańskim, obecnie w Chinach. Osobiste doświadczenia życia w Państwie Środka zamieszcza na: smokwemgle.blog.pl
* * *
Gen Rosso w liczbach:
• 17(18?) członków z 9 krajów na 4 kontynentach
• 47 lat aktywności
• 70 wydanych albumów
• 380 piosenek
• 240 artystów i członków sztabu technicznego przez cały okres istnienia
• 2,5 tys. występów podczas 230 tras koncertowych w 49 krajach na 5 kontynentach
• 60 wielkich wydarzeń międzynarodowych
• 400 warsztatów
• 1,2 mln przejechanych kilometrów
• 6 mln widzów
_1746220708.jpg)
