Co znaczy wierzyć w Ewangelię? – pytał bp Ireneusz Pękalski w Kaplicy Cudownego Obrazu na Jasnej Górze w czasie Mszy św. dla pielgrzymów 46. Pieszej Pielgrzymki Piotrkowskiej na Jasną Górę, którzy w tym roku pielgrzymowali pod hasłem „Wierzcie w Ewangelię”. – Wierzyć w Ewangelię – to nie wierzyć w puste słowa, jakieś słowa, to wierzyć Temu, który jest Drogą, Prawdą i Życiem – mówił Ksiądz Biskup. Zachęcał do uczenia się wiary od Maryi, świętych, do częstego sięgania do Pisma Świętego, prasy katolickiej. Jednocześnie przestrzegał przed wiarą w przesądy, wróżby, horoskopy. Sięgnął do niepokojących danych statystycznych na temat popularności usług ezoterycznych w Polsce. Na zakończenie Eucharystii zawierzył Matce Bożej wszystkich pielgrzymów, a szczególnie młodych ludzi, którzy przygotowują się do Światowych Dni Młodzieży, aby z odwagą dawali świadectwo swojej wiary.
Z Piotrkowa Trybunalskiego i ziemi piotrkowskiej pielgrzymowało w dniach 11-19 lipca na Jasną Górę i z powrotem ponad 460 osób. Pielgrzymi, pod kierownictwem ks. Tomasza Estkowskiego, podzieleni byli na trzy grupy. Mieli oni możliwość uczestniczenia w grupie milczenia. Wśród pielgrzymów było siedmiu księży, dwóch kleryków i dwie siostry zakonne, wiceprezydent Piotrkowa Andrzej Kacperek, a także nowożeńcy Kasia i Piotr, którzy wędrowali po raz ósmy, ale tym razem jako małżonkowie. Najstarsza uczestniczka liczyła 79 lat, najmłodszy Kostek – roczek. Weteranem pielgrzymki był pan Jan, który pielgrzymował po raz 49. Pielgrzymom towarzyszyło 54 pielgrzymów duchowych, którzy z różnych powodów nie mogli się wybrać na pątniczy szlak.
Dnia 12 października toruńscy motocykliści uczestniczyli w uroczystym zakończeniu sezonu motocyklowego. Fani motocykli zgromadzili się na toruńskich Wrzosach i Stawkach, po czym udali się do Ciechocinka, gdzie dołączyła jeszcze jedna grupa. Szykiem paradnym zajechali pod mały drewniany kościół w miejscowości Przypust k. Nieszawy. Przywitał ich proboszcz parafii nieszawskiej ks. Grzegorz Molewski, opowiedział historię tego miejsca i drewnianego kościoła, z zabytkowym wyposażeniem i dobrym klimatem do modlitwy, który wymaga jednak szybkich prac konserwatorskich. Jesienny pejzaż i przepływająca obok Wisła były zachętą do przejażdżki dla ponad 50 motocyklistów, którzy przyjechali na 43 motocyklach. Mszę św. dziękczynną za udany sezon odprawił ks. Paweł Dąbrowski - wikariusz parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Toruniu na Stawkach, który także jest motocyklistą.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Ojciec Bruno Silvestrini pochodzi z włoskiego regionu Marchii (Marche). Urodził się w cieniu bazyliki Matki Bożej z Loreto, w małej miejscowości Porto Recanati. W tym to miejscu Fryderyk II Szwabski, wnuk Fryderyka Barbarossy, zbudował zamek, aby bronić skarbca Świętego Domku w Loreto. Dlatego jego miejscowość jest silnie związana z kultem Madonny, a on jest zakochany w Maryi Dziewicy. Przez okno swojego domu, mógł z daleka oglądać kopułę maryjnego sanktuarium. Nawet teraz, za każdym razem kiedy wraca do domu i widzi kopułę bazyliki w Loreto, jego serce się raduje.
Ten augustianin, wyświęcony w 1981 roku, po piastowaniu różnych stanowisk w Kościele i w swoim zakonie, jest dziś Zakrystianem Papieskim (po włosku funkcja ta nazywa się: custode del Sacrario Apostolico) i współpracuje z Biurem Celebracji Liturgicznych Papieża. Łączą go bliskie związki ze swoim współbratem, Leonem XIV, który jada obiad w ich augustiańskiej wspólnocie zamieszkującej w małym klasztorze niedaleko Kaplicy Sykstyńskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
