Reklama

Kultura

Pamiątki po św. Janie Pawle II i św. Janie XXIII w Muzeum Archidiecezji Częstochowskiej

W Muzeum Archidiecezji Częstochowskiej im. Biskupa Teodora Kubiny w Częstochowie można zobaczyć m. in. cenne pamiątki po św. Janie Pawle II i św. Janie XXIII.

[ TEMATY ]

muzeum

www.muzeakosc.czest.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Cenną pamiątka z 50-lecia kapłaństwa św. Jana Pawła II jest biała stuła podarowana archidiecezji częstochowskiej przez Papieża w 1997 r. w czasie VI Pielgrzymki do Polski. Na jednej stronie stuły jest wyhaftowany herb papieski i złoty krzyż. Na odwrocie napis: „1946-1996 Jubilaeum Sacerdotale”.

Niezwykłą pamiątką, którą posiada Muzeum Archidiecezji Częstochowskiej, jest złocona na srebrze tacka i ampułki podarowane katedrze Świętej Rodziny w Częstochowie przez św. Jana XXIII. Papież podarował je drugiemu ordynariuszowi diecezji częstochowskiej bp. Zdzisławowi Golińskiemu w Rzymie podczas audiencji 10 kwietnia 1960 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina okazał się prawdziwym mecenasem sztuki, gromadził i kolekcjonował wiele dzieł z myślą, że kiedyś powstanie muzeum, w którym będą wyeksponowane. Gromadził je w pomieszczeniach kurii i w domu biskupim. Po śmierci bp. Kubiny w 1951 r. nagromadzone przez niego przedmioty były przenoszone w różne miejsca, część została w pomieszczeniach kurii, część przy kościele św. Barbary, w dawnych salach klasztoru popaulińskiego, w jednej z wież katedry. Biskup Stefan Bareła powrócił do idei powstania muzeum, które miało się znajdować w części projektowanego budynku, obok katedry, przy ul. Ogrodowej. Jednak pobudowanie kompleksu budynków seminaryjnych za czasów arcybiskupa Stanisława Nowaka przy ul. Barbary 41, stworzyło możliwość wygospodarowania podziemi na sale ekspozycyjne dla przyszłego muzeum.

Inicjatorem pomysłu był biskup pomocniczy Antoni Długosz, a realizatorem planu i przygotowaniem sal zajął się ówczesny ekonom seminaryjny ks. Stanisław Iłczyk. W 1997 roku sale już były gotowe i urządzone tak, aby można było przygotować ekspozycję muzealną. Na początku były to przedmioty ze zbiorów biskupa Kubiny, które zostały przywiezione do tymczasowych sal pod refektarzem seminaryjnym w latach 1992/93 z różnych miejsc i poddane konserwacji zachowawczej przez ks. Bogdana Blajera, późniejszego dyrektora muzeum. Po przygotowaniu nowych sal muzealnych zostały przeniesione i stały się częścią stałej ekspozycji.

Muzeum zostało otwarte 20 kwietnia 1998 r. na zebraniu księży dziekanów. Poświęcenia i otwarcia dokonał abp Stanisław Nowak, który w kronice muzeum napisał: „Niech w miejscu pod Jasną Górą ludzie patrzący na piękno sztuki sakralnej, wznoszą swoje serca ku umiłowaniu rzeczy niewidzialnych”. Muzeum oprócz stałej ekspozycji, organizuje wystawy czasowe ze zbiorów muzealnych bądź archiwalnych czy wypożyczonych. Więcej informacji na http:// www.muzeakosc.czest.pl/index.php

2014-08-08 12:43

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Muzeum Rodziny Ulmów pod opieką Państwa

Od 30 czerwca br. Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej jest samodzielną placówką, której głównym organem prowadzącym jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. – Otwieramy nowy, suwerenny rozdział w pracy tej instytucji kultury – powiedział minister Piotr Gliński, podpisując umowę o współprowadzeniu tej instytucji.
CZYTAJ DALEJ

Kup książkę: „To ja, Andrzej Duda”

2025-09-22 12:49

[ TEMATY ]

Andrzej Duda

red

Książka podsumowująca jedną z najważniejszych prezydentur w dziejach III RP.

W publikacji „To ja, Andrzej Duda” były prezydent ujawnia kulisy decyzji i wydarzeń, które zaważyły na losach Polski i Europy. Bez upiększeń i cenzury pisze o tym, co przez dziesięć lat piastowania najważniejszego urzędu państwowego go spotkało i jakimi kryteriami kierował się przy prezydenckich wyborach. To lektura, która przybliża nam jedną z najbardziej udanych i przełomowych prezydentur, a zarazem zapis ważnych momentów historii najnowszej naszego państwa i Europy.
CZYTAJ DALEJ

Niezwykła przyjaciółka Ojca Pio

2025-09-22 19:37

[ TEMATY ]

św. Ojciec Pio

Grafika Studio Serafin

Pragnienie śmierci znalazło poczesne miejsce w duchowości Ojca Pio. Nie było ono wyrazem ucieczki od cierpienia czy rozpaczy, lecz dojrzałą tęsknotą za pełnym zjednoczeniem z Bogiem. Myśl o jej bliskim nadejściu nie tylko Stygmatyka nie przerażała, lecz przeciwnie, nieodparcie pociągała...

Śmierć w rozumieniu Ojca Pio nie była końcem życia, ale przejściem do pełnej komunii z umiłowanym Bogiem. Wyznał, że pod wpływem działania Jego łaski stała się dla niego „szczytem szczęścia” i jego „przyjaciółką”. Takie jej pojmowanie ukazuje głęboki związek zakonnika ze św. Franciszkiem z Asyżu, który w swej „Pieśni słonecznej” nazwał ją „siostrą”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję