Na wstępie Ojciec Święty nawiązał do konstytucji dogmatycznej Lumen gentium Soboru Watykańskiego II i wskazał, że charyzmat jest darem udzielanym „dla wspólnego dobra”, by „posługiwać” wspólnocie (1 P 4, 10). Jest on też darem udzielanym szczególnie „jednemu” lub „niektórym”, a nie wszystkim w równym stopniu, uzdalniając do podejmowania rozmaitych dzieł lub funkcji mających na celu odnowę i dalszą skuteczną rozbudowę Kościoła. Zachęcił, by przyjmować je z wdzięcznością i radością” (LG, 12).

Franciszek zaznaczył, że ponowne odkrycie charyzmatów sprawia promocję wiernych świeckich, którzy posiadając właściwe sobie charyzmaty i dary mogą wnosić swój wkład w misję Kościoła. Dodał, iż są to zwykłe dary, które nabierają niezwykłej wartości, gdy są inspirowane przez Ducha Świętego i z miłością wcielane w sytuacje życiowe. Nie oznaczają one wykluczenia osób przekonanych, że ich nie posiadają.

Papież wskazał, że „charyzmaty, nawet jeśli zdają się małe. Charyzmaty należą do wszystkich i dla dobra wszystkich. Miłość pomnaża charyzmaty; czyni z charyzmatu jednej osoby charyzmat wszystkich” - powiedział Ojciec Święty na zakończenie swej katechezy.