Zebrzydów. Zmarł wierny ojciec, przyjaciel Kościoła
6 listopada w kościele filialnym Matki Bożej Szkaplerznej na terenie parafii Mysłaków odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. Lecha Rogowskiego, ojca siostry elżbietanki Damaris, aktualnie pełniącej funkcję Pierwszej Radnej i Wiakarii Prowincji Wrocławskiej.
Na pożegnanie zmarłego przybyły licznie siostry elżbietanki na czele z matką prowincjalną s. Józefiną Janik z Wrocławia oraz z byłą matką generalną siostrą Marią Samuelą Werbińską, duchowieństwo oraz rodzina i przyjaciele. Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył bp Ignacy Dec, który w wygłoszonej homilii przypomniał życie zmarłego jako pełne wiary, miłości i troski o najbliższych.
Biskup senior przypomniał, że Lech Rogowski, jako dziecko uzdrowiony dzięki modlitwie rodziców na Jasnej Górze, od najmłodszych lat był związany z Kościołem i wiarą. Ta wiara kształtowała jego codzienne życie, zawodowe osiągnięcia i relacje rodzinne. Był technikiem frezerem, który swoją pracowitością i umiejętnościami służył innym, a jednocześnie z wielką troską zajmował się domem i rodziną. Jako pszczelarz odziedziczył pasję do przyrody po ojcu, założył własną pasiekę i widział w pszczołach obraz życia, do jakiego powołuje Bóg.
- Drogi ojcze Lechu zakończyła się dla ciebie ostatnia karta ziemskiego życia. Pan Bóg przeprowadził cię przez ziemię, darząc cię swoim błogosławieństwem i mocą. Byłeś przykładem dla rodziny i wspólnoty, którą wokół siebie tworzyłeś – powiedział bp Dec. Hierarcha podkreślił, że Lech Rogowski wychował dzieci w duchu wiary, a przykład córki, która wybrała życie zakonne, świadczy o wartości przekazywanych przez niego wzorców.
- Dziękujemy Bogu za wszelkie dobro, które przekazał przez ciebie ludziom – podsumował biskup, zaznaczając, jak ogromne znaczenie dla Kościoła i rodziny miało świadectwo życia śp. Lecha.
W grudniu wałbrzyskie elżbietanki pożegnały swoje dwie współsiostry.
Pierwsza odeszła w wieku 88 lat s. Maria Róża Hajzler. - Chcemy podziękować za świadectwo jej życia wiernego Bogu w modlitwie i służbie drugiemu człowiekowi. Wielu chorym zostanie pamięć po tej, która posługiwała przy ich szpitalnym łóżku. A nam dała przykład miłości, która dobrem się raduje, a zło odrzuca – mówił w czasie pogrzebu 10 grudnia ks. prał. Bogusław Wermiński. Dwa tygodnie później wspólnota zakonna pożegnała 92 - letnią s. Marię Martynę Kielińską, która przez lata posługiwała w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów. - S. Martyna przez całe życie obdarzała wszystkich wsparciem i nigdy nie odmawiała pomocy – wspominała prowincjalna s. Paula Marcinowska.
Oddały życie za ocalenie rodzin i kapłana. Błogosławione męczennice – siostry nazaretanki z Nowogródka są „najcenniejszym dziedzictwem Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu i dziedzictwem całego Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy, a zwłaszcza na Białorusi” – powiedział św. Jan Paweł II.
Kiedy zagrożone było życie rodzin i księdza, siostry nazaretanki postanowiły, że ofiarują swoje życie za uwięzionych. Decyzję tę, w imieniu wszystkich, oznajmiła wobec kapelana i rektora fary, sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza, s. Maria Stella Mardosewicz, przełożona sióstr. „Ksiądz kapelan jest bardziej potrzebny ludziom niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara” – ogłosiła. 31 lipca 1943 r. siostry otrzymały wezwanie na komisariat. Po wieczornym nabożeństwie 11 sióstr stawiło się na wezwanie. Dwunasta siostra, Małgorzata Banaś (jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2003 r.) nie wróciła jeszcze z pracy w szpitalu. W niedzielę, 1 sierpnia 1943 r., około godziny 5.00 rano, Niemcy rozstrzelali w lesie 11 sióstr nazaretanek.
Kolbuszowa – miasto pokoju i nadziei. Jubileuszowy, 10. Festiwal Psalmów Dawidowych
2025-09-04 21:35
Alina Ziętek-Salwik
Alina Ziętek-Salwik
Finał X Festiwalu Psalmów Dawidowych w Kolbuszowej
W tym roku festiwalowe „Psalmy…” dopełniały słowa „pokoju i nadziei”, co nawiązywało do powszechnego pragnienie pokoju, jak również do przesłania nadziei, związanego z trwającym Rokiem Jubileuszowym 2025.
Część artystyczną Festiwalu poprzedziło uroczyste wręczenie medali im. Rodziny Ulmów, przyznawanych od 2023 r., czyli od beatyfikacji Wiktorii i Józefa Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci. W tym roku medalami uhonorowano: Romana Janczarskiego (pośmiertnie) – wzór poświęcenia i odwagi, on i jego rodzina przez 2,5 roku ukrywali 6-osobową żydowską rodzinę Kołataczów (medal odebrała Danuta Janczarska, żona Eugeniusza, syna Romana); Michał i Wojciech Filipowie, druhowie z OSP w Żołyni, którzy z narażeniem życia ratowali ludzi z pożaru, Łukasz Budzyń, strażak PSP w Kolbuszowej – za podjęcie akcji ratowniczej i przywrócenie czynności życiowych ofierze nieszczęśliwego wypadku podczas zawodów sportowo-pożarniczych w Kolbuszowej; Magdalena i Paweł Tomoniowie z siedmiorgiem dzieci – za szacunek dla życia i pielęgnowanie wartości rodziny wielodzietnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
