Reklama

Wszystkie nasze dzienne sprawy

Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tęsknię za Bożym Narodzeniem z dzieciństwa

To dziwna tęsknota, bo Boże Narodzenie nie kojarzy mi się ze słodkim zapachem pierników i białym obrusem na wigilijnym stole. W Boże Narodzenie nie było zimnych ogni, lampionów, reniferów ani prezentów pod choinką. Nie było kolorowych reklam ani rozświetlonych, kuszących sklepów. A może były, tylko myśmy o tym nie wiedzieli, bo nie mieliśmy telewizora, a do miasta jeździli tylko rodzice - tato do pracy, a mama po zakupy. Mieszkaliśmy na wsi, było zimno, a na wsi zimą trzeba wyjść po wodę i węgiel, po jedzenie do piwnicy. Ale w Wigilię było jakoś inaczej - nawet mróz nie przeszkadzał. Od rana wszyscy byli podekscytowani, wszyscy na coś czekali. Tato - dziwnie milczący - wnosił do domu stół zbity z płyty pilśniowej i 4 brzozowych palików. Stół miał swoje stałe miejsce w stodole, bo nie mieścił się w jednej małej izbie, którą zajmowaliśmy. Mama nakrywała go białą ceratą i po pewnym czasie zmarznięty stół zaczynał parować, a na ceracie osadzały się duże krople rosy, podobne do łez spływających po policzkach mamy. Bo mama, nie wiedzieć czemu, zawsze tego dnia płakała... Tato przynosił garść siana i wkładał je pod ceratę, a mama kładła biały opłatek na środku stołu i czekaliśmy. Nawet najmłodszy brat - łobuz - tego dnia zawsze przycupnął gdzieś w kącie i siedział spokojny, wodząc oczyskami za tatą. Działo się coś ważnego. Siostra stała w oknie i wypatrywała pierwszej gwiazdki, bo - jak mówiła babcia - wraz z pierwszą gwiazdką Jezus miał się narodzić. I czekaliśmy na te narodziny Jezusa od rana, podekscytowani i głodni - nie dlatego nawet, że był post, ale w tym oczekiwaniu nie pamiętało się o jedzeniu. Na stole nie było karpia w galarecie ani kutii z rodzynkami, ale nic mi już później w życiu tak nie smakowało, jak mamy kapusta z grochem bez omasty i chleb wypiekany we własnym piecu. Po domu roznosił się zapach jabłek i śliwek, które mama latem przy ładnej pogodzie suszyła na słońcu. I wydawało się, że to słońce z lata teraz właśnie zaczynało świecić w naszym malutkim domku... Gdy tato brał do ręki opłatek, to był znak, że Jezus już się narodził. Tato podchodził do mamy, a mama nadal płakała. Babcia zaczynała wtedy śpiewać „Bóg się rodzi” i mruczeliśmy przy niej, na 5 dziecięcych głosów, kolędę po kolędzie. Zawsze zastanawiałam się wtedy, co się dzieje z Jezusem, który tyle co się narodził i leży gdzieś tam w zimnie, pewnie głodny. Może płakał - jak to małe dziecko. Po wieczerzy szliśmy spać, a rodzice wynosili stół, by zrobić miejsce dla choinki. Babcia mówiła, że w nocy Jezus przyniesie nam choinkę w prezencie, ale nigdy nie mogłam Go „przyłapać”, bo po dniu pełnym wrażeń sen przychodził niespodziewanie. Rano zrywałam się i gdy mój wzrok padał na wspaniale przyozdobionego i rozświetlonego świerka, biegłam w koszuli na dwór, myśląc, że może jeszcze zobaczę Jezusa. Ale już Go nie było. Budziły się też wątpliwości - no bo jak mały Jezus, który dopiero co się narodził, mógł przynieść taką dużą choinkę, i to jeszcze przez takie zaspy śnieżne? Ale babcia mówiła, że On wszystko może...

Reklama

Minęły lata - wysłużony stół spłonął w piecu centralnego ogrzewania, mały domek zamieniliśmy na duży dom. Rzeczy materialne zniszczały... A z tamtego czasu pozostała jedynie wiara w Jezusa - Jezusa, który wszystko może i który przychodzi do człowieka ze swoim darem przez wielkie zaspy i zawieje.

Marzena

Oczekujemy na listy pod adresem:
„Niedziela”, ul. 3 Maja 12
42-200 Częstochowa.
Na kopercie należy napisać: „Listy”
e-mail: redakcja@niedziela.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2013-01-02 11:57

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy.

CZYTAJ DALEJ

Francja: wyjątkowa Wielkanoc z rekordową liczbą nowych katolików

2024-03-26 18:40

[ TEMATY ]

Francja

twitter.com

Kościół we Francji przygotowuje się w do wyjątkowej Wielkanocy z kolejną rekordową liczbą katechumenów. Choć dokładne dane nie zostały jeszcze ogłoszone, to szacuje się, że chrztów dorosłych będzie w tym roku o co najmniej 30 proc. więcej. To prawdziwa epidemia, a raczej niespodziewany cudowny połów - przyznaje ks. Pierre-Alain Lejeune, proboszcz z Bordeaux.

Zauważa, że wszystko zaczęło się półtora roku temu, kiedy do jego parafii zgłosiło się w sprawie chrztu kilkadziesiąt osób, tak iż obecnie ma osiem razy więcej katechumenów niż dwa lata temu. Początkowo myślał, że to przejaw dynamizmu jego parafii. Szybko jednak się przekonał, że nie jest wyjątkiem. Inni proboszczowie mają ten sam «problem», są przytłoczeni nagłym napływem nowych katechumenów.

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję