Strefa Chwały jest potrzebna, aby nasza wiara nie przeziębiła się
“Strefa Chwały jest potrzebna, aby nasza wiara nie przeziębiła się.” - powiedział kard. Konrad Krajewski podczas tegorocznej edycji Strefa Chwały Festiwal.
Minął dopiero tydzień od zakończenia tego wydarzenia, a organizatorzy już zapraszają na kolejną edycję do Starego Sącza od 3 do 8 lipca 2025. Zapisy ruszają 20 października !
Strefa Chwały Festiwal to czas spotkania, uwielbienia, a także rozmów na ważne tematy i budowania relacji. W tym roku, w namiocie przy Ołtarzu Papieskim w Starym Sączu blisko 800 osób gromadziło się przez 6 dni, by uczestniczyć w rekolekcjach prowadzonych przez o. Archanioła Borka, a także panelach dyskusyjnych i konferencjach dotyczących życia we współczesnym świecie i Kościele.
Rekolekcje to czas duchowego wzrastania, co gwarantowały uczestnikom stałe punkty rekolekcji: codzienna Eucharystia, wieczorne uwielbienia, możliwość przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania oraz franciszkańska metoda medytacji AMOR, którą każdego dnia prowadził ks. Robert Pisula. Wśród uczestników nie zabrakło nowych twarzy, ale byli także stali bywalcy Strefy: m. in. kard. Konrad Krajewski, bp Artur Ważny, bp Grzegorz Suchodolski.
Uczestnicy rekolekcji mogli brać udział w panelach dyskusyjnych podejmujących trudne, lecz istotne tematy. Milena Sławińska poprowadziła panel pt. “Jesteś ważna” i wraz z rozmówczyniami: Małgorzatą Dąbrowską, Kamilą Dratkowicz, Anną Cmokowicz podejmowały temat roli kobiety, jako matki, żony, córki w dzisiejszym świecie i w Kościele. W odpowiedzi na ten panel Andrzej Dubiel rozmawiał ze swoimi gośćmi: Jackiem Lelkiem, Arkadio, bp. Arturem Ważnym o roli mężczyzny jako odpowiedzialnego ojca. Tematem kolejnego panelu był rozwój muzyki uwielbienia w Polsce i na świecie, podczas rozmowy Mate.O i Mark Medley odpowiadali na pytania uczestników, co prowadził i moderował O. Andrzej Bujnowski. A o naszym miejscu w Kościele mówił w swojej konferencji Aleksander Bańka. Kolejnym ważnym tematem poruszonym podczas rekolekcji był panel pt. “Psychologia internetu” prowadzony przez Dawida Radomskiego, który w bardzo interesujący sposób nakreślił obecnym rodzicom jakie zagrożenia wypływają z obecności ich dzieci w internecie. Pan Dawid przeprowadził także kilka warsztatów dla młodzieży, która z zaangażowaniem uczestniczyła w spotkaniach.
Niedzielne popołudnie zdominowała rywalizacja sportowa, w której wzięły udział rodziny, ojcowie z synami, mamy z córkami, grając w siatkówkę i piłkę nożną. Był to niezwykły czas rodzinnego świętowania niedzieli, który wzbogacił swoim koncertem Arkadio, a wieczorem na scenie zaprezentowany został spektakl Teatru Klasyki Polskiej pt. “Newry. Wieczór z Norwidem”.
Równolegle trwały rekolekcje Strefa Młodych, w ramach których młodzi uczestnicy mieli spotkania animowane przez o. Marcina Przywarę oraz przygotowywali się do organizacji Strefa Młodych Festiwal, który odbędzie się już 5 października w Sosnowcu.
Ponadto w czasie trwania rekolekcji równolegle odbywały się warsztaty dla dzieci i młodzieży Art Strefa. Uczestnicy mogli przez 5 dni szlifować swoje talenty i nabywać nowe umiejętności w zakresie tematycznych zajęć: wokalnych, teatralnych, fotograficznych, graffiti, montażu video, a dla najmłodszych przygotowano zajęcia muzyczne podczas których poprzez zabawę muzyką mogli nauczyć się wielu piosenek wraz z pokazywaniem i ćwiczeniami.
Strefa Chwały Festiwal, jak zapewniają organizatorzy jest dla każdego, dla wielopokoleniowych rodzin, każdy znajdzie przestrzeń dla siebie, by móc w pełni uczestniczyć w rekolekcjach, ale także odpocząć od zgiełku codzienności.
Organizatorem Strefa Chwały Festiwal jest Fundacja Muza Dei - Centrum Nowej Kultury nowoczesna organizacja pozarządowa, której nadrzędnym celem jest promowanie tradycyjnych wartości społecznych oraz Nowej Kultury, stawiającej na człowieka, na jego godność. Organizujemy koncerty, widowiska, festiwale, konferencje, warsztaty, spotkania, spektakle teatralne i inne wydarzenia kulturalne, których odbiorcami są różne grupy wiekowe.
Z lotu ptaków przez segmenty nieba zwane templa pogańscy kapłani Rzymu, augurowie, poznawali wolę bogów. Później owe templa znalazły swe odzwierciedlenie na ziemi jako templum - świątynia - gdzie można pójść, aby poznać wolę bogów.
W każdym człowieku jest - często głęboka ukryta - tęsknota za Bogiem. Odkrywając tę tęsknotę, człowiek powoli uświadamia sobie, że jest ona pragnieniem bycia z Bogiem. Każdy nosi w sobie swoistą pamiątkę raju. Tam w rajskim ogrodzie, który jest metaforą relacji, człowiek doświadczał niczym niezmąconej przyjaźni z Bogiem - radości komunii, harmonii i jedności, nieskalaności. Na dnie ludzkiego serca tętni głębia tęsknoty za powrotem do jedności - owego unitas, o którym Thomas Merton mówi jako o jedności w sobie, scaleniu i uproszczeniu, zjednoczeniu serca i dążeń w tym „co jedynie konieczne” (Łk 10,41), to jest miłością Boga.
Szukając głębi, nie chcemy jedynie czytać czy słuchać o tym, czego chce Bóg. Chcemy natomiast postrzegać rzeczywistość oczami Boga, widzieć wydarzenia spojrzeniem wiary i przede wszystkim spotkać się z Nim. Chodzi więc o kontemplatywne postrzeganie naszego tu i teraz. Kontemplatywne, czyli jakie? Pominę szerokie pole teologicznych odniesień i subtelne problemy dotyczące kontemplacji, a zatrzymam się tylko na jednym aspekcie: kontemplacji w codzienności. Samo słowo „kontemplacja” ma intrygujący źródłosłów. Pochodzi z łaciny i ma genezę w rzymskiej religii pogańskiej. „Con” oznacza „z, być z”, jak w słowie „komunia” pochodzącym z łacińskiego „communio” (połączenie, zjednoczenie). Kontemplacja to „stan bycia wspólnie” z templa, z wyrazem woli Boga, obecnością Boga, wreszcie z samym Bogiem. Jak mówi M. Basil Pennington: „Bóg jest tam, gdzie jest Jego wola”. Kto zatem może praktykować tak rozumianą kontemplację? Każdy chrześcijanin. Prostota odpowiedzi wydaje się być zaskakująca, bo jak pośród świata, w gąszczu wielkomiejskiego - i nie tylko - hałasu (i pośród tej wielości, która jest w naszym sercu!) odnaleźć przestrzeń spotkania? Jak naprawdę być jedno z Bogiem i w Bogu, jak doświadczyć tej głębokiej jedności? Do kontemplacji prowadzi wiele dróg. Nie ma uniwersalnej reguły, w jaki sposób wejść w kontemplatywną postawę w codzienności. Niewątpliwie nie dokona się ona, jeśli życie zamkniemy w zabieganych aktywnościach nastawionych na sukces. Trzeba więc otworzyć przestrzeń serca na szukanie Boga, czyli nieustannie pytać o Niego. Być uważnym.
Karl Rahner wprowadził rozróżnienie: modlitwa w codzienności i modlitwa codziennością. Modlitwa codziennością jest uwielbianiem Boga przez to wszystko, co niesie powszedni dzień. Możemy wykorzystać zwykłe, naturalne środki, prozaiczne zajęcia, takie jak sprzątanie, prasowanie czy gotowanie. Modlitwą mogą stawać się dni naznaczone wyczerpującą pracą, wychowaniem dzieci, małżeńskimi troskami. Cierpliwym znoszeniem oschłości i nudy. Pokornym dostrzeganiem własnego lenistwa i pychy. A także doświadczenie choroby, spotkanie ze śmiercią, opuszczenie przez bliskich. Stany smutku i radości, całe nasze życie - to, co na zewnątrz i wewnątrz nas - wszystko może stawać się modlitwą codziennością. Dlatego tak ważne jest życie w chwili obecnej i cierpliwe odnajdywanie sensu spraw wielkich i drobnych, nierzadko banalnych czy nudnych.
Aby codzienność stała się modlitwą, potrzeba modlitwy w codzienności. Potrzeba ożywczych chwil dłuższych i krótszych na modlitwę, która jest dialogiem serc. Potrzeba zatrzymania się u stóp Jezusa. Potrzeba ciszy i chwil samotności. Takie wewnętrzne pustynie można odnaleźć i w hałasie miasta, i każdym dniu naszego życia. Samotne, wieczorne powroty do domu z pracy, gdy ulice są już może bardziej ciche albo gdy jedziemy zatłoczoną drogą. Właśnie tam możemy niespodziewanie usłyszeć: „Wyprowadzę cię na pustynię i tam będę mówił do twojego serca” (Oz 2,16). Wierność tym chwilom - modlitwie - prowadzi do stanu bycia w Jego obecności. Czy to jest możliwe? Tak, bo ta święta obecność przenika stopniowo nasze życie. Dostrzegamy dobroć naszego Boga na głębszym poziomie. Powoli Pan rzeźbi w nas kontemplacyjne postrzeganie rzeczywistości. Ciszę, pokój, harmonię, dyskrecję… To nie jest owoc naszych wysiłków, ale dar. Im bardziej jesteśmy obecni w tu i teraz, tym bardziej nasze serce otwiera się na spotkanie. Przekraczamy granice doczesności, bo to w tym naszym hodie (dzisiaj) jest nieskończony Bóg. „Kto żyje w tym tu i teraz, ten czerpie z nieskończonej wieczności”.
Może ktoś zechce zatrzymać się na dłuższą chwilę, by mówić, słuchać, patrzeć na Jezusa. Nasze wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża są otwarte, by użyczyć gościny na zasłuchanie w ciszę.
Krzysztof Sowiński należy do najpopularniejszych chrześcijańskich twórców internetowych w Polsce. Głosi Ewangelię, prowadzi popularne podcasty, śpiewa w chrześcijańskim zespole i inspiruje innych do powrotu do Pana Boga. „Kościół jest piękny, kochający, pełny życia” - mówi z przekonaniem, choć lata temu jego świat zdominowany był przez uzależnienia.
Nazywam się Krzysztof Sowiński. Jestem mężem, ojcem trójki dzieci, ewangelizatorem, YouTuberem, Prezesem Fundacji SOWINSKY oraz wokalistą rockowego zespołu ewangelizacyjnego Redhead Hero. Wkrótce absolwentem Akademii Katolickiej w Warszawie na kierunku teologia.
Dziś liturgia zachęca nas, abyśmy w modlitwie i miłości czuli się miłowani i miłowali, tak jak Bóg nas miłuje - powiedział Ojciec Święty w rozważaniu poprzedzającym niedzielną modlitwę „Anioł Pański”.
Nawiązując do czytanego w XVII niedzielę zwykłą roku C fragmentu Ewangelii (Łk 11, 1-13) papież zaznaczył, iż słowa modlitwy „Ojcze nasz” przypominają nam, że jesteśmy miłowanymi dziećmi poznającymi wspaniałość miłości Boga. Komentując następnie słowa o człowieku wstającym w nocy, by pomóc swemu przyjacielowi ugościć niespodziewanego przybysza, Leon XIV podkreślił, że Bóg zawsze nas wysłuchuje, gdy się do Niego modlimy. Zachęcił do wytrwałości w modlitwie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
