Jak co roku o tej porze, już po raz dziewiętnasty, zawitało do Polski Betlejemskie Światło Pokoju. 13 grudnia o godz. 11 w schronisku Głodówka nastąpiło przekazanie Betlejemskiego Światła Pokoju przez skautów słowackich polskim harcerzom.
Zaczęło się w 1986 r.
Akcja „Betlejemskie Światło Pokoju” została zorganizowana po raz pierwszy w 1986 r. Austriackie Radio i Telewizja (ORF) w Linzu przeprowadziła wtedy wielką bożonarodzeniową akcję charytatywną na rzecz niepełnosprawnych dzieci i osób potrzebujących pomocy. Nosiła nazwę „Licht ins Dunkel” (Światło w ciemności). Jej częścią było przekazanie Betlejemskiego Światła Pokoju. Od tego roku stało się to już tradycją, natomiast rok później nad tym działaniem objęli patronat austriaccy skauci. Rokrocznie przed Bożym Narodzeniem - Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem podbiera dziewczynka lub chłopiec z Górnej Austrii, wybrani przez ORF-Linz spośród dzieci, które dokonały czegoś szczególnego, bądź wyróżniły się w działalności charytatywnej. Następnie skauci roznoszą je do szpitali, domów pomocy społecznej, urzędów. W ten sposób staje się on żywym symbolem pokoju, braterstwa, nadziei i miłości.
Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem przewożone jest na pokładzie samolotu austriackich linii lotniczych do Wiednia. Tam przed Bożym Narodzeniem odbywa się uroczystość ekumeniczna, podczas której Betlejemskie Światło Pokoju odbierają mieszkańcy Wiednia oraz delegacje skautowe z wielu krajów Europy, w tym roku wezmą w niej udział władze Związku Harcerstwa Polskiego.
W Polsce
W tym roku wędrówce Betlejemskiego Światła Pokoju towarzyszy przesłanie „Wszyscy rodzimy się do służby”. Harcerstwo oznacza gotowość do służenia. Służba wymaga miłości, która jednoczy serca we wzajemnej pomocy. Wszechmogący Bóg przyszedł na świat, aby każdy człowiek mógł odkryć i zachwycić się darem życia, jakie otrzymał. Trzeba jednak pamiętać, aby otrzymane życie napełnić jak najgłębszym sensem. Uczynić to możemy bezinteresownością, szacunkiem, miłością.
Harcerskie Przyrzeczenie mówi: „Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym Prawu Harcerskiemu”. Dla nas harcerzy przekazywanie Betlejemskiego Światła Pokoju to czas służby, której nadajemy wtedy nowe znaczenie i wartość. Niesiemy Światło bliźnim. Z tym łączy się praktyczna strona dobrych uczynków, wiara w człowieka i jego szczerą wolę zbliżania się do doskonałości, do Boga.
Zwyczaj przynoszenia na wigilijny stół Płomienia z Betlejem wszedł już na stałe do bożonarodzeniowej tradycji. Trafi on do domów prywatnych, szpitali, domów pomocy społecznej, domów dziecka, kościołów, instytucji życia publicznego, wszędzie tam, gdzie przebywają ludzie.
Na Podkarpaciu
W niedzielny wieczór 13 grudnia Betlejemskie Światło Pokoju dotarło na Podkarpacie, przywiezione przez harcerzy Chorągwi Podkarpackiej ZHP.
W środę 16 grudnia podczas uroczystej Mszy św. Betlejemskie Światło Pokoju z rąk harcerek i harcerzy Chorągwi Podkarpackiej ZHP otrzymał bp Kazimierz Górny. Wtedy przekazaliśmy Betlejemskie Światło Pokoju - Wojewodzie Podkarpackiemu, Marszałkowi Województwa Podkarpackiego, władzom Powiatu i Miasta Rzeszowa oraz naszym sprzymierzeńcom - Wojsku, Policji, Straży Pożarnej, 24. hufcom Chorągwi Podkarpackiej ZHP.
Msza św. została odprawiona w rzeszowskim kościele pw. Świętego Krzyża. Następnie harcerze przekazali światełko do poszczególnych powiatów, gmin, miejscowości, aby wędrowało po terenie województwa podkarpackiego.
Nasza chorągiew podejmuje akcję Betlejemskiego Światła Pokoju we współdziałaniu z akcją Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom.
Poza granicami
Betlejemskie Światło Pokoju trafiło także poza granice Polski. Harcerki i harcerze z przygranicznych hufców Związku Harcerstwa Polskiego przekazali je na Ukrainę.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Trendy w aranżacji wnętrz zmieniają się dość szybko, dlatego wybierając gotowe firanki, powinieneś uwzględnić nie tylko własne preferencje, ale i to, co jest modne w 2025 roku. Ostatnie miesiące to czas, w którym na topie są przede wszystkim motywy, barwy i dekory związane z naturą, jednak projektanci mają także ciekawe inspiracje dla miłośników oryginalniejszych wnętrz. Jakie są najmodniejsze firany na 2025 rok?
W ostatnich miesiącach w aranżacjach wnętrz dominują naturalne kolory i materiały. Dotyczy to także dekoracji okiennych, dlatego gotowe firany w stylu eko należą do najmodniejszych w tym roku. Wyróżniają się spośród innych wzorów za sprawą delikatności i lekkości. Stonowane barwy świetnie komponują się z wyrazistymi akcentami w postaci barwnych, kwitnących kwiatów i intensywnie zielonych roślin egzotycznych, które rosną na parapecie. Dzięki temu firany w duchu eko są świetnym wyborem dla miłośników kwiatów i zieleni, którzy otaczają się licznymi roślinami doniczkowymi w całym domu.
Starość jako skrzynia pełna skarbów do odkrycia. Zgodnie z tym, co przekazuje Leon XIV, osoby starsze mogą być znakiem nadziei – to przekonanie biskupa Dario Gervasiego, zastępcy sekretarza Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, inicjatora Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych, który będzie obchodzony 27 lipca.
Według powszechnego wyobrażenia nadzieja należy do młodych, do tych, którzy mają całe życie przed sobą. A jednak Leon XIV w swoim dzisiejszym orędziu, opublikowanym z okazji Światowego Dnia, mówi, że można być znakiem nadziei w każdym wieku. To ważna zmiana perspektywy, jak podkreśla bp Dario Gervasi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
