Boi się, że usłyszy, że zmiana władzy przyniosła Orlenowi spadek wyników w pięciu na sześć kluczowych biznesach? Albo Polacy dowiedzą się o wielkich odpisach obciążających wyniki 2023 r. m.in. przez opłaconą ropę, która nie dotarła do spółki? W czasie takiego posiedzenia komisji mogłaby paść również informacja o tym, że dzięki uśmiechniętej koalicji polski gigant paliwowo-energetyczny zaliczył duży zjazd w wynikach za pierwszy kwartał. Po co to komu, jak mają igrzyska trwać. Pogadajmy lepiej o Mateckim na dachu Sejmu.

Pytanie o sens i cel rządzenia tego rządu zadaję sobie za każdym razem gdy widzę i słucham kolejnych konferencji prasowych Donalda Tuska i jego ministrów albo czytam regularną twórczość twitterową premiera. Przejrzałem jego ostatnie wpisy: jest o piłce, Idze Świątek i wyborach, jest hejt na Dariusza Mateckiego, PiS, , Mateusza Morawieckiego, prezydenta Andrzeja Dudę i Jarosława Kaczyńskiego. Nic o terminalach zbożowych, o elektrowniach atomowych, o inwestycjach, o zamykanych fabrykach, zwalnianych pracownikach, obniżonych emeryturach, CPK, czy benzynie za 5,19 złotych, która miała być, a jej nie ma.

To może „100 konkretów na 100 dni” udało się zrealizować, jako że minęło ich od zaprzysiężenia gabinetu Donalda Tuska już 185? Nic z tych rzeczy. Nawet z danych z oficjalnej stronie Koalicji Obywatelskiej, która i tak podkolorowuje te statystki, wynika, że ze 100 status zrealizowane ma… 14. To nawet nie jest jedna piąta z całości. O to już nikt nie pyta, ważne, że ocena z religii została wykreślona ze świadectw szkolnych, razem z kilkoma ważnymi faktami z polskiej historii, które nie były na rękę Niemcom. Podobnie nikt nie pyta o benzynę za 5,19 zł. A z jaką pewnością w kampanii wyborczej Donald Tusk wypowiadał tę obietnicę: „Mam bardzo konkretne rozwiązanie, proszę mi wierzyć pani Wando, ja wiem co mówię. Gdybym był premierem to benzyna byłaby po 5,19 zł. Mówię to z całą odpowiedzialnością.”. Z CAŁĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ. Jakoś tej odpowiedzialności ani widu, ani słychu, ale też kto ma o to pytać, gdy znacząca większość mediów albo otwarcie sprzyja tej władzy albo została przez nią siłą przejęta. Podobnie nie padają pytania o CPK, o działania wobec żołnierzy strzegących polskiej granicy, których się szykanuje i czyni bezbronnymi zakazując używania broni. Albo o ukrywanie informacji o śmierci żołnierza, „bo wybory”. Tak samo nikt nie pyta Donalda Tuska o ceny energii i żywności, które miały spadać, a wzrosły. Pytań cała masa, a sprowadzają się one do dwóch kwestii: wielkiego oszustwa i potraktowania urzędu premiera, jako miejsca gdzie rządzenie zostało zastąpione przez cyrkowanie.

Celnie ktoś w Internecie to podsumował: Nie stać was na jedzenie? Jedzcie pigułki „dzień PO”. Taka pigułka, tyle że polityczna została wyborcom rządzącej koalicji podana przed wyborami w postaci ośmiu gwiazdek i na wielu z nich działa do dziś. Ale do czasu.

Ile można patrzeć jak rządzący skrzętnie odwracają uwagę od poważnych problemów gospodarczych, organizując polityczne spektakle, które jedynie pogłębiają groteskowy wymiar sceny politycznej, a obietnice wyborcze pozostają niespełnione, podczas gdy odpowiedzialność za te słowa rozmywa się w medialnym zgiełku, gdzie dominują tematy bez większego znaczenia? Przecież wyborcy, nawet ci oszukani w 2023 roku też mają swój rozum i widzą albo powoli będą widzieć co się dzieje, niezależnie od tego jak bardzo parasol medialny będzie próbował ich przed tą prawdą bronić. Codzienne konferencje prasowe rządu przypominają bardziej cyrk niż rzetelne zarządzanie państwem, z nieustannymi atakami na opozycję i populistycznymi hasłami, które nie przynoszą realnych rozwiązań.

Okres karnawału już minął i coraz więcej osób widzi, że zamiast realnych działań i inwestycji, rządzący wolą się skupiać na medialnych potyczkach i politycznych igrzyskach, ignorując przy tym rosnące ceny energii, żywności i inne palące problemy. Zamiast odpowiedzialności i transparentności, widzimy unikanie trudnych pytań i manipulowanie opinią publiczną poprzez wybiórcze przekazywanie informacji, co tylko pogłębia brak zaufania do rządzących. Do tego wybija się coraz mocniej brak celu i kierunku rządzenia. W obliczu licznych zaniedbań i niespełnionych obietnic, rządzący zdają się traktować swój urząd jak scenę, na której liczy się jedynie spektakularność, a nie prawdziwa troska o dobro kraju i jego obywateli. Czy jest w tym wszystkim jakieś światełko w tunelu? Tak, o ile jego źródłem jest pociąg o nazwie rzeczywistość, który w końcu dotrze do nas wszystkich. Im szybciej, tym lepiej, tym bardziej, że będzie to bolesne spotkanie.