Reklama

Eucharystia źródłem naszej nadziei

Niedziela przemyska 49/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Drodzy Bracia Kapłani,
Bracia i Siostry,

Adwent, który rozpoczynamy jest okresem oczekiwania na przyjście Chrystusa - to liturgiczne, w tajemnicy Bożego Narodzenia, i to najważniejsze - na końcu czasów, które nastąpi, jak wiemy z Ewangelii, niespodziewanie i dlatego zawsze trzeba być nań gotowym (por. Mt 24, 44). Św. Jan Chrzciciel, podobnie jak wszyscy prawdziwi prorocy, przez całe życie mówił, że nawrócenie jest najwłaściwszym przygotowaniem na spotkanie z Jezusem (por. Mt 3). Bywają nawrócenia nagłe, natychmiastowe i trwałe, ale bywają też oczekiwane, długo wymadlane i przygotowywane. Często słyszymy stwierdzenie, że wszyscy się mamy z czegoś nawracać, bo złe myśli, lenistwo i zaniedbanie wdziera się do naszych serc codziennie i „czynimy zło, którego nie chcemy” (Rz 7, 19).
Każdy z nas i cały świat potrzebuje Bożego Miłosierdzia i łaski, która płynie z Chrystusowego Odkupienia. Wie o tym Kościół, wie Ojciec Święty Jan Paweł II i dlatego ogłosił ROK EUCHARYSTII, który trwać będzie aż do zakończenia Synodu Biskupów w Rzymie tj. do 29 października 2005 r.
Pragnieniem Papieża jest, aby ten okres stał się czasem szczególnej obecności przed Chrystusem, który we Mszy św. składa się Bogu w Ofierze za nas, karmi nas swym ciałem w Komunii Świętej, a w chorobie krzepi Wiatykiem na ostatnią drogę do wieczności. Pamiętajmy, że w Kościele wszystko, co ważne i godne uwagi dzieje się z woli Jezusa i z wdzięcznością przyjmujmy fakt, że Chrystus pozostaje obecny w swym zbawczym Ciele w tabernakulum każdego kościoła po to, abyśmy przychodzili Go adorować, wzmacniać wiarę i wraz w Nim uwielbiać Trójcę Przenajświętszą.

I. Program roku duszpasterskiego

ROK EUCHARYSTII powinien stać się w naszych parafiach czasem szczególnej modlitwy, krzepiącej wiarę i wyrosłej z wiary, a ożywiającej miłość do Jezusa obecnego z Ciałem i Bóstwem wśród nas. Wpatrujmy się w Jezusa, szukajmy Jego Oblicza, aby poznawać głębię Jego miłości do Ojca i do nas.
Chciałbym, abyśmy w tym roku lepiej zrozumieli zło grzechu i zrozumieli wartość Mszy św., ofiary Jezusa za nas i abyśmy w niej pełniej uczestniczyli. To przecież najważniejsza i najpiękniejsza modlitwa Kościoła. Stanie się ona coraz bardziej owocna, jeśli podzielimy czas naszego życia duchowego na przygotowanie i dziękczynienie za Mszę i Komunię św. A dziękować można różnie, słowem, westchnieniem, dobrym postanowieniem czy uśmiechem do drugiego człowieka. W przygotowaniu natomiast warto szczególnie przynosić Panu dar pojednania i przebaczenia ludziom (por. Mt 5, 23-24).
W odczytanym ostatnio liście pasterskim biskupi szeroko wyjaśniali stronę doktrynalną wiary w Eucharystię. Nie będę dziś przywoływał tamtej argumentacji, pragnę natomiast przedstawić zarys programu duszpasterskiego, jaki będzie obowiązywał w naszej archidiecezji, która razem z całym Kościołem chce w tym roku dziękować Chrystusowi za Eucharystię, więcej czasu poświęcić na adorację Najświętszego Sakramentu i gorliwiej uczestniczyć we Mszy św. Jakie to wielkie szczęście wierzyć w Chrystusa i wiedzieć, że w kościołach - wieczernikach naszych parafii, jest On obecny, czeka na nas z miłością i sam chce być nauczycielem naszej wiary.
„Chrześcijaństwo zdumiewa każdego, kto je poznaje” - mówił Pascal. Zdumiewa chrześcijan, a jeszcze bardziej tych, którzy odkrywają je po raz pierwszy. Zdumiewa jednak nie jakieś chrześcijaństwo teoretyczne, ale takie, które promieniuje życiem z wiary, które się odczytuje poprzez każde zachowanie: w Kościele, wobec Boga i ludzi.
Raz jeszcze popatrzcie z troską na ołtarz i tabernakulum w waszej parafii, czy pali się wieczna lampka i czy jest tam zawsze czysty obrus i panuje porządek? Czy przed Najświętszym Sakramentem przyklękają ludzie? A przede wszystkim, czy z wiarą i szacunkiem odwiedzamy także w dni zwykłe Największego Przyjaciela ludzi - Chrystusa Eucharystycznego?
Jednym z zewnętrznych wydarzeń związanych z ROKIEM EUCHARYSTII będzie Krajowy Kongres Eucharystyczny w Warszawie w dniu 19 czerwca 2005 r. W Przemyślu zaś odbędziemy Kongres Diecezjalny w dniach 16-17 września 2005 r. Chciałbym także, aby we wszystkich parafiach i wioskach ten rok stał się okresem twórczego odkrywania niezwykłego skarbu, jakim jest Eucharystia. I dlatego Księża Dziekani otrzymali polecenie, aby w każdym dekanacie poszczególne parafie przeznaczyły jeden dzień w tygodniu na adorację Najświętszego Sakramentu. W większych parafiach niech to będzie cały dzień adoracyjny, w mniejszych - obsługujących także kościoły dojazdowe - kilka godzin adoracji, trwającej w wyznaczonym dniu przez cały ROK EUCHARYSTII.
Ojciec Święty polecił także, aby we wszystkich wspólnotach przestudiowano w tym roku Wstęp do Mszału Rzymskiego, co będzie zadaniem dla księży, Akcji Katolickiej i grup modlitewnych. Można będzie tego dokonać tuż przed lub po Mszy św. niedzielnej, przed lub po adoracji tygodniowej, albo w innym ustalonym przez Księdza Proboszcza czasie (Jan Paweł II, Mane nobiscum, Domine, nr 17).
Rodziny, które intronizowały Pismo Święte w Roku Biblijnym niech częściej wracają w tym roku do rozważania tekstów eucharystycznych.
Z wiary rodzi się modlitwa, rozmowa z Bogiem, a kontemplacyjna adoracja Najświętszego Sakramentu w konsekwencji pogłębi miłość do Jezusa i Kościoła i może zrodzi czyny jednoczące serca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

II. Konkretne zadania

Szczególnymi czynami w najbliższym roku niech będą:
1. odwaga w publicznym wyznawaniu wiary, czyli apostolstwo przez słowo, jak to zaleca Papież we wspomnianym liście apostolskim: „nie lękajmy się mówić o Bogu i z dumą nosić oznaki wiary” (Mane nobiscum, Domine, nr 26)
2. otwarte serce dla biednych, zwłaszcza dzieci i ludzi samotnych, pozbawionych rodzinnego ciepła. Oni potrzebują nas, a my jeszcze więcej, ze względu na Jezusa, potrzebujemy ich. Naprawdę potrzebujemy, bowiem bez nich nie rozwinie się i nasza miłość; wszak serce pozostaje zamknięte, kiedy nie otwiera się dłoń.
3. każdy z was niech ofiaruje na adorację Najświętszego Sakramentu przynajmniej godzinę w tygodniu. Okazją będzie jeden adoracyjny dzień wyznaczony w każdej parafii.
4. z większym zaangażowaniem i radością przeżywać będziemy niedzielę jako wolny od handlu dzień Pański, poświęcony modlitwie osobistej i rodzinnej.
Mam nadzieję, że częstsza w tym roku adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie - którą za Ojcem Świętym polecam wszystkim księżom i diecezjanom - zrodzi żywszą i gorętszą wiarę, obudzi miłość i zachęci do częstego przystępowania do Komunii św. Jezusa nie trzeba się bać, trzeba Go kochać i naśladować.
Św. Alfons Liguori zachęcał wątpiących tymi słowami: „Powie ktoś, że właśnie dlatego nie przystępuję często do Komunii Świętej ponieważ jestem oziębły w miłości. A dlaczego chcesz się oddalać od ognia skoro jesteś oziębły? Właśnie dlatego, że czujesz, iż twoje serce jest oziębłe winieneś często przystępować do tego Sakramentu, pozostawiając wszystko miłosierdziu Boskiemu, gdyż im bardziej ktoś jest chory, tym bardziej potrzebuje lekarza”. Tak! Boskiego Lekarza potrzebujemy wszyscy. Zwłaszcza dzisiaj, zwłaszcza w tych nowych czasach, za które jesteśmy i chcemy być odpowiedzialni.
Na adwentowe oczekiwanie i na nowy rok duszpasterski pogłębiający wiarę i życie z wiary, całym sercem Wam błogosławię: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Wasz Arcybiskup

Przemyśl, 28 listopada 2004 r.

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem życia skorzystało w ub.r. z tabletki "dzień po"

2024-03-27 09:25

[ TEMATY ]

Pigułka „dzień po”

Adobe Stock

Minister zdrowia Izabela Leszczyna poinformowała, że w ubiegłym roku 15-latki stanowiły 2 proc. osób korzystających z tabletki "dzień po". Dodała, że w tym czasie 1937 osób między 15. a 17. rokiem życia skorzystało z tabletki "dzień po".

W połowie marca Andrzej Duda zapowiedział, że nie podpisze ustawy, "która wprowadza niezdrowe, chore i niebezpieczne dla dzieci zasady". Jego zdaniem tabletka "dzień po" dostępna bez recepty dla osób niepełnoletnich jest "daleko idącą przesadą". Według prezydenta tabletka nadal powinna być wydawana na receptę, a w przypadku dziewczynek jej zażycie powinno być "decyzją rodzica".

CZYTAJ DALEJ

Hiszpania: Wielki Piątek pełen refleksyjnych procesji pod płaczącym niebem

2024-03-29 16:54

[ TEMATY ]

Hiszpania

Wielki Piątek

procesje

PAP/Javier Cebollada

Bractwo Siedmiu Słów i Świętego Jana Ewangelisty przybywa do drzwi kościoła Świętej Izabeli Portugalskiej w Wielki Piątek w Saragossie w Hiszpanii

Bractwo Siedmiu Słów i Świętego Jana Ewangelisty przybywa do drzwi kościoła Świętej Izabeli Portugalskiej w Wielki Piątek w Saragossie w Hiszpanii

Wielki Piątek to najważniejszy dzień dla bractw pokutnych w Hiszpanii. Na ulice wychodzą pasos, czyli platformy ze scenami czyli sceny Męki Pańskiej, które ukazują m. in. drogę Chrystusa na Golgotę, Jego samotność, boleść i ukrzyżowanie, a także cierpienie Maryi. W tym roku wszyscy patrzą z niepokojem w niebo, ponieważ deszcz może przerwać procesje.

W nocy z czwartku na piątek w wielu miejscowościach nikt nie śpi. Na ulicę wychodzą główne procesje pokutne Wielkiego Tygodnia. Tzw. madrugá, po hiszpańsku świt, wczesny poranek, ma miejsce m. in. w Maladze, Valladolid czy Palencji. Najsłynniejsza jest madrugá w Sewilli. Przy dźwięku wzruszających marszów pokutnych Matka Boża Macarena czy Esperanza idzie na spotkanie Jezusa Gran Poder, aby dodać Mu otuchy w cierpieniu. Od czasu do czasu procesję przerywa spontaniczna saeta (od łacińskiego sagitta - strzała), czyli krótki śpiew ku czci Jezusa i Jego Matki. Pragnie ona otrzeć łzy z pięknego oblicza Maryi, oświeconego blaskiem setek świec. Wzdłuż trasy procesji z balkonów sypią się tysiące płatków (po hiszpańsku: pétalos) różanych. To tzw. petalada.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję