Reklama

Niedziela Lubelska

Pasja czynienia dobra

Trwajmy w pomaganiu innym, ponieważ wciąż jest wiele osób, które potrzebują pomocy – zaapelował ks. Łukasz Mudrak, dyrektor Caritas Archidiecezji Lubelskiej.

Niedziela lubelska 4/2024, str. I

[ TEMATY ]

Caritas Archidiecezji Lubelskiej

Paweł Wysoki

Marharyta Badshakh (druga z lewej) z koleżankami ze Szkolnego Koła Caritas

Marharyta Badshakh (druga z lewej) z koleżankami ze Szkolnego Koła Caritas

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Diecezjalna Caritas podsumowała ubiegłoroczną pracę podczas uroczystej gali, jaka odbyła się 20 stycznia w „Domu Nadziei” w Lublinie. Święto rozpoczęła Msza św. pod przewodnictwem bp. Adama Baba. – Służba bliźniemu i czynienie dobra zawsze dają radość – podkreślił ksiądz biskup. W spotkaniu uczestniczyli wolontariusze i darczyńcy Caritas, spośród których uhonorowano osoby najbardziej zaangażowane w codzienną służbę potrzebującym. Ksiądz Łukasz Mudrak podkreślił, że wolontariuszy i darczyńców łączy wspólna pasja czynienia dobra i niesienia pomocy. Wśród nich wyróżniają się członkowie Szkolnych Kół Caritas, których ksiądz dyrektor nazwał „najcenniejszą i najpiękniejszą częścią rodziny Caritas”.

Jak informuje Paulina Stepnowska, koordynatorka wolontariatu CAL, młodzież z 34 szkół w pierwszym półroczu uczestniczyła w konkursie „4xWy”. Ponad tysiąc wolontariuszy wykonało 3200 kartek świątecznych, zebrało 3388 kilogramów korków oraz prawie 20 tys. zł na wsparcie potrzebujących. To tylko mały wycinek systematycznej pracy, jaką uczniowie szkół podstawowych i średnich wykonują z ogromnym zaangażowaniem i sercem. – Wsparcie polegało nie tylko na organizacji zbiórek czy kiermaszów, ale niejednokrotnie na spotkaniach z naszymi podopiecznymi. Nagrodami w konkursie są miejsca na wyjazd wakacyjny dla młodzieży – powiedziała koordynatorka. Laureatami zostali wolontariusze z Zespołu Szkół Technicznych w Chełmie oraz ze Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Kamieniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dużo emocji wzbudził plebiscyt na wolontariusza roku, do którego zgłoszono ponad tysiąc osób. Każda z nich przez serce wrażliwe na potrzeby bliźnich zasługiwała na wdzięczność. Kapituła przyznała kilkadziesiąt wyróżnień dla uczniów z Poniatowej, Krężnicy Jarej, Rudy Huty, Kamienia, Sawina, Dorohuska, Wierzbicy, Puław, Chełma i Lublina. W osobnej kategorii uhonorowani zostali wolontariusze z centrali CAL i Parafialnych Zespołów Caritas. Prestiżowy tytuł „Wolontariusza Roku” otrzymało 6 osób: Piotr Matuszak z centrali CAL (codziennie wydaje ciepłe posiłki dla potrzebujących), Iga Barszczowska ze Szkolnego Koła Caritas w Krężnicy Jarej, Marharyta Badshakh z XXI LO im. św. Stanisława Kostki w Lublinie, Szymon Kwiatek ze Szkoły Podstawowej nr 3 w Chełmie, Iga Maciak z Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom w Puławach oraz Jolanta Okoń z Kuchni dla Ubogich w Krasnymstawie. Podziękowania za finansowe i materialne wsparcie podopiecznych Caritas odebrali przedstawiciele firm: Perła Browary Lubelskie, Fabryka Cukierków Pszczółka, Selgros Cash&Carry, Lubella, Pol-mak oraz fundacja Tzu-Tchi.

– Jestem szczęśliwa, że mogę być członkiem społeczności Caritas. Wszystko, co robię, płynie prosto z serca. To radość i satysfakcja, że mogę czynić dobro na rzecz innych ludzi – powiedziała Marharyta Badshakh. Pod słowami uczennicy „Biskupiaka” podpisują się wszyscy wolontariusze i darczyńcy Caritas.

2024-01-23 14:20

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dobra jest więcej

Niedziela lubelska 16/2024, str. V

[ TEMATY ]

Caritas Archidiecezji Lubelskiej

Paweł Wysoki

Piknik Caritas zgromadził darczyńców, beneficjentów, pracowników i wolontariuszy

Piknik Caritas zgromadził darczyńców, beneficjentów, pracowników i wolontariuszy

Naszą misją jest niesienie pomocy i zachęcanie innych do niesienia pomocy potrzebującym – powiedział ks. Łukasz Mudrak, dyrektor Caritas Archidiecezji Lubelskiej.

W sobotnie popołudnie, 13 kwietnia, pl. Teatralny przy Centrum Spotkania Kultur w Lublinie tętnił życiem. Za sprawą pikniku rodzinnego, zorganizowanego przez Caritas Archidiecezji Lubelskiej, mieszkańcy miasta i przyjezdni goście mogli poznać kościelną organizację charytatywną oraz doświadczyć radości niesienia pomocy bliźnim i wzajemnego obdarowania miłością.

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

Biskupi na Boże Ciało: wartość Eucharystii, jedność, prawo do publicznego wyrażania wiary

2024-05-30 21:50

[ TEMATY ]

Boże Ciało

Karol Porwich / Niedziela

Znaczenie Eucharystii, uczestnictwo we Mszy świętej, świadectwo wiary, konieczność ewangelizacji, ale także kwestie społeczne takie jak prawo do publicznego wyznawania wiary, miejsce symboli religijnych w przestrzeni publicznej, religia w szkołach czy aborcja były tematem kazań polskich biskupów na uroczystość Bożego Ciała.

Znaczenie Eucharystii

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję