Reklama

Niedziela Przemyska

Podwójne święto

W Szkole Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Krościenku Wyżnym rozpoczęła się podwójna uroczystość – święto Biblii połączone z jubileuszem 50-lecia kapłaństwa ks. prof. Stanisława Haręzgi, moderatora Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II.

Niedziela przemyska 30/2023, str. III

[ TEMATY ]

jubileusz kapłaństwa

Archiwum parafii

Ksiądz jubilat wszystkim ofiarował książeczkę Umiłowanie Pisma Św.

Ksiądz jubilat wszystkim ofiarował książeczkę Umiłowanie Pisma Św.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W szkolnej sali gimnastycznej, która pomieściła wszystkich zaproszonych członków Dzieła Biblijnego i rodaków jubilata, 24 czerwca odbyła się pierwsza część uroczystości – artystyczna. Dekoracja sali podkreślała, że głównym bohaterem spotkania będzie Biblia. Na ścianie za sceną widniał portret św. Jana Pawła II i cytat z jego nauczania: „Człowiek jest wielki nie przez to co posiada, lecz przez to kim jest, nie przez to co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”. Obok sceny stały dwie ambonki, na jednej z nich znajdowała się Biblia wielkiego formatu.

Uroczystość rozpoczęła się śpiewem dwóch pieśni: Duchu Święty przyjdź i Niechaj z nami będzie Pan w wykonaniu wszystkich zgromadzonych. Następnie ks. Gerard Terech uroczyście wniósł Biblię, umieszczając ją na drugiej, wysoko usytuowanej ambonce i zapalił paschał. Intronizacja Pisma Świętego zakończyła się modlitwą kapłana do Ducha Świętego, proszącą o Jego obecność, błogosławieństwo i łaskę otwarcia się na słowo Boże. Następnie proboszcz parafii św. Marcina ks. Wiesław Kałamarz powitał dyrektora szkoły Marka Aftanasa, poetę Tadeusza Luterka, ks. prof. Stanisława Haręzgę oraz przybyłych z całej archidiecezji miłośników słowa Bożego. Na część artystyczną złożyły się: montaż słowno-muzyczny oraz spotkanie z poetą Luterkiem i jego poezją. O życiu i twórczości poety opowiedział ks. prof. Haręzga. Potem usłyszeliśmy jego wiersze w wykonaniu recytatorów, a na koniec sam autor przeczytał kilka utworów opartych na motywach biblijnych, pochodzących z tomiku Pomiędzy liczbą a literą, który zadedykował jubilatowi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wielkie wrażenie na słuchaczach wywarł montaż słowno-muzyczny Tajemnica Odkupienia, wykonany przez młodzież i szkolny zespół muzyczny Song. Wybrane fragmenty Biblii, emitowane z głośnika i przeplatane piosenkami oraz poezją inspirowaną słowem Bożym, wyrażały mądrość, miłość i moc Boga stwarzającego i zbawiającego człowieka.

Reklama

Druga część uroczystości – dziękczynna – miała miejsce w parafialnym kościele. Rozpoczęła się świadectwem ks. prof. Haręzgi, który z okazji swojego jubileuszu, dziękując Bogu za dar powołania i służby słowu Bożemu, wyznał, że jego kapłańskie życie było realizacją słów proroka Izajasza, umieszczonych na prymicyjnym obrazku: „Oto Ja, poślij mnie, Panie”. Został więc posłany do tych, którzy chcą przyjąć i realizować w życiu słowo Boże. Im właśnie w tym uroczystym dniu, zamiast obrazka jubileuszowego, ofiarował książeczkę Umiłowanie Pisma Św., uczącą czytać, modlić się i żyć słowem Bożym.

Następnie rozpoczęła się uroczysta Msza św. dziękczynna, którą jubilat koncelebrował z towarzyszącymi mu kapłanami. Homilię o św. Janie Chrzcicielu wygłosił biblista z Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu ks. Maciej Dżugan. Zwieńczeniem święta Biblii był występ chóru parafialnego „Canto Divino” i krótki koncert jego dyrygentki pani Moniki Glazar, absolwentki Akademii Muzycznej w Krakowie, która wykonała kilka wybranych pieśni na chwałę Bożą.

Dla wszystkich, których ksiądz profesor zaraził miłością do słowa Bożego, był to piękny, ubogacający wewnętrznie czas i okazja do wdzięczności za jego rozległą wiedzę, którą dzieli się w prosty i przejrzysty sposób, i nadal buduje z pokorą oraz wielkim zaangażowaniem nowe wspólnoty miłośników Biblii.

2023-07-19 11:37

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dar i tajemnica

Niedziela łódzka 22/2020, str. IV

[ TEMATY ]

jubileusz

jubileusz kapłaństwa

Ks. Paweł Kłys

Kapłani uczestniczący w jubileuszu

Kapłani uczestniczący w jubileuszu

„Słowo jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim. A jest to słowo wiary, którą głosimy” (Rz 10,8).

Poniedziałek, 18 maja 2020 r. Nie myślałem, że doczekam tego dnia. 40 lat! Czterdzieści lat w służbie Bogu i w służbie człowiekowi. Czterdzieści lat wierności, mimo potknięć i upadków. Czterdzieści lat, które przeplatane były radością i smutkiem, chwałą i krzyżem, zdrowiem i chorobą. To dzisiaj!

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

Abp Depo: dzisiaj Bóg ma twarz Eucharystii

2024-05-30 16:23

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Boże Ciało

Karol Porwich / Niedziela

O ocalenie godności osoby ludzkiej, małżeństwa, macierzyństwa i rodziny, o wierność Chrystusowi i Maryi zaapelował dzisiaj abp Wacław Depo metropolita częstochowski, który przewodniczył uroczystości Bożego Ciała i procesji, która przeszła ulicami Częstochowy z archikatedry Świętej Rodziny na Jasną Górę. Procesję poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem metropolity częstochowskiego w archikatedrze Świętej Rodziny.

Na początku Mszy św. arcybiskup przypomniał, że „każda Eucharystia gdziekolwiek jest sprawowana czy to w drewnianym wiejskim kościółku, czy w bazylikach Rzymu i świata, czy nawet na ulicach i stadionach jest statio orbis, stacją zatrzymania się świata” . – Wychodząc na ulice naszego miasta w procesji na Jasną Górę pragniemy dać świadectwo, że historia Jezusa to nie jest mit o zwycięzcy ani opowieść ku pokrzepieniu serc, ale rzeczywista Jego obecność pośród nas –powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję